Gerechtshof Amsterdam, 15-02-2006, AV2110, 04/01184 en 04/01177

GERECHTSHOF TE AMSTERDAM

Derde Meervoudige Belastingkamer

UITSPRAAK

op de beroepen van de besloten vennootschap X B.V. [ ] te Z, belanghebbende,

tegen

twee uitspraken van de Inspecteur van de Belastingdienst Amsterdam, de inspecteur.

1. Loop van het geding

In het beroep met kenmerk 04/01177

1.1. Van belanghebbende is ter griffie een beroepschrift ontvangen op 29 maart 2004, ingediend door drs. A (B Accountants en Belastingadviseurs) te N als gemachtigde, en aangevuld bij brief van 3 mei 2004. Het beroep is gericht tegen de uitspraak van de inspecteur, gedagtekend 25 februari 2004, betreffende de aan belanghebbende opgelegde navorderingsaanslag vennootschapsbelasting voor het jaar 1996.

1.2. Belanghebbende heeft het aangiftebiljet vennootschapsbelasting voor het jaar 1996 bij brief van 27 maart 1998 oningevuld retour gezonden naar de inspecteur. Vervolgens is met dagtekening 31 juli 1998 een aanslag vennootschapsbelasting voor het jaar 1996 opgelegd naar een belastbaar bedrag van nihil. Met dagtekening 17 augustus 2002 is een navorderings-aanslag vennootschapsbelasting voor het jaar 1996 opgelegd, vastgesteld naar een belastbaar bedrag van ƒ 142.830 en een verschuldigde belasting van ƒ 51.990, verhoogd met heffings-rente ten bedrage van ƒ 9.273. Na bezwaar, ingekomen bij de inspecteur op 27 september 2002, heeft de inspecteur bij de bestreden uitspraak de navorderingsaanslag gehandhaafd.

1.3. Het beroep strekt tot vernietiging van de uitspraak van de inspecteur en vermindering van de verschuldigde belasting en heffingsrente tot nihil.

1.4. De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend. Hij concludeert tot ongegrond-verklaring van het beroep.

In het beroep met kenmerk 04/01184

1.5. Van belanghebbende is ter griffie een beroepschrift ontvangen op 29 maart 2004, ingediend door voormelde gemachtigde en aangevuld bij brief van 3 mei 2004. Het beroep is gericht tegen de uitspraak van de inspecteur, gedagtekend 25 februari 2004, betreffende de aan belanghebbende opgelegde aanslag vennootschapsbelasting voor het jaar 1999.

1.6. Door belanghebbende is voor het jaar 1999 aangifte vennootschapsbelasting gedaan van een belastbaar bedrag van ƒ 174.851, een aftrek elders belast ten bedrage van de belasting naar het normale tarief van ƒ 61.197 en een verschuldigde belasting van nihil. De aanslag is gedagtekend 16 augustus 2003 en vastgesteld naar een belastbaar bedrag van ƒ 174.851 en een verschuldigde belasting van ƒ 61.197, zonder rekening te houden met een aftrek elders belast en verhoogd met heffingsrente ten bedrage van ƒ 8.074. Na bezwaar, ingekomen bij de inspecteur op 5 september 2003, heeft de inspecteur bij de bestreden uitspraak de aanslag gehandhaafd.

1.7. Het beroep strekt tot vernietiging van de uitspraak van de inspecteur en vermindering van de verschuldigde belasting en heffingsrente tot nihil.

1.8. De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend. Hij concludeert tot ongegrond-verklaring van het beroep.

In beide beroepen

1.9. De beroepen zijn op 21 september 2005 gelijktijdig behandeld ter zitting. Voorafgaand aan de zitting is van de gemachtigde in beide zaken op 12 september 2005 ter griffie een brief met een pleitnota met bijlagen ingekomen ter griffie. Afschriften hiervan zijn bij brief van 13 september 2005 doorgezonden naar de inspecteur. Van het verhandelde ter zitting is door de griffier een proces-verbaal opgemaakt, dat aan deze uitspraak is gehecht.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Belanghebbende is een op 30 maart 1990 onder de naam P B.V. (naar Nederlands recht) opgerichte besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid. Enig aandeelhouder en directeur van belanghebbende was (tot 20 april 2001) dr. X (hierna: X). Per 2 november 1995 zijn de statuten van belanghebbende gewijzigd en is haar statutaire naam gewijzigd in X BV. De activa van belanghebbende bestaan sedertdien voornamelijk uit beleggingsrekeningen bij een bank in Luxemburg en een rekening-courant bij ING-bank in Nederland.

2.2. Op 15 december 1995 hebben X en zijn echtgenote X-Z Nederland metterwoon verlaten. Sindsdien zijn zij woonachtig op het eiland Q in Griekenland.

2.3. In een brief van 3 april 1996 heeft de toenmalige gemachtigde van belanghebbende de (ambtsvoorganger van de) inspecteur het volgende geschreven:

2.4. Bij brief van 10 september 1996 heeft de destijds bevoegde inspecteur belanghebbende onder meer het volgende medegedeeld:

2.5. In een brief van 17 mei 2000 schrijft de gemachtigde onder meer het volgende aan de (ambtsvoorganger van de) inspecteur:

2.6. In antwoord op de onder 2.5 vermelde brief heeft de (ambtsvoorganger van de) inspecteur belanghebbende bij brief van 17 juli 2000 onder meer het volgende geschreven:

"In antwoord op uw brief van 17 mei 2000 deel ik u mee dat ik, gelet op de mij heden ter beschikking staande gegevens, X B.V. (...) als inwoner van Griekenland kwalificeer".

2.7. Bij de beroepschriften is door belanghebbende een kopie van bladzijde 189 uit het European Tax Handbook KPMG uit 1996 van IBFD Publications BV, betreffende de Griekse heffing van winstbelasting, overgelegd waarin onder meer het volgende daarover staat vermeld:

2.8. Op 20 april 2001 heeft X zijn aandelen in belanghebbende verkocht aan A BV. Sindsdien is deze vennootschap directeur van belanghebbende en heeft belanghebbende haar statutaire naam gewijzigd [ ].

3. Geschil

4. Standpunten van partijen

Voor de standpunten van partijen wordt verwezen naar de gedingstukken en het proces-verbaal van de zitting.

5. Beoordeling van het geschil

5.1. Artikel 4 van het Verdrag luidt - voor zover te dezen van belang - als volgt:

5.2. Vaststaat dat belanghebbende op grond van haar oprichting naar Nederlands recht in Nederland als onbeperkt (binnenlands) belastingplichtige aan de vennootschapsbelasting is onderworpen.

5.3. Partijen zijn het voorts erover eens dat op grond van de feiten in deze zaak moet worden geoordeeld dat de plaats van feitelijke leiding van belanghebbende in de onderhavige jaren in Griekenland was gelegen. Het Hof volgt partijen hierin, nu zij daarmee geen blijk geven van een onjuiste rechtsopvatting en zulks overigens overeenstemt met de hieromtrent vaststaande feiten. Belanghebbende heeft gemotiveerd gesteld en de inspecteur heeft niet, althans niet gemotiveerd betwist, dat zij in Griekenland aldus, op grond van de aldaar geldende nationale wetgeving, als onbeperkt (binnenlands) belastingplichtige is onderworpen aan de Griekse (vennootschaps)belasting.

5.4. Voor de toepassing van artikel 4, eerste lid, van het Verdrag heeft de inspecteur zich echter op het standpunt gesteld dat (uitsluitend) een onbeperkte (binnenlandse) belastingplicht niet voldoende is voor de conclusie dat belanghebbende een inwoner van Griekenland is. Volgens de inspecteur dient tevens sprake te zijn van een “feitelijke subjectieve onderworpen-heid” aan de Griekse (vennootschaps)belasting.

5.5. Vaststaat dat X na emigratie naar Griekenland aldaar aangifte heeft gedaan voor de inkomstenbelasting. Aan belanghebbende zijn - in ieder geval tot op de dag van de zitting - geen aanslagen in de Griekse vennootschapsbelasting opgelegd. Belanghebbende beschikt niet over een woonplaatsverklaring van de Griekse belastingautoriteiten. Uit deze omstan-digheden leidt het Hof met de inspecteur af dat belanghebbende ter zake van de onderhavige jaren in Griekenland feitelijk niet aan belastingheffing onderworpen is geweest. Deze omstandigheid leidt evenwel niet tot het door de inspecteur gestelde gevolg, omdat het Verdrag aan het zijn van ‘inwoner van een van de Staten’ niet als voorwaarde heeft gesteld dat die inwoner in de desbetreffende staat ook feitelijk aan belastingheffing moet zijn onderworpen. Met name kan het bestaan van een zodanige voorwaarde ook niet worden afgeleid uit de onderdelen 3, 4 en 8 van het commentaar bij artikel 4 (algemeen en bij lid 1) van het OESO-modelverdrag van 1977, waarop artikel 4, eerste lid, van het Verdrag is gebaseerd.

5.6. Naar het oordeel van het Hof volgt uit al het voorgaande dat belanghebbende voor de toepassing van (artikel 4, eerste lid, van) het Verdrag in Griekenland aan belasting is onderworpen op grond van haar plaats van leiding en voorts, dat zij inwoner is van Griekenland in de zin van artikel 4, eerste en vierde lid, van het Verdrag.

5.7. Het Hof is voorts van oordeel dat de door de inspecteur aangevoerde omstandigheden geen strijd met doel en strekking van het Verdrag kunnen opleveren, omdat het Verdrag zelf geen aanknopingspunten voor een dergelijk oordeel bevat. De autoriteiten van de verdrags-sluitende partijen dienen het Verdrag ieder voor zich toe te passen. Daarbij staat het de autoriteit van het ene land vrij de autoriteit van het andere land informatie te vragen en/of te verstrekken over de (vermoedelijke) fiscale status van een lichaam zoals belanghebbende, dat een beroep op het Verdrag doet.

5.8. Niet in geschil is dat de (navorderings)aanslagen (inclusief de beschikkingen heffings-rente) in dat geval op grond van de bepalingen van het Verdrag moeten worden vernietigd respectievelijk verminderd tot een verschuldigde belasting (en heffingsrente) van nihil.

5.9. Uit al het vorenstaande volgt dat het gelijk aan belanghebbende is. De overige stellingen van partijen behoeven geen behandeling meer.

6. Proceskosten

Nu de beroepen gegrond zijn acht het Hof termen aanwezig de inspecteur te veroordelen tot vergoeding van proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht. Gelet op het Besluit proceskosten bestuursrecht komen voor vergoeding in aanmerking de kosten van door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand ad € 966 (€ 322 x 2 wegens proceshandelingen x 1,5 wegens het gewicht van de zaak x 1 wegens samenhangende zaken).

7. Beslissing

De uitspraak is vastgesteld op 15 februari 2006 door mrs. E.F. Faase, voorzitter, E.A.G. van der Ouderaa en J. den Boer, leden, in tegenwoordigheid van mr. J. Couperus als griffier. De beslissing is op die datum ter openbare zitting uitgesproken.

Het Hof heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van deze uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Cassatie

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.