Gerechtshof Amsterdam, 05-02-2008, BC6768, 03/3493

GERECHTSHOF TE AMSTERDAM

Douanekamer

Uitspraak

1. De procedure

1.2. Van belanghebbende is een griffierecht van € 232 geheven. Het beroepschrift is nader gemotiveerd bij brief van 22 december 2003. De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.3. De eerste mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgevonden tijdens de zitting van de Douanekamer op 31 maart 2005. Het beroep is gelijktijdig behandeld met de zaak nr. 03/3492 DK. Bij brief van 15 maart 2005 heeft belanghebbende meegedeeld niet ter zitting te zullen verschijnen. Namens de inspecteur is verschenen mr. T.J.W. Spanbroek.

1.4. De Douanekamer heeft een afschrift van het dossier inzake de zaak nr. 03/3492 DK gezonden naar het College van Beroep voor het bedrijfsleven te ’s-Gravenhage (hierna: het College) met het verzoek de behandeling over te nemen voor zover het beroep inzake de zaak met kenmerk 03-3492 DK, betrekking had op de uitnodiging tot betaling inzake anti-dumpingheffingen dan wel compenserende heffingen. Zowel de zaak met kenmerk 03/3492 DK als de litigieuze zaak met kenmerk 03/3493 DK, zijn in afwachting van de uitspraak van het College aangehouden. Partijen zijn hiervan schriftelijk op de hoogte gesteld.

1.5. Op 30 juni 2006 heeft het College onder nummer AWB 05/248, 23510, uitspraak gedaan, waarbij het beroep inzake de anti-dumpingheffingen dan wel compenserende heffingen ongegrond is verklaard. De inspecteur heeft daarna aangegeven prijs te stellen op een tweede mondelinge behandeling.

1.7. Naar aanleiding van het verzoek van de inspecteur en in verband met de gewijzigde samenstelling van de raadkamer heeft op 11 december 2007 een nadere zitting plaatsgevonden. Het beroep is gelijktijdig behandeld met de zaak nr. 03/3492 DK. Bij brief van 12 november 2007 heeft belanghebbende meegedeeld niet ter zitting te zullen verschijnen. Namens de inspecteur is verschenen mr. T.J.W. Spanbroek.

2. De feiten

2.1. Op 24 april 2002 heeft belanghebbende, in haar hoedanigheid van toegelaten afzender, goederen geplaatst onder de douaneregeling extern communautair douanevervoer. Op het afgegeven document T1, nr. […], staan de goederen omschreven als “10 Karton(s) Twee wielers, kleding en accessoires”. De goederen waren bestemd voor [geadresseerde] te Ljubljana, Slovenië. Als kantoor van bestemming is ook Ljubljana vermeld.

2.4. Belanghebbende heeft inmiddels bij de brief van 3 december 2002 een nieuw bescheid overgelegd, te weten een Sloveense aangifte van 12 maart 2001. De inspecteur heeft op 9 december 2002 belanghebbende schriftelijk meegedeeld dat het ingezonden stuk niet als bewijs kan dienen omdat deze aangifte is afgegeven op 12 maart 2001, terwijl het T1 document, nummer [..] is afgegeven op 24 april 2002.

2.5. Op 5 maart 2003 zijn, verenigd op een aanslagbiljet, onder nummer [...]A, uitnodigingen tot betaling uitgereikt voor een bedrag van € 1.941,90 aan douanerechten en € 3.581,31 aan omzetbelasting en onder nummer […]B voor een bedrag van € 3.961,48 aan anti-dumpingheffingen dan wel compenserende heffingen. Tegelijkertijd heeft de inspecteur bij beschikking de litigieuze verzuimboete van € 90 opgelegd.

2.7. Belanghebbende heeft naar aanleiding van de mededeling van de inspecteur, gedagtekend 26 maart 2003, dat hij voornemens was het bezwaar inzake de uitnodigingen tot betaling af te wijzen, bij twee brieven van 10 april 2003 nadere stukken ingezonden waaronder een kopie van een Sloveense aangifte. Nadat het bezwaar door de inspecteur ongegrond is verklaard heeft belanghebbende op 10 oktober 2003 alsnog het originele exemplaar van voornoemde aangifte aan de inspecteur gezonden. De inspecteur heeft dit document vervolgens ter controle aan de Sloveense douaneautoriteiten gezonden. Bij brief van 3 maart 2004 hebben de Sloveense douaneautoriteiten de inspecteur meegedeeld dat de aangifte niet een door Sloveense douaneautoriteiten geaccepteerde officiële invoeraangifte is en het document ook niet als zodanig staat geregistreerd.

