Gerechtshof Amsterdam, 11-12-2007, BC1888, 04/4914

in de zaak nr. 04/4914 DK

de dato 11 december 2007

1.1. Op 16 december 2004 is bij de Douanekamer van het Gerechtshof te Amsterdam (hierna: de Douanekamer) een beroepschrift ingekomen van de gemachtigde, ingediend namens de importeur, belanghebbende, en aangevuld bij brief van 18 januari 2005.

Het beroep is gericht tegen de uitspraken van de inspecteur van de Belastingdienst/Douane Z (hierna: de inspecteur) van 10 november 2004, kenmerk ., waarbij het bezwaar van belanghebbende tegen drie uitnodigingen tot betaling van 1 april 2004, kenmerken.. ,. en ., ter grootte van respectievelijk ? 5.839,29, ? 663,67 en ? 6.945,70 aan dou-anerechten, ten dele werd afgewezen.

1.5. Van de inspecteur is op 12 maart 2007 een nader stuk ontvangen, voorzien van een afschrift van een beschikking van de Commissie van de Europese Gemeenschappen van 31 oktober 2006, nummer C(2006) 5087 def. Dit stuk heeft betrekking op het bij de Douanekamer niet in geschil zijnde antidumpingrecht. Bij brief van 19 maart 2007 heeft

belanghebbende op eerstgenoemd stuk van de inspecteur gereageerd.

2.1. In opdracht van belanghebbende hebben aangever B, aangever C en aangever A, allen douane-expediteurs, in de periode 1 januari 2001 tot en met 31 december 2001 bij de douane te Rotterdam aangiften voor het vrije verkeer gedaan voor verschillende touwproducten en spoelen en haspels afkomstig uit India.

Het betrof onder meer:

- decoratiedraad van nylon;

- metseldraad van polypropyleen, metseldraad van polyester en metseldraad van nylon;

- strengen van polypropyleen, strengen van polyester, strengen van nylon en strengen van katoen;

- opwindspoelen van kunststof;

- strengen van polyester en van nylon op een rol;

- spoelen en haspels van kunststof.

Aangever B heeft de goederen op de aangiften omschreven als "touw gevlochten van jute of van andere bastvezels bedoeld bij post 5303"; "artikelen van garen strippen of dergelijke vorm bedoeld bij post 5404 of 5405 van touw"; en "Weefsel van kunststoffen met echte zelfkant". De strengen van polypropyleen, de strengen van polyester, de strengen van nylon en de strengen van katoen heeft zij aangegeven onder post 5607 10 00 van de Gecombineerde Nomenclatuur van het Gemeenschappelijk douanetarief (hierna: GN), en de overige goederen onder post 5609 00 00.

Aangever C en aangever A hebben de goederen aangegeven onder post 5609 00 00 van de GN.

"Verloop onderzoek

Het onderzoek heeft plaatsgevonden bij de importeur. Hierbij konden wij beschikken over de administratie. Bij ons bezoek heeft de heer C ons zijn wijze van werken, voor wat betreft de aangiften voor het vrije verkeer, het volgende medegedeeld. Hij deelt zelf de op de inkoopfactuur vermelde goederen in in de volgende 3 goederencodes en geeft daarbij de volgende omschrijvingen:

goederencode Goederenomschrijving

5607 10 00 Touw, gevlochten van jute of van ander

Bastvezels bedoeld bij post 5303

5806 32 10 Weefsel van kunststoffen met echte zelfkant

5609 00 00 Artikelen van garen, strippen of dergelijke vorm bedoeld bij post 5404 of 5405, van touw

De importeur heeft vervolgens de zaak voorgelegd aan de Minister van Economische Zaken, waarvan wij een afschrift hebben ontvangen. De importeur beroept zich onder andere op een door de Douane opgewekt vertrouwen. De Douane heeft bij een aantal aangiften ten invoer fysieke controles gedaan en zou die akkoord hebben bevonden. In de controle periode, voordat deze administratieve controle gestart was, zijn drie aangiften ten invoer fysiek gecontroleerd. Twee controles waren gericht op de indeling van de goederen in de Gecombineerde Nomenclatuur, waarbij deelmonsters genomen waren. Bij één daarvan werden de bemonsterde goederen, na laboratoriumonderzoek, ingedeeld als weefsel van kunststoffen met echte zelfkant (5806 32 10) in plaats van artikelen van touw. Sindsdien gebruikt de importeur deze indeling voor dit soort goederen. Bij de ander betrof het daadwerkelijk artikelen van touw (5609 00 00). Eén controle was gericht op de oorsprong van de goederen,

waarbij de oorsprong India akkoord is bevonden. De Minister van Economische Za-ken ziet echter voor de Douane geen reden om van heffing af te zien en verwijst naar de mogelijkheid van bezwaar en beroep.

4.1. Goederencode

De indeling van de voor het vrije verkeer aangegeven goederen in de Gecombineerde Nomenclatuur is gecontroleerd en niet akkoord bevonden. Tijdens het onderzoek zijn 26 monsters genomen die door het Douane Laboratorium zijn onderzocht. Een overzicht van de uitslagen van het monsteronderzoek is als bijlage 1 bijgevoegd. Aan de importeur is de uitslag meegedeeld en hij is in de gelegenheid gesteld een heronderzoek te verzoeken, waarvan hij geen gebruik heeft gemaakt. Mede aan de hand van de uitslagen van het monsteronderzoek hebben wij het artikelenbestand van de ingevoerde goederen opnieuw ingedeeld. Hierbij werd onder andere gekeken naar de factuuromschrijving, het materiaal en de diameter van de goederen. Een overzicht hiervan is als bijlage 2 bijgevoegd. Gebleken is dat een groot deel van de aangegeven goederen verkeerd ingedeeld was. Hierdoor is een verhoogd invoerrechtpercentage en antidumpingheffing van toepassing. Dit heeft geleid tot de volgende twee correcties: een correctie op de heffing van invoerrecht, op grond van artikel 20 CDW, en een correctie met betrekking tot antidumpingheffing, waarbij we verwijzen naar punt 4.5. (...)

5.2. Uitnodiging tot betaling

Over de jaren 2001 tot en met 2003 zullen voor de rechten bij invoer boekingen achteraf plaatsvinden. Deze zijn gebaseerd op artikel 220 CDW. Voor de boekingen achteraf worden uitnodigingen tot betaling verzonden. De uitnodigingen tot betaling (UTB), voor de rechten bij invoer en de antidumpingheffing, zullen verzonden worden aan de aangevers en aan de importeur. Aan de importeur wordt de UTB ook verzonden, omdat hij aan de aangever inklaringsopdrachten heeft gegeven en zomede onjuiste gegevens aan de aangever heeft verstrekt (artikel 201, lid 3, CDW juncto artikel 54 Douanebesluit). Betrokken zijn de volgende aangevers:

Aangevernummer 0000 aangever A;

Aangevernummer 0000 aangever B;

Aangevernummer 0000 aangever C.".

"Beoordeling van uw bezwaar

(.)

Belanghebbende had bij uitstek als vroegere fabrikant en nu als handelaar gedegen productkennis en kon de indelingscriteria kennen aan de hand van de door haar steeds ontvangen goederennaamlijsten. Belanghebbende kon weten dat de door haar opgegeven goederencode, bij wederinvoer in het kader van de passieve veredeling, de onjuiste was. Belanghebbende wist welke goederen werden uitgevoerd en welke goederen werden geproduceerd in haar bedrijf in India. Door deze kennis heeft belanghebbende ook aan de douane-expediteurs opgedragen onder welke goederencode aan te geven. (.) Mijn conclusie is dat belanghebbende wel redelijkerwijs had kunnen weten wat de juiste indeling was en een eventuele vergissing van de douane met zijn

productkennis redelijkerwijs had kunnen ontdekken.

"Schuldenaar is de aangever. In geval van indirecte vertegenwoordiging is de persoon voor wiens rekening de douaneaangifte wordt gedaan, eveneens schuldenaar.

Wanneer een douaneaangifte voor een van de in lid 1 bedoelde regelingen is opgesteld op basis van gegevens die ertoe leiden dat de wettelijk ver-schuldigde rechten geheel of gedeeltelijk niet worden geheven, kunnen de personen die deze voor de opstelling van de aangifte benodigde gegevens hebben verstrekt, terwijl zij wisten of redelijkerwijze hadden moeten weten dat die gegevens verkeerd waren, overeenkomstig de geldende nationale bepalingen eveneens als schuldenaar worden beschouwd."

4.1. Belanghebbende heeft niet willens en wetens onjuiste GN-codes aan de douane-expediteurs doorgegeven. Belanghebbende was en is van mening dat de verschillende touwproducten door de verschillende

bewerkingen die zij hebben ondergaan onder post 5609 moeten

worden ingedeeld.

4.2. Ter zitting is namens belanghebbende, zakelijk weergegeven, het volgende aan haar standpunt toegevoegd.

Bulktouw wordt op bepaalde lengten gesneden waarna de

uiteinden worden bewerkt met een smeltijzer. Dit is om rafelen te

voorkomen. Daarna wordt het touw opgerold en van een wikkel

voorzien. Er wordt ook nog een etiket op aangebracht. Tenslotte wordt het bundeltje kleiner gemaakt. Dit heet inkrimpen. Vijf van dergelijke bundels gaan in één doos voor de consumentenverkoop.

