Gerechtshof Amsterdam, 28-07-2005, AU0463, 04/02887

Van belanghebbende is ter griffie een beroepschrift ontvangen op 19 juli 2004 (..).

Het beroep is gericht tegen de uitspraak van de inspecteur, gedagtekend 5 juli 2004, betreffen-de de aan belanghebbende opgelegde aanslag in het successierecht ten bedrage van € 52.544.

Na bezwaar tegen de aanslag is deze bij de bestreden uitspraak gehandhaafd.

Het beroep strekt tot vernietiging van de uitspraak van de inspecteur en tot vermindering van de aanslag tot € 19.434.

De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend en concludeert tot bevestiging van de be-streden uitspraak.

Partijen hebben verklaard af te zien van het houden van een mondelinge behandeling.

"Artikel 1.

Tussen de echtgenoten zal geen gemeenschap van goederen, welke ook, bestaan.

(..)

Artikel 9.

Indien het huwelijk door het overlijden van een der echtgenoten wordt ontbonden, heeft de langstlevende echtgenoot het recht te verklaren, mits bij aangetekend schrijven of deurwaar-dersexploit, gericht respectievelijk betekend aan de rechtverkrijgenden van de overleden echt-genoot binnen zes maanden na het overlijden, dat de hiervoor in gemelde akte van huwelijks-voorwaarden bedoelde bepalingen volledig zullen worden uitgevoerd.

Indien de overgebleven echtgenoot gemelde verklaring niet heeft afgelegd binnen de daarvoor gestelde termijn, dan zal tussen de langstlevende echtgenoot en de rechtverkrijgenden van de overleden echtgenoot worden afgerekend alsof de comparanten gehuwd waren geweest zonder huwelijksvoorwaarden te hebben gemaakt, derhalve als ware er wettelijke algehele gemeen-schap van goederen."

2.4. Erflaters eigen vermogen bedroeg ten tijde van zijn overlijden € 523.462 en belangheb-bendes eigen vermogen € 182.744.

Bij het vaststellen van de aanslag heeft de inspecteur de verkrijging van belanghebbende, voorzover deze voortvloeide uit het in voormeld artikel 9 opgenomen verrekenbeding, belast met toepassing van artikel 9 van de Successiewet 1956 (hierna: de Wet).

De waarde van deze fictieve verkrijging is bepaald op ½ x (€ 523.462 + € 182.744) - € 182.744 = € 170.359. De juistheid van deze bijtelling is tussen partijen in geschil.

5.1. Artikel 9 van de op 9 augustus 1976 verleden akte houdt in dat de overlevende echtgenoot de mogelijkheid wordt gelaten om, door het al dan niet afleggen van de daarin bedoelde ver-klaring, te kiezen voor uitvoering van de huwelijksvoorwaarden overeenkomstig hetgeen bij die akte is overeengekomen, dan wel voor verrekening als waren er geen huwelijksvoorwaar-den gemaakt.

Aldus is sprake van een facultatief verrekenbeding, afhankelijk van de voorwaarde van over-leving, waarop het bepaalde in artikel 9 van de Successiewet 1956 van toepassing is.

Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag. Daarbij moet het volgen-de in acht worden genomen:

1 - bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.

2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ont-vangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad.