Centrale Raad van Beroep, 26-02-2004, AO4639, 03/1981 AW

03/1981 AW

U I T S P R A A K

in het geding tussen:

de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, appellant,

en

[gedaagde], wonende te [woonplaats], gedaagde.

I. ONTSTAAN EN LOOP VAN HET GEDING

Namens appellant is op bij beroepschrift aangevoerde gronden hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank Middelburg van 9 april 2003, nr. Awb 02/442, waarnaar hierbij wordt verwezen.

Gedaagde heeft een verweerschrift ingediend.

Het geding is behandeld ter zitting van 15 januari 2004, waar appellant, ambtshalve opgeroepen bij gemachtigde te verschijnen, zich heeft laten vertegenwoordigen door mr. C. van den Berg, werkzaam bij het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, en waar gedaagde in persoon is verschenen.

II. MOTIVERING

1. De Raad gaat bij zijn oordeelsvorming uit van de volgende feiten en omstandigheden.

1.1. Op 1 maart 2001 heeft deze Raad uitspraak gedaan in een tussen partijen bestaand geschil over de omvang van gedaagdes uitkering ingevolge het Besluit Werkloosheid onderwijs- en onderzoekpersoneel. De Raad heeft als zijn oordeel uitgesproken dat de nieuwe vaststelling door appellant van de omvang van gedaagdes uitkering per 1 januari 1996 in rechte stand houdt. In die uitspraak is voorts overwogen dat het daar aan de orde zijnde bestreden besluit van 1 augustus 1997 zich niet uitstrekte over de terugvordering van de uitkering, zodat de rechtbank zich terecht niet over die terugvordering had uitgelaten.

1.2. Naar aanleiding van die uitspraak heeft gedaagde zich bij brief van 11 april 2001, bij appellant binnengekomen op 12 april 2001, tot appellant gewend met het verzoek om het volgens hem destijds zonder rechtsgrond ingehouden deel van de uitkering alsnog uit te betalen. Gedaagde heeft op 28 mei 2001 en op 28 augustus 2001 telefonisch contact opgenomen met het betrokken uitvoeringsorgaan over de afhandeling van zijn verzoek.

1.3. Bij brief van 17 mei 2002 heeft gedaagde appellant schriftelijk verzocht binnen drie weken te reageren op zijn verzoek van 11 april 2001 en, voorzover noodzakelijk, die brief van 17 mei als een bezwaarschrift te zien. Bij beslissing op bezwaar van 5 juli 2002 (hierna: het bestreden besluit) heeft appellant het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard, op de grond dat het onredelijk laat was ingediend.

2. De rechtbank heeft het bestreden besluit vernietigd en bepaald dat appellant binnen vier weken na de dag van verzending van de uitspraak een nieuw besluit neemt en aan gedaagde het door hem betaalde griffierecht vergoedt. De rechtbank heeft daartoe overwogen dat gedaagde in het telefonische contact van eind augustus 2001 geen antwoord op zijn vraag had gekregen, dat appellant drie maanden nadien nog steeds geen antwoord had gegeven, zodat vanaf dat moment aangenomen kon worden dat appellant in verzuim was om tijdig een besluit te nemen, en dat, daarvan uitgaande, het bezwaar op 17 mei 2002 niet onredelijk laat was ingediend.

3.1. Appellant heeft in hoger beroep gesteld dat voor de beantwoording van de vraag of het bezwaar onredelijk laat is ingediend als uitgangspunt moet worden genomen de datum waarop het verzoek bij hem is binnengekomen. Uitgaande van die datum is het bezwaar volgens appellant onredelijk laat ingediend.

4. De Raad overweegt dienaangaande het volgende.

4.1. Artikel 6:12, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht bepaalt, voorzover hier van belang, dat een bezwaar dat is gericht tegen het niet tijdig nemen van een besluit niet aan een termijn is gebonden. Ingevolge het derde lid van voormeld artikel wordt het bezwaar echter niet-ontvankelijk verklaard, indien het bezwaarschrift onredelijk laat is ingediend.

4.2. Naar het oordeel van de Raad is voor het antwoord op de vraag of een bezwaarschrift onredelijk laat is ingediend niet zonder meer doorslaggevend wanneer het oorspronkelijke verzoek is ingediend, maar dienen ook de nadien door het bestuursorgaan gedane mededelingen over de wijze van afhandeling in beschouwing te worden genomen. De rechtbank heeft in dit verband terecht aandacht besteed aan de op 28 augustus 2001 aan gedaagde verstrekte telefonische informatie. Die informatie hield in, zo is ter zitting van de Raad komen vast te staan, dat er nog een beslissing op gedaagdes verzoek zou volgen, maar dat het verzoek van gedaagde op een andere unit lag en dat het daar druk was.

4.3. Gelet op de aan hem verstrekte informatie kan, nu gedaagde op 17 mei 2002 zijn bezwaarschrift heeft ingediend, niet gesproken worden van een onredelijk laat ingediend bezwaarschrift, zodat de rechtbank het bestreden besluit terecht heeft vernietigd. De aangevallen uitspraak dient dan ook te worden bevestigd.

5. In het vorenstaande vindt de Raad aanleiding appellant op grond van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht te veroordelen in de proceskosten van gedaagde in hoger beroep tot een bedrag van € 400,- wegens verletkosten en € 32,06 wegens reiskosten, derhalve in totaal € 432,06.

III. BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep,

Recht doende:

Aldus gegeven door mr. J.C.F. Talman als voorzitter en mr. K. Zeilemaker en mr. R. Kooper als leden, in tegenwoordigheid van mr. L.N. Nijhuis als griffier, en uitgesproken in het openbaar op 26 februari 2004.

(get.) J.C.F. Talman.

(get.) L.N. Nijhuis.