Gerechtshof Amsterdam, 22-10-2002, AE9724, 99/04146

UITSPRAAK

op het beroep van X te Z, belanghebbende,

tegen

een uitspraak van het Hoofd van de Belastingdienst Particulieren/ Ondernemingen P, de inspecteur.

1. Loop van het geding

Op 30 december 1999 heeft drs. GG ( G Belastingadviseurs) als gemachtigde beroep ingesteld tegen de uitspraak van 19 november 1999 inzake de aanslag inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen 1993. De gemachtigde heeft het beroep aangevuld op 18 april 2000.

De inspecteur heeft bij het opleggen van de aanslag het belastbaar inkomen vastgesteld op f 65.773 en hij heeft de aanslag - na bezwaar - bij de bestreden uitspraak gehandhaafd. Het beroep strekt tot vernietiging van de uitspraak en tot vermindering van de aanslag tot een berekend naar het aangegeven belastbaar inkomen van f 62.273.

De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend en daarin concludeert hij tot bevestiging van de uitspraak op bezwaar.

GH (verbonden aan het hiervoor genoemde kantoor en eveneens gemachtigde) heeft een conclusie van repliek ingediend. De inspecteur heeft een conclusie van dupliek ingediend.

Op de zitting van 3 mei 2001 zijn de gemachtigden GG en GH verschenen, alsmede mr. Van I namens de inspecteur. De gemachtigden hebben een pleitnota voorgedragen en met een "aanvangs-proces-verbaal" overgelegd. De verdere behandeling van de zaak is aangehouden tot oktober/november 2001. Vòòr 1 oktober 2001 zou de gemachtigde opgeven of hij C als getuige zou willen horen.

Op 17 oktober 2001 heeft de inspecteur een aantal aanvullende stukken overgelegd en nader gereageerd op het aanvangs-proces-verbaal. De gemachtigden hebben een afschrift van deze brief ontvangen.

Op verzoek van de gemachtigden is de behandeling op de zitting van 15 november 2001 en die op 27 juni 2002 uitgesteld in verband met de stand van zaken in de strafzaak tegen belanghebbende.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Belanghebbende was in 1993 tezamen met A en B middellijk aandeelhouder in Taxicentrale 00-00 B.V. (hierna: taxicentrale) met een belang van 331/3 %. Hij was als directeur belast met de dagelijkse leiding van de taxicentrale.

2.2. In het jaar 1993 was C tot april boekhouder van de taxicentrale. Nadien had D deze functie.

2.5. Bij een verhoor op 2 februari 1996 heeft belanghebbende verklaard dat hij wekelijks zo'n f 5.000 van de omzet afhaalde en daarvan de zwarte lonen betaalde; hij verklaarde dat de directie hiervan niets had ontvangen.

2.6. De taxicentrale is op 28 maart 1996 failliet verklaard.

2.8. In het bezwaarschrift van 11 april 1997 schrijft de gemachtigde GH dat belanghebbende niet op de hoogte is van het bestaan van een "zwarte kas". Op 13 november 1997 heeft GH de door zijn kantoor uitgebrachte jaarrekeningen over 1990 en 1991 vergeleken met een tweetal door C opgestelde rapporten.

2.9. Op 28 april 2000 hebben belanghebbende en B, C op diens huisadres bezocht. Op 3 mei 2000 heeft C verklaard dat zijn aangifte van frauduleuze handelingen, verricht door de directie van de taxicentrale, niet gebaseerd was op juiste feiten. In een begeleidende brief bevestigt C de afspraak dat er niet nogmaals een bezoek aan zijn huisadres zal volgen en dat noch hij noch zijn gezinsleden geconfronteerd zal worden met de bekend veronderstelde omstandigheden.

2.10. Met vernietiging van het vonnis van de rechtbank te P heeft het gerechtshof te Amsterdam (strafkamer) belanghebbende op 25 maart 2002 veroordeeld voor het meermalen medeplegen van het opzettelijk doen van onjuiste aangiften omzet- en loonbelasting. Het hof heeft zich voor het opzet gebaseerd op verklaringen van verdachte, D, A en C. Dit arrest staat onherroepelijk vast.

3. Geschil

In geschil is of de inspecteur terecht het inkomen heeft verhoogd met f 3.500 als inkomsten genoten terzake van enige opname uit de kas van de taxicentrale.

4. Standpunten van partijen

Het hof verwijst hiervoor naar de stukken van het geding.

De gemachtigde heeft ter zitting van 3 mei 2001 in aanvulling op de pleitnota verklaard dat naar zijn idee het bezwaar tegen de navordering over 1992 nog open staat; dat de situatie voor de andere twee aandeelhouders identiek is; dat de curator geen bezwaar heeft gemaakt tegen de naheffingsaanslagen loon- en omzetbelasting en dat de bestuurdersaansprakelijkheid nog loopt; dat de overgelegde verklaringen niets bevatten over de veronderstelde kasopnames.