2.8. Op 21 augustus 2003 heeft de inspecteur het bezwaar inzake de boete ongegrond verklaard.

3. Het geschil

In geschil is het antwoord op de vraag of de inspecteur terecht een verzuimboete van € 90 heeft opgelegd.

4. Het standpunt van belanghebbende

Na de bezwaarprocedure heeft belanghebbende documenten weten te bemachtigen, waaruit blijkt dat de douaneregeling extern communautair douanevervoer alsnog materieel als gezuiverd moet worden aangemerkt. Deze documenten voldoen aan de in artikel 365 van de Uitvoeringsverordening communautair douanewetboek (hierna: de UCDW) gestelde eisen. Deze documenten zijn naar de inspecteur gezonden.

Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat het T1 document ten onrechte als niet gezuiverd is aangemerkt en dat, mitsdien, de boete ten onrechte is opgelegd.

5. Het standpunt van de inspecteur

5.1. Het door belanghebbende na de bezwaarprocedure overgelegde bescheid betrof het achtste exemplaar van een Sloveense aangifte met een originele stempelafdruk. Deze aangifte is ingezonden voor nader onderzoek. Uit dit onderzoek is gebleken dat het overgelegde bescheid niet kan dienen als alternatief bewijs in de zin van artikel 365 van het UCDW. Ten eerste is de overgelegde aangifte ten invoer niet officieel in Slovenië geregistreerd. Verder wijkt de op deze aangifte geplaatste stempel af van de authentieke stempel van de Sloveense autoriteiten en is laatstgenoemde stempel door de Sloveense autoriteiten al eerder uit de roulatie genomen.

5.2. Volgens de criteria van het Hof van Justitie in het arrest van 12 februari 2001, Wandel, nr. C-66/99, UTC 2001/61*, is er in een situatie als de onderhavige sprake van onttrekking in de zin van artikel 203 van het Communautair Douanewetboek (hierna: CDW), waardoor er een douaneschuld is ontstaan. Belanghebbende is op grond van artikel 203, derde lid, vierde streepje van het CDW terecht aansprakelijk gesteld.

5.3. De hiervoor omschreven onttrekking levert op grond van artikel 18, eerste lid, letter c, juncto artikel 22 van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: de Wet OB) en gelet op artikel 7 en 10, derde lid, van de Zesde Richtlijn, ook een belastbaar feit op voor de omzetbelasting. Dit wordt bevestigd in het arrest van het Hof van Justitie van 11 juli 2002, nr. C-371/99 (Liberexim), BNB 2003/158. De Hoge Raad heeft deze lijn in zijn arresten overgenomen. Belanghebbende is op grond van artikel 21, vierde lid, van de Wet OB terecht aangesproken als belastingplichtige.

5.4. Nu belanghebbende niet de formaliteiten heeft vervuld ter beëindiging van de regeling douanevervoer is haar terecht een verzuimboete opgelegd.

5.5. Ter zitting van 31 maart 2005 heeft de inspecteur hieraan het volgende toegevoegd. Belanghebbende is terecht aangesproken door de belastingdienst om de verschuldigde rechten te betalen.

6. De rechtsoverwegingen

6.1. Vooropgesteld zij dat in de zaak met kenmerk 03/3492 DK is geoordeeld dat belanghebbende als aangever voor de regeling communautair douanevervoer niet voldaan heeft aan de op haar op grond van de artikelen 92 en 96, eerste lid, van het CDW rustende verplichtingen de onder de regeling gebrachte goederen binnen de gestelde termijn samen met de vereiste documenten ongeschonden bij de douane aan te brengen op het kantoor van bestemming met inachtneming van de door de douaneautoriteiten getroffen identificatiemaatregelen. In evenvermelde zaak heeft de Douanekamer geconcludeerd dat de goederen zijn onttrokken aan het aan het douanevervoer verbonden douanetoezicht in de zin van artikel 203 van het CDW en in de zin van artikel 18, eerste lid, letter c, van de Wet OB. De onder 1.1. vermelde uitnodigingen tot betaling inzake douanerechten en omzetbelasting zijn derhalve terecht aan belanghebbende uitgereikt.

6.2. Op grond van artikel 38, eerste lid, van de Douanewet kan de inspecteur een verzuimboete van maximaal € 90 opleggen indien voor de goederen, welke zijn geplaatst onder de douaneregeling douanevervoer, de formaliteiten ter beëindiging van die regeling in strijd met wettelijke bepalingen niet of niet tijdig worden vervuld. De boete wordt opgelegd aan degene die de formaliteiten dient te vervullen.

6.3. Belanghebbende heeft aangevoerd dat het document ten onrechte als niet gezuiverd is aangemerkt. Zoals volgