Centrale Raad van Beroep, 10-07-2007, AY5323, 06-3282 WWB

06/3282 WWB

Centrale Raad van Beroep

Meervoudige kamer

U I T S P R A A K

op het hoger beroep van:

[appellant] (hierna: appellant),

tegen de uitspraak van de rechtbank ’s-Gravenhage van 20 april 2006, 05/1347 (hierna: aangevallen uitspraak),

in het geding tussen:

appellant

en

het College van burgemeester en wethouders van de gemeente ’s-Gravenhage (hierna: College)

Datum uitspraak: 10 juli 2007

I. PROCESVERLOOP

Namens appellant heeft mr. M.G. Cantarella, advocaat te ’s-Gravenhage, hoger beroep ingesteld.

Het College heeft een verweerschrift ingediend.

II. OVERWEGINGEN

De Raad gaat uit van de volgende in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden.

Appellant ontving met ingang van 1 november 1999 in aanvulling op een ouderdomspensioen ingevolge de Algemene Ouderdomswet (AOW) bijstand, laatstelijk ingevolge de Wet werk en bijstand (WWB).

Tijdens een heronderzoek op 4 februari 2004 is uit een aantal door appellant overgelegde bankafschriften gebleken dat op de bankrekening van appellant een tweetal bedragen uit Italië is bijgeboekt zonder dat daarvan opgave is gedaan aan het College. Naar aanleiding van de voornoemde bijboekingen heeft het College een onderzoek ingesteld naar de financiële situatie van appellant. Daarbij is gebleken dat appellant vanuit Italië een periodiek pensioen ontvangt.

Appellant heeft zich in hoger beroep gemotiveerd tegen deze uitspraak gekeerd.

De Raad komt tot de volgende beoordeling.

De Raad stelt allereerst vast dat de rechtbank in de aangevallen uitspraak haar beoordeling ten onrechte - en in strijd met artikel 8:69, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) - heeft beperkt tot het intrekkings- en het terugvorderingsbesluit over de periode van 14 augustus 1997 tot en met 28 februari 2004 en niet tevens de rechtmatigheid van de intrekking per 1 maart 2004 heeft beoordeeld. Appellant heeft tegen deze intrekking bezwaar gemaakt en - daarnaar gevraagd ter zitting van de rechtbank - van dat bezwaar in beroep geen afstand gedaan. De aangevallen uitspraak dient derhalve te worden vernietigd.

De Raad zal vervolgens doen hetgeen de rechtbank zou behoren te doen en ook de intrekking van de bijstand van appellant met ingang van 1 maart 2004 beoordelen.

De intrekking met ingang van 1 maart 2004

De Raad stelt vast dat tegen het opschortingsbesluit van 24 maart 2004 geen rechtsmiddel is aangewend, zodat dit thans in rechte vast staat.

Het besluit tot intrekking is gebaseerd op artikel 54, vierde lid, van de WWB. Dit artikellid bepaalt dat, als de belanghebbende in het geval bedoeld in het eerste lid het verzuim niet herstelt binnen de daarvoor gestelde termijn, het college na het verstrijken van deze termijn het besluit tot toekenning van bijstand kan intrekken met ingang van de eerste dag waarover het recht op bijstand is opgeschort.

Naar het oordeel van de Raad staat vast dat appellant de bij het opschortingsbesluit gevraagde gegevens niet binnen de gestelde termijn heeft overgelegd, hoewel hij er door het College uitdrukkelijk op gewezen is dat dit zal leiden tot intrekking van de bijstand. De Raad is voorts van oordeel dat dit appellant te verwijten valt.

Met het voorgaande is gegeven dat aan de voorwaarden voor toepassing van artikel 54, vierde lid, van de WWB is voldaan. In hetgeen appellant heeft aangevoerd ziet de Raad geen grond te oordelen dat het College niet in redelijkheid van zijn bevoegdheid tot intrekking van de bijstand gebruik heeft kunnen maken.

De intrekking over de periode van 14 augustus 1997 tot en met 28 februari 2004

Evenals het College is de Raad van oordeel dat appellant de in artikel 65, eerste lid, van de Abw vervatte inlichtingenverplichting niet naar behoren is nagekomen nu hij bij zijn aanvragen om bijstand alsmede tijdens de heronderzoeken geen melding heeft gemaakt van het door hem genoten pensioen uit Italië.

Nadat bij het College bekend was geworden dat appellant periodiek een pensioen ontving, heeft appellant nagelaten het College te informeren over de datum van ingang van dat pensioen en over de hoogte van het pensioen tijdens de in geding zijnde periode. In het hoger beroepschrift heeft appellant aangegeven dat hij hieromtrent nadere gegevens zal inbrengen, maar ter zitting is komen vast te staan dat die gegevens tot op dat moment niet zijn overlegd.

De schending van de inlichtingenverplichting brengt met zich mee dat het recht van appellant op bijstand over de in geding zijnde periode niet kan worden vastgesteld. Dat betekent dat als gevolg van deze schending aan appellant ten onrechte bijstand is verleend.

Het vorenstaande betekent dat het College bevoegd was om met toepassing van artikel 54, derde lid, aanhef en onder a, van de WWB de aan appellant verleende bijstand over de periode van 14 augustus 1997 tot en met 28 februari 2004 in te trekken. In hetgeen appellant heeft aangevoerd ziet de Raad geen grond voor het oordeel dat het College bij afweging van de daarbij rechtstreeks betrokken belangen niet in redelijkheid tot intrekking van de bijstand van appellant heeft kunnen besluiten.

De terugvordering

De proceskosten

De Raad ziet aanleiding om het College te veroordelen in de proceskosten van appellant. Deze kosten worden begroot op € 644,- in beroep en op € 644,- in hoger beroep voor verleende rechtsbijstand.

III. BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep;

Recht doende:

Deze uitspraak is gedaan door N.J. van Vulpen-Grootjans als voorzitter en A.B.J. van der Ham en C. van Viegen als leden. De beslissing is, in tegenwoordigheid van A.C. Palmboom als griffier, uitgesproken in het openbaar op 10 juli 2007.

(get.) N.J. van Vulpen-Grootjans.

(get.) A.C. Palmboom.

GG210607