Ter zitting van 10 september 2002 hebben de gemachtigden verklaard dat C naar believen stukken heeft opgemaakt; dat C per modem mutaties kon aanbrengen in de boekhouding maar dat zij hiervan geen voorbeeld kunnen geven; dat hij niet nader hoeft te reageren op de door de inspecteur verzonden brief van 17 oktober 2001; dat het strafarrest onherroepelijk vaststaat; dat aan de taxicentrale voor f 3.000.000 aanslagen zijn opgelegd; dat hij niet ziet dat de kasadministratie ook als bewijsmiddel in de strafzaak is gebruikt.

De inspecteur heeft op 3 mei 2001 nog verklaard dat hij niet weet of alle gegevens afkomstig van C juist zijn; dat belanghebbende betrokken was bij de zwarte kas; dat belanghebbende bevestigd heeft dat hij, belanghebbende, de kas beheerde; dat hij, de inspecteur, de correctie baseert op de gegevens die de FIOD op een diskette bij de taxicentrale heeft aangetroffen en heeft verwerkt in bijlage 7 bij het verweerschrift; dat de FIOD over verklaringen van C beschikt en dat hij nog zal nagaan of er nadere gegevens voorhanden zijn; dat de kasopnames eventueel geduid kunnen worden als arbeidsbeloning; dat hij de aanslagen van A en B zal afhandelen overeenkomstig de afloop van die van belanghebbende.

Op 10 september 2002 heeft de inspecteur verklaard dat hij niet op de hoogte was van het verzoek van de gemachtigden om C te horen; dat de strafkamer de kasstaten als bewijs heeft aanvaard; dat C al in april 1993 is vertrokken en de kasopname van 26 juni 1993 dus in ieder geval niet had kunnen boeken; dat voldaan is aan het bewustheidsvereiste gelet op het feit dat belanghebbende volledig op de hoogte was.

5. Beoordeling van het geschil

5.1. De gemachtigden hebben bij de eerste zitting verklaard dat zij voor 1 oktober 2001 kenbaar zouden maken of zij C wilden horen als getuige. Uiteindelijk hebben zij het hof in een brief van 3 september 2002 verzocht hem als getuige te dagvaarden voor de zitting van 10 september 2002, echter zonder het aangeven van diens woonplaats en zonder mededeling van dit verzoek aan de inspecteur. Het hof heeft dit verzoek niet gehonoreerd gelet op het niet-voldaan zijn aan de vereisten van artikel 8:60, vierde lid, van de Algemene wet bestuursrecht en gelet op de voortgang van de behandeling van het geschil. Daarbij acht het hof voorts nog van belang dat terzake van de in geschil zijnde kasopnames geen enkele verklaring van C voorkomt in de overgelegde stukken zodat ook zijn verklaring als weergegeven onder 2.9, wat daarvan de waarde overigens ook zij, niet relevant is voor dit geschil.

5.2. Op grond van het in de strafzaak gewezen arrest neemt het hof aan dat in de taxicentrale gewerkt werd met een zwarte kas en dat belanghebbende het beheer had over deze kas. Het hof acht dan ook aannemelijk dat belanghebbende, anders dan hij stelde (zie onderdeel 2.8), wel degelijk op de hoogte was van het bestaan van deze zwarte kas.

5.4. Nu het hof aannemelijk acht dat belanghebbende opzettelijk de kas van de taxicentrale afroomde, op eigen naam een bedrag van f 3.500 heeft opgenomen en geen nadere verklaring heeft gegeven voor deze opnames acht het hof voldoende aannemelijk dat belanghebbende deze opname heeft genoten als inkomsten uit arbeid, dan wel uit vermogen.

5.5. De inspecteur had de last aannemelijk te maken dat er sprake was van inkomsten bij belanghebbende en daartoe heeft hij een aantal stukken overgelegd. Het hof vermag niet in te zien dat belanghebbende, voor zover hij zulks thans nog stelt, belemmerd is in zijn mogelijkheden om in beroep de juistheid van de aangebrachte correctie te betwisten gelet op de vele mogelijkheden die hij zowel mondeling als schriftelijk heeft gehad.

6. Proceskosten

Het hof acht geen grond aanwezig enige partij te veroordelen in de proceskosten.

7. Beslissing

Het hof verklaart het beroep ongegrond.

De uitspraak is vastgesteld op 22 oktober 2002 door mr. Boersma, in tegenwoordigheid van mr. Van der Laan als griffier. De beslissing is op die datum in het openbaar uitgesproken.

Het hof heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.