Gerechtshof Amsterdam, 16-07-2004, ECLI:NL:GHAMS:2004:BI0137 AU0060, 01/02499

GERECHTSHOF TE AMSTERDAM

Derde Meervoudige Belastingkamer

1.1. Van belanghebbende is ter griffie een beroepschrift ontvangen op 1 augustus 2001, ingediend door haar gemachtigde drs. A (B N.V. te P) en aangevuld bij brief van 25 september 2001 (...).

Het beroep is gericht tegen de uit-spraak van de inspecteur, gedagtekend 28 juni 2001, betref-fende de aan belanghebbende opgelegde navorderingsaanslagen in de vennootschapsbelasting voor de jaren 1995 en 1996 alsmede tegen de haar opgelegde aanslag in de vennootschapsbelasting voor het jaar 1997.

- voor het jaar 1995: tot vernietiging van de navorderingsaanslag;

- voor het jaar 1996: tot vermindering van de navorderingsaanslag tot een, naar een belastbaar bedrag van f 98.685.500, met inachtneming van een aftrek elders belast van f 4.313.982 en met handhaving van de verrekening van dividendbelasting; en

- voor het jaar 1997: tot vermindering van de aanslag tot een, naar een belastbaar bedrag van f 72.065.531, met inachtneming van een aftrek elders belast van f 5.954.421 en met handhaving van de verrekening van dividendbelasting.

2.6. Bij overeenkomst van 1 september 1995 (hierna: de gewijzigde leenovereen-komst) is de leenovereenkomst op onderdelen aangepast. Zo is onder meer de verplichting tot teruglevering van de effecten aan belanghebbende komen te vervallen en is ABC slechts verplicht de geleende effecten aan belanghebbende terug te geven indien en voor zover die effecten uit de trustaccount worden vrijgegeven en aan ABC worden overgedragen dan wel, indien de effecten wel worden vrijgegeven maar niet aan ABC worden overgedragen, aan belanghebbende de marktwaarde in guldens van die effecten op de dag van vrijgave te betalen.

Artikelen 8 en 10 van de leenovereenkomst zijn ongewijzigd gebleven. In de gewijzigde leenovereenkomst wordt geconstateerd dat thans sprake is van een overeenkomst van verbruikleen.

“4. Wie vraagt teruggaaf van, c.q. verrekent buitenlandse bronheffingen?

(…)

10. Is een buitenlandse bronheffing op een dividendvervangende betaling restitueerbaar c.q. verrekenbaar?”.

2.8. Belanghebbende heeft voor de jaren 1995, 1996 en 1997 aangifte gedaan van een belastbaar bedrag van respectievelijk f 39.948.469 (1995), f 97.140.201 (1996) en f 67.837.460 (1997). In haar aangiften heeft belanghebbende tot een bedrag van f 4.341.976 (1995), f 4.313.981 (1996) en f 5.954.421 (1997) ter zake van buiten-landse bronbelastingen aan vermindering ter voorkoming van dubbele belasting geclaimd. Van de genoemde bedragen heeft een bedrag van respectievelijk f 661.253 (1995), f 704.089 (1996) en f 1.073.309 (1997) betrekking op de aan ABC uitgeleende aandelen.

In de aangiften voor de jaren 1995 en 1996 wordt geen melding gemaakt van de betrokken leentransacties. De aanslagen voor de jaren 1995 en 1996 zijn conform de aangiften geregeld. Zij dragen als dagtekening 15 november 1996 (voor het jaar 1995) en 15 september 1997 (voor het jaar 1996).

1. U wijst er op, dat volgens artikel 8 van [de leenovereenkomst] lener ABC uitlener [belang-hebbende] in staat zal stellen dividend- en andere uitkeringen zelf te ontvangen. (…) Gaarne zou ik van u vernemen hoe e.e.a. in de betrokken jaren feitelijk vorm is gegeven. Ook zou ik gaarne van u vernemen naar welke bankrekening(en) de uitkerende vennootschappen de desbetreffende betalingen hebben overgemaakt en op wiens naam deze rekeningen zijn gesteld. (…)

2. U stelt, dat het percentage Amerikaanse bronbelasting varieerde tussen 5% en 15%. Naar ik aanneem bedoelt u daarmee dat soms 5% en soms 15% van het brutodividend is ingehouden (…). Bij de bezwaarschriften heeft u als bijlage lijsten (ontleend aan het “EPOS”-systeem) gevoegd waarop de volgens u in de jaren 1995 tot en met 1997 ontvangen brutodividenden en betaalde bronbelasting (omgerekend naar guldens) staan vermeld, die samenhangen met de bruikleenovereenkomsten tussen [belanghebbende] en ABC. De betaalde belasting in procenten van het brutodividend volgens die lijsten is soms zelfs meer dan 15% en ook veelal niet 5% of 15%. (…)

Gaarne zou ik van u een verklaring ontvangen voor het feit, dat de belasting niet gelijk is aan 5% dan wel 15% van het brutodividend.

(…)

5. Komen effectenleentransacies met aandelen voor bij B Groep NV dan wel één van haar dochters? Zo ja, dan gaarne een overzicht van deze transacties (in 1989; indien dit niet mogelijk is, dan van een later jaar). Wij zullen hieruit een selectie maken en deze contracten dan opvragen. Ons doel daarbij is inzicht te verkrijgen in de leenvergoeding (…).

(…)

7. Leent B Groep NV dan wel één van haar dochters effecten uit, waarbij geen zekerheid is overeengekomen? Zo ja, dan gaarne de contracten ter inzage.

8. Bijlage 1 bij de diverse bezwaren geeft aan, welke effecten naar uw mening voorwerp zijn geweest van de leentransactie en welke bronbelasting daarbij hoort. Gaarne de originele administratie waarop u zich baseert ter inzage. (…)”.

“Op dit moment heb ik nog niet de beschikking over de gegevens die de feitelijke gang van zaken nader moeten aantonen.

Het opzoeken van de dividendnota’s en bankafschriften blijkt een tijdrovende klus te zijn. Toegezegd is dat de gegevens nu eind van deze week beschikbaar zullen komen. Ik stel voor om vervolgens daar gezamenlijk naar te kijken om te beoordelen in hoeverre deze gegevens antwoord geven op de gestelde vragen.”.

“Op vraag 2 heeft u geantwoord, dat sprake kan zijn van mengpercentages omdat soms geen belasting wordt ingehouden en soms wel en dat soms ook 30% wordt ingehouden (in plaats van 5% of 15%).

(…)

Op vraag 5, 6 en 7 heeft u geen antwoord gegeven.

Ten aanzien van vraag 8 heeft u terugverwezen naar het onvolledige antwoord op vraag 1 en 2”.

2.12.1. Bij brief van 25 februari 2003 heeft belanghebbende onder meer aan de inspecteur kopieën ter beschikking gesteld van door EE verstrekte dagafschriften van “account number” 12345 bij E Bank over het jaar 1995. De rekening bij E Bank is vanaf 24 juni 1996 gewijzigd in rekeningnummer 265415 bij EE in verband met de overgang van E Bank naar EE als depothouder van de uitgeleende Amerikaanse aandelen. De dagafschriften van EE omvatten de periode 24 juni 1996 tot en met 31 januari 2003.

De dagafschriften van E Bank vermelden niet de naam van de rekeninghouder. Zij vermelden de datum 13 maart 2002 en “EE (…) E Bank domestic history archive report”. De “statement of transactions” van de EE zelf dragen het opschrift “custodian account Nederlandse ... NV – D july89 123456”.

“[I]k [heb] u al eerder gevraagd naar een aantal (door ons te selecteren) uitleencontracten van B Bank met derden, dit onder meer teneinde ons de mogelijkheid te bieden om de hoogte van de uitleenvergoeding te beoordelen (…). Deze zijn toen niet door u verstrekt.

Naast het voorgaande doel zouden reële uitleencontracten tussen B Bank en derden uitsluitsel kunnen geven op de vraag of het gebruikelijk is, dat in niet gelieerde verhoudingen de dividendvervangende betaling netto (en niet bruto) is. U stelt, dat [belanghebbende] van ABC een nettobetaling ontvangt. (…)

[H]et [lijkt] onzakelijk om een netto dividendvervangende vergoeding af te spreken/feitelijk een nettovergoeding te betalen. (…) Het gevolg daarvan is, dat [belanghebbende], gezien de gelieerdheid met ABC, fiscaal een brutodividend moet aangeven en zonder meer al geen bronbelasting kan verrekenen.

(…) Teneinde te kunnen beoordelen hoe B Bank en C NV feitelijk handelen jegens derden, zou ik van u gaarne een overzicht ontvangen van de in 1995 tot en met 1997 door B Bank en C NV gesloten effectenleentransacties, zodat wij daaruit een steekproef kunnen trekken. Vervolgens zal ik dan de geselecteerde contracten en bijbehorende stukken opvragen. (…)”.

“In de inleiding van uw vragenbrief maakt u de opmerking dat door u reeds eerder, ter beoordeling van de uitleenvergoeding van [belanghebbende] aan ABC, uitleencontracten van B bank met derden zijn opgevraagd, die door ons niet zouden zijn verstrekt. Deze constatering is feitelijk onjuist. Er zijn wel degelijk aan u uitleencontracten verstrekt. De aan u verstrekte uitleencontracten vond u echter onvoldoende om tot een gefundeerd oordeel te komen over de hoogte van de leenvergoeding. Teneinde u meer duidelijkheid te verschaffen op welke wijze de leenvergoeding totstand komt heeft vervolgens een gesprek plaatsgevonden met (…), werkzaam op de afdeling ‘securities lending’. U heeft geen aanleiding gevonden om na dit gesprek aanvullende vragen te stellen dan wel verzoeken en om inzage in uitleencontracten te verkrijgen.

Nu verzoekt u wederom om uitleencontracten teneinde te kunnen beoordelen of in niet gelieerde verhoudingen de dividendvervangende vergoeding netto en niet bruto is.”.

3.3. Heeft belanghebbende voor de onderhavige jaren recht heeft op een vermindering ter voorkoming van dubbele belasting ter zake van de uitgeleende effecten?

Op grond van het onder 1.8. vermelde compromis stelt de inspecteur zich uiteindelijk op het standpunt dat ter zake van het deel van de buitenlandse bronbelasting dat ziet op de niet-uitgeleende aandelen van belanghebbende alsnog een aftrek elders belast kan worden toegepast.

Het geschil betreft thans enkel nog de aftrek elders belast ter zake van de Amerikaanse bronbelasting ad, respectievelijk, f 661.253 (1995), f 704.089 (1996) en f 1.073.309 (1997) die is geheven van de door belanghebbende ontvangen betalingen op de uitgeleende Amerikaanse aandelen.

5.1.1. Voor het opleggen van een navorderingsaanslag is, voor zover hier van belang, vereist dat de navordering haar grond vindt in een feit waarmee de inspecteur niet bekend was en waarmee hij redelijkerwijs ook niet bekend had kunnen zijn.

De inspecteur heeft gesteld dat dit feit wordt gevormd door de naar aanleiding van het boekenonderzoek voor het jaar 1995 bij C NV verkregen informatie inzake de onderhavige effectenleentransacties.

5.2.3.1. Belanghebbende heeft, na overlegging van de eenvoudig toegankelijke informatie uit haar EPOS-systeem en van een overzicht van de op de uitgeleende aandelen ontvangen betalingen en daarop betrekking hebbende Amerikaanse bronbelasting, de door de inspecteur gestelde, onder 2.10.1. aangehaalde vragen 1, 2 en 8 - zij het summier - beantwoord en daarbij aangegeven over de dividendnota’s niet (meer), althans niet zonder grote praktische bezwaren te (kunnen) beschikken. Deze verklaring, die het Hof niet bij voorbaat onaannemelijk voorkomt, heeft belanghebbende in haar brief van 25 februari 2003 herhaald (zie 2.12.2.).

Het Hof is in dit verband van oordeel dat het EPOS-systeem van belanghebbende in beginsel een voldoende betrouwbare kenbron vormt en dat van belanghebbende niet kan worden verlangd dat zij bescheiden overlegt die zij niet (meer) heeft of waarover zij niet dan met onevenredige inspanningen kan beschikken.

5.2.3.2. Naar het Hof uit de gedingstukken (zie 2.10.3.) afleidt, heeft belanghebbende voorts de inspecteur in ieder geval tussen 4 januari 2001 en 21 februari 2001 in de gelegenheid gesteld bankafschriften van “account number” 12345 in te zien. De inspecteur heeft zulks ter zitting van 11 december 2002 ook bevestigd. Omtrent de tenaamstelling van deze bankrekening heeft belanghebbende, naar zij de inspecteur heeft bericht (zie 2.10.4), in de bezwaarfase geen duidelijkheid verkregen.

Uit de door belanghebbende in februari 2003 overgelegde dagafschriften (zie 2.12.1) leidt het Hof af dat het hier gaat om de trust account van ABC waarvan D de gerechtigde is. Uit de dagafschriften van E Bank valt op te maken dat deze op 13 maart 2002 uit het geautomatiseerde archief van EE zijn ‘uitgedraaid’; het ligt voor de hand dat dat ook geldt voor de dagafschriften van EE zelf. Ofschoon het Hof, gelet hierop, aannemelijk acht dat belanghebbende in de bezwaarfase niet over deze dagafschriften beschikte en deze derhalve niet kon verstrekken, kan de inspecteur worden toegegeven dat belang-hebbende zich destijds meer moeite had kunnen getroosten om deze bankafschriften, en/of duidelijkheid omtrent de tenaamstelling van de rekening, te verkrijgen.

5.2.3.3. Het verzoek van de inspecteur om overlegging van leencontracten van de B groep (vragen 5 en 7 onder 2.10.1.) is, naar het Hof uit de gedingstukken afleidt, gedaan met het oog op de toetsing van de zakelijkheid van de (gewijzigde) leenovereenkomst op het punt van de leenvergoedingen. Nu partijen terzake inmiddels een compromis hebben bereikt (zie 1.8.), is het Hof van oordeel dat het al dan niet overleggen van die leencontracten voor de onderhavige procedure niet langer relevant is. Overigens leidt het Hof uit de door partijen overgelegde stukken af dat belanghebbende in voldoende mate aan het verzoek van de inspecteur heeft voldaan.

De inspecteur heeft immers - blijkens de door belanghebbende in haar brief van 1 mei 2003 (zie 2.13.2.) gegeven beschrijving van de gang van zaken in deze, welke door de inspecteur niet is betwist - zowel leencontracten kunnen inzien als de totstandkoming van de leenvergoeding kunnen nagaan.

5.3.1. Op basis van de stukken van het geding - in het bijzonder de leenovereen-komst, de gewijzigde leenovereenkomst, de trust overeenkomst en de dagafschriften van de trust account van ABC, alsmede de door belanghebbende tijdens het nadere onderzoek overgelegde stukken (zie 1.8.) - en de ter zitting van 10 december 2003 daarop gegeven toelichting is naar het oordeel van het Hof voldoende komen vast te staan dat belanghebbende uitlener is van aandelen in Amerikaanse (beursgenoteerde) vennootschappen, dat zich in de onderhavige jaren - behoudens mutaties in verband met de splitsing van aandelen en andere niet relevante wijzigingen - geen mutaties hebben voorgedaan in de desbetreffende aandelen en dat die aandelen door ABC zijn ingeleend.

Naar het oordeel van het Hof is daarbij, zowel onder de leenovereenkomst als onder de gewijzigde leenovereenkomst, sprake van verbruikleen als bedoeld in artikel 7A:1791 van het Burgerlijk Wetboek. In zoverre is de rechtsverhouding tussen belanghebbende en ABC per 1 september 1995 niet gewijzigd. Het vorenstaande houdt in dat belanghebbende niet als rechthebbende tot de door de Amerikaanse fondsen uitgekeerde dividenden kan worden beschouwd. Belanghebbende stelt zich ook niet (langer) op dit standpunt, doch betoogt dat zij (wel) als uiteindelijk gerechtigde tot die dividenden dient te worden behandeld en dat zij derhalve recht heeft op verrekening van de Amerikaanse bronbelasting die daarop is ingehouden.

Nu belanghebbende nog steeds geen leencontracten van de B groep heeft overgelegd, moet er van worden uitgegaan dat zijn standpunt juist is, aldus de inspecteur.

Belanghebbende heeft gesteld dat het opvragen van leencontracten buiten het bereik valt van het ter zitting van 11 december 2002 door het Hof geïnstigeerde onderzoek. Voorts heeft zij betwist onzakelijk te hebben gehandeld en er daarbij op gewezen dat B Bank N.V. als inlener - naar blijkt uit de door belanghebbende bij haar brief van 1 mei 2003 overgelegde standaardovereenkomst terzake - netto betalingen bedingt en dat de PSA “Global Master Repurchase Agreement” ziet op een ander soort transacties (namelijk de daadwerkelijke verkoop van effecten met een daarbij behorende terugkoopverplichting). Zij heeft eveneens verwezen naar de door de inspecteur aangehaalde literatuur.

5.3.5. Het Hof stelt vast dat de inspecteur zijn vraagstelling aan belanghebbende in het kader van het nadere onderzoek, ter accordering aan de griffier heeft voorgelegd bij brief van 7 februari 2003, dat daarin op het onderhavige punt niets wordt vermeld en dat de hier aan de orde zijnde stelling door de inspecteur voor het eerst is ingenomen in zijn brief aan belanghebbende van 8 april 2003 (zie 2.13.1.). Nu het Hof niet vermag in te zien om welke reden de inspecteur zijn twijfels op dit punt niet eerder in de procedure had kunnen opwerpen - hij was immers van stonde af op de hoogte van het feit dat belanghebbende en ABC een netto dividendvervangende betaling zijn overeengekomen - en dit aspect ook buiten het door het Hof geïnstigeerde onderzoek valt, is het Hof van oordeel dat het met dit doel alsnog opvragen van de leencontracten van B Bank N.V. en C NV in strijd is te achten met de beginselen van een goede procesorde. Belanghebbende behoefde deze leencontracten dan ook niet in de onderhavige stand van het geding aan de inspecteur te verstrekken. Mitsdien is ook in deze de omkering en verzwaring van de bewijslast niet aan de orde en rust op de inspecteur de bewijslast aannemelijk te maken dat belanghebbende, door met ABC netto dividendvervangende betalingen overeen te komen, onzakelijk heeft gehandeld.

Daarin is de inspecteur naar ‘s Hofs oordeel niet geslaagd. De enkele stelling dat belanghebbende moet worden vergeleken met B Bank N.V. als uitlener, en niet als inlener van effecten, is daartoe zonder nadere, concrete onderbouwing - welke achterwege is gebleven - onvoldoende, temeer nu in de door partijen genoemde literatuur is te lezen dat in leentransacties betreffende (voor de uitlener) buitenlandse aandelen de hoogte van de dividendvervangende betaling ook vaak gelijk wordt gesteld aan het dividend verminderd met de buitenlandse bronbelasting zoals deze overeenkomstig het toepasselijke belastingverdrag zou zijn geheven indien het dividend door de uitlener zou zijn ontvangen.

“VI. Met betrekking tot het tweede lid, letter a, en het vierde lid van artikel 10 (Dividenden)

Het is wel te verstaan dat (…). Bovendien is het wel te verstaan, dat ingeval een persoon aandelen (of andere rechten waarvan de voordelen voor de belastingheffing op dezelfde wijze worden behandeld als inkomsten uit aandelen) uitleent, waarbij de lener zich verplicht tot het betalen van een bedrag gelijk aan enig uitgekeerd dividend ten aanzien van de aandelen of andere uitgeleende rechten gedurende de looptijd van die lening, zulk een persoon met het oog op de toepassing van artikel 10 (Dividenden) voor elk zodanig bedrag wordt behandeld als de uiteindelijke gerechtigde van de betaalde dividenden ten aanzien van zulke aandelen of andere rechten.”.

5.3.7. Het MvO behelst een door de verdragsonderhandelaren overeengekomen nadere uitleg van het Verdrag welke de belangrijkste bron van interpretatie van het Verdrag vormt. Uit de tweede volzin van artikel VI van het MvO volgt naar het oordeel van het Hof dat belanghebbende voor de toepassing van artikel 10, tweede lid, van het Verdrag moet worden beschouwd als de uiteindelijk gerechtigde tot de op de uitgeleende aandelen betaalde dividenden. Bovendien volgt uit hetgeen hiervoor onder 5.3.2. is overwogen dat de Amerikaanse bronbelasting, berekend naar het Verdragstarief van 15%, ten laste van belanghebbende is ingehouden.

Gelet op een en ander houdt een redelijke, aan doel en strekking beantwoordende interpretatie van artikel 25, derde lid, van het Verdrag in dat deze (bruto) dividenden worden beschouwd als “bestanddelen van het inkomen die volgens het tweede lid van artikel 10 (Dividenden) (…) in de Verenigde Staten mogen worden belast” en dat, in ieder geval voor de toepassing van artikel 25, derde lid, van het Verdrag, deze (bruto) dividenden geacht kunnen worden te zijn begrepen in de grondslag van de belastingheffing van belanghebbende. Daaruit volgt dan dat belanghebbende, indien zij - zoals zij heeft gedaan - de bruto dividenden tot haar in Nederland belaste winst rekent, recht heeft op de aftrek - in de vorm van een verrekening van Amerikaanse bronbelasting - die Nederland ter zake van die dividenden moet verlenen. Nu de inhouding - naar het Hof aannemelijk heeft geacht (zie 5.3.2.) - naar het tarief van 15% heeft plaatsgevonden, bedraagt de in casu door Nederland te verlenen aftrek ingevolge artikel 25, derde lid, onderdeel b, van het Verdrag eveneens 15%.

5.3.8. Deze uitleg van artikel VI, tweede volzin, van het MvO is in overeenstemming met hetgeen in deze tijdens de parlementaire behandeling van het Verdrag en het MvO aan de orde geweest (zie de memorie van toelichting, TK 1992-1993, 23 220,

nr. 3, de memorie van antwoord, TK 1992-1993, nr. 23 220, nr. 5, bijlage I, en de nadere memorie van antwoord Eerste Kamer, EK 1993-1994, 23 220, nr. 84c).

“Artikel 10

(…) Naar mijn mening wordt in de desbetreffende passage van de Amerikaanse Technical Explanation in lijn met onderdeel VI van het Memorandum van overeenstemming duidelijk aangegeven dat ook wanneer een aandeelhouder zijn aandelen uitleent aan een andere persoon en die andere persoon (de lener van de aandelen) zich verplicht tot het betalen van een bedrag dat qua omvang gelijk is aan de op de aan hem uitgeleende aandelen uitgekeerde dividenden, eerstbedoelde persoon (de aandeelhouder) de uiteindelijke gerechtigde blijft voor de op die aandelen uitgekeerde dividenden. Dit betekent dat, wanneer een in Nederland woonachtige aandeelhouder/natuurlijke persoon zijn aandelenbezit in een Amerikaans lichaam uitleent, niet de inlener van de aandelen maar de Nederlandse aandeelhouder ter zake van de op deze aandelen uitgekeerde dividenden een beroep kan doen op toepassing van het verlaagde verdragstarief voor portfolio-dividenden. In zo'n geval is de VS onder Verdrag verplicht het op die dividenden van toepassing zijnde nationale bronheffingstarief van 30% terug te brengen tot 15%. (…)”.

5.3.9. Aan ’s Hofs voorgaande oordeel doet niet af dat naar Nederlands nationaal recht, op de voet van artikel 8, eerste lid, van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 in samenhang met artikel 7 van de Wet op de inkomstenbelasting 1964, niet de (bruto) dividenden maar de (netto) dividendvervangende betalingen tot de winst van belanghebbende worden gerekend. Aan het Verdrag ontleent belanghebbende, als uitlener, het recht de bruto dividenden tot haar belastbare winst te rekenen met - alsdan - het recht op verrekening van de Amerikaanse bronbelasting.

Evenmin doet aan het voorgaande af dat naar Amerikaans nationaal recht de heffing van de bronbelasting - zoals valt af te leiden uit de door belanghebbende aangehaalde literatuur - zou plaatsvinden door middel van inhouding (niet op de dividenden als zodanig maar) op de dividendvervangende betalingen die ABC, althans D namens ABC, aan belanghebbende verricht. Het gaat bij de interpretatie en de toepassing van artikel 25, derde lid, van het Verdrag immers om een in de Nederlandse sfeer liggende bepaling. Bovendien leidt de door het Hof voorgestane interpretatie, naar het - mede gelet op het in 5.3.8. vermelde - voorkomt, niet tot een resultaat dat in strijd is met de bedoeling van de verdragsluitende partijen of overigens onredelijk is. Immers, de 15% bronbelasting die belanghebbende in Nederland in aftrek mag brengen, is in de Verenigde Staten te haren laste gekomen, en niet valt in te zien dat ABC, als inlener, in het Verenigd Koninkrijk of, vóór 1 juli 1996, in Nederland, enig recht op verrekening geldend zou kunnen maken, nu zowel de feitelijke situatie als Amerikaans nationaal recht meebrengt dat zij voor de bronbelasting niet belastingplichtig, doch slechts inhoudingsplichtig is dan wel als kassier optreedt. De inspecteur heeft ook verklaard dat hem niet is gebleken dat ABC, ter zake van de vóór 1 juli 1996 ontvangen dividendvervangende betalingen, de Amerikaanse bronbelasting in Nederland heeft verrekend.

Mitsdien is het gelijk in het onder 3.3. verwoorde geschilpunt aan belanghebbende en komt het Hof niet toe aan het in 3.4. vermelde geschilpunt.

Het Hof:

- verklaart het beroep gegrond;

- vernietigt de bestreden uitspraak;

- vernietigt de navorderingsaanslag voor het jaar 1995;

- vermindert de navorderingsaanslag voor het jaar 1996 tot een, naar een belastbaar bedrag van f 98.685.500, met inachtneming van een aftrek elders belast van f 4.313.982;

- vermindert de aanslag voor het jaar 1997 tot een, naar een belastbaar bedrag van f 72.065.531, met inachtneming van een aftrek elders belast van f 5.954.421;

- gelast de Staat het gestorte griffierecht ad € 218 aan belanghebbende te vergoeden; en

- veroordeelt de inspecteur in de proceskosten van belanghebbende tot een beloop van € 2.254 en wijst de Staat aan dit bedrag aan belanghebbende te voldoen.

1. Het instellen van beroep in cassatie geschiedt door het indienen van een beroepschrift bij dit gerechtshof (zie voor het adres de begeleidende brief).

2. Bij het beroepschrift wordt een afschrift van de bestreden uitspraak overgelegd.

3. Het beroepschrift wordt ondertekend en bevat ten minste:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. de dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.