Gerechtshof Amsterdam, 22-06-2005, AU0787, 04/03441

GERECHTSHOF TE AMSTERDAM

Derde Enkelvoudige Belastingkamer

PROCES-VERBAAL

van de mondelinge uitspraak in het beroep van X te Z, belanghebbende,

tegen

de uitspraak met dagtekening 20 augustus 2004 van het Sectorhoofd Belastingen van de gemeente P, verweerder, betreffende de aan belanghebbende opgelegde aanslag in de reclamebelasting voor het jaar 2004.

Het beroep is behandeld ter zitting van 8 juni 2005.

Beslissing

Het Hof verklaart het beroep ongegrond.

Gronden

1.1. Belanghebbende is gevestigd op het adres a-straat 1 te Z. Vóór het bedrijf staat een naambord met de tekst “X first in second hand clothing”.

1.2. Ter zake van bovengenoemd bord is aan belanghebbende met dagtekening 30 juni 2004 een aanslag in de reclamebelasting ten bedrage van € 60 opgelegd.

1.3. Op 1 juli 2004 is door belanghebbende een bezwaarschrift ingediend tegen deze aanslag. Na bezwaar heeft verweerder de aanslag bij de bestreden uitspraak gehandhaafd.

2. In geschil is of de aanslag reclamebelasting terecht aan belanghebbende is opgelegd.

3.1. Verweerder stelt dat het bord een openbare aankondiging is die zichtbaar is vanaf de openbare weg, zodat sprake is van een belastbaar feit in de zin van artikel 227 van de Gemeentewet.

4. De hier toepasselijke Verordening op de heffing en invordering van reclamebelastingen 2004 van de gemeente P, vastgesteld in de openbare raadsvergadering van 11 november 2003 (hierna ook: de Verordening) luidt onder meer als volgt:

Niet in geschil is dat de omvang van het bord 4 m2 bedraagt en dat het bord onverlicht is, zodat uit het bepaalde bij of krachtens de Verordening volgt dat – indien zou komen vast te staan dat het bord is onderworpen aan de heffing van reclamebelasting – het bedrag van de aanslag € 60 dient te bedragen en derhalve tot het juiste bedrag is vastgesteld.

5. Het Hof oordeelt als volgt. Vaststaat, immers door zowel belanghebbende als verweerder gesteld, dat het litigieuze bord zichtbaar is vanaf de openbare weg. Evenmin is in geschil dat het bord kan worden aangemerkt als een openbare aankondiging als bedoeld in artikel 2 van de Verordening. Hiermee voldoet het bord aan de omschrijving van het belastbare feit als omschreven in artikel 227 van de Gemeentewet en het hierop gebaseerde artikel 2 van de Verordening. De omstandigheid dat het bord op eigen terrein van belanghebbende is geplaatst, staat aan belastingheffing niet in de weg; het criterium is of het bord zichtbaar is vanaf de openbare weg.

6. Belanghebbendes stelling dat de aankondiging op het bord niet kan worden aangemerkt als reclame in de zin van de wet en de Verordening nu het louter om een naamsaanduiding gaat die geen reclamedoeleinden dient, is naar het oordeel van het Hof onjuist. Het wettelijke begrip ‘openbare aankondiging’ omvat niet slechts reclame in door belanghebbende kennelijk bedoelde engere zin, doch ziet meer in het algemeen op elke tot het publiek gerichte mededeling van commerciële dan wel ideële aard waarmee de aandacht wordt getrokken voor een dienst, een product of een boodschap. Tot dergelijke in de wet en de Verordening bedoelde ‘openbare aankondigingen’ is, gelet op de tekst van het bord, ook het in geschil zijnde bord te rekenen. Het bord kan mitsdien worden beschouwd als een ‘openbare aankondiging’ in de zin van artikel 227 van de Gemeentewet respectievelijk artikel 2 van de Verordening. Het voorgaande leidt tot de conclusie dat de aanslag reclamebelasting terecht en tot het juiste bedrag aan belanghebbende is opgelegd. Het gelijk is derhalve aan verweerder.

Proceskosten

Nu belanghebbende in het ongelijk wordt gesteld en zich geen bijzondere omstandigheden hebben voorgedaan, acht het Hof geen termen aanwezig voor een veroordeling van een partij in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

De uitspraak is gedaan op 22 juni 2005 door mr. E.A.G. van der Ouderaa, lid van de belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. M.C. Anema als griffier. De beslissing is op dezelfde dag ter openbare zitting uitgesproken. Waarvan is opgemaakt dit proces-verbaal, door het lid van de belastingkamer en de griffier ondertekend.

Het Hof heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van het proces-verbaal in geanonimiseerde vorm.

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.