Belanghebbende, bij monde van E:

In 1997 hebben wij een nieuw boekhoudsysteem in gebruik genomen. Toen is ook de "Statistiekcode" opgesteld. Deze lijst diende om

bulktouw in te kunnen delen. In 1998 is belanghebbende aangevangen met de kleinverpakkingen. De lijst verloor toen aan betekenis. Er is vanaf die tijd sprake van een gereed product en niet meer van touw in bulk. Door de verschillende bewerkingen die de producten hebben

ondergaan, zoals het snijden, het smelten en het aanbrengen van een wikkel, voldoen de artikelen aan de bewoordingen van post 5609.

5.1. Belanghebbende is terecht als medeschuldenaar aangemerkt.

Belanghebbende heeft zelf voor de op de inkoopfacturen vermelde

goederen slechts drie verschillende goederencodes opgegeven aan de douane-expediteurs. Uit de activiteiten van belanghebbende in 2002 in verband met haar aanvraag voor een vergunning passieve veredeling blijkt dat zij op de hoogte is van de verschillende goederencodes die voor touw en aanverwante producten aan de orde kunnen zijn. Ook is bij de aanvraag voor de vergunning passieve veredeling door

belanghebbende een bijlage gevoegd, de zogeheten "Statistiekcode". Dit is een opsomming van zesenveertig verschillende artikelen die ook nauwkeurig zijn omschreven en waarvan exact de GN-code door

belanghebbende is vermeld. Ook hieruit blijkt duidelijk hoe goed

belanghebbende op de hoogte was van de indeling van de verschillende touwproducten.

5.2. De inspecteur heeft ter zitting, zakelijk weergegeven, het volgende aan zijn stellingen toegevoegd.

Artikel 201, derde lid, derde volzin, van het CDW heeft niets te maken met kwade trouw. Voor dit artikel is niet meer vereist dan dat de

onjuiste aangiften onder verantwoordelijkheid van belanghebbende zijn gedaan, en dat is wat zich in deze casus voordoet.

6.1. Op grond van artikel 201, derde lid, derde volzin, van het CDW, juncto artikel 54 van het Db, kunnen in het geval wettelijk

verschuldigde douanerechten geheel of gedeeltelijk niet zijn geheven, eveneens als schuldenaar voor de ontstane douaneschuld

worden aangemerkt de personen die de voor de opstelling van de

aangifte benodigde gegevens hebben verstrekt, terwijl zij wisten of

redelijkerwijs hadden moeten weten dat die gegevens verkeerd waren.

6.2. Het ligt op de weg van de inspecteur aannemelijk te maken dat

deze wetenschap bij belanghebbende aanwezig was. Naar het oordeel van de Douanekamer is de inspecteur daar niet in geslaagd. Uit de

enkele omstandigheid dat belanghebbende voor de verschillende

touwproducten slechts drie GN-codes aan de door haar ingeschakelde douane-expediteurs heeft doorgegeven, kan niet zonder meer worden geconcludeerd dat zij wist of redelijkerwijs had moeten weten dat het merendeel van de goederen - zoals blijkt uit de uitspraken van de

Douanekamer in de sub 1.4. vermelde, samenhangende zaken - niet onder post 5609 00 00 van de GN had mogen worden aangegeven.

Het inroepen van de expertise van een douane-expediteur duidt veeleer op het tegendeel. De inspecteur heeft niet aannemelijk gemaakt dat in casu belanghebbende, naast de beroepservaring van de expediteurs, ook zelf over voldoende inzicht beschikte om haar algemene warenkennis van touwproducten tot uitdrukking te kunnen brengen in de complexe en gedetailleerde nummering van de GN. Derhalve konden aan haar geen uitnodigingen tot betaling als mede-aansprakelijke worden uitge-reikt.

De Douanekamer:

- verklaart het beroep gegrond;

- vernietigt de uitspraken, waarvan beroep;

- vernietigt de sub 1.1. vermelde uitnodigingen tot betaling van douanerechten;

- veroordeelt de inspecteur in de proceskosten en wijst de Staat der Nederlanden aan deze kosten, groot ? 1.932,--, aan belanghebbende te voldoen;

- wijst de Staat der Nederlanden aan het griffierecht ad ? 273,-- aan belanghebbende te vergoeden.

De uitspraak is vastgesteld op 11 december 2007 door mrs. F.H.M.

Possen, voorzitter, J.J.A.M. Kennis en M.J. Kuiper, leden, in tegen-woordigheid van mr. R.J.M Bosch, griffier. De beslissing is op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken.

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1 - bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.

2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is

gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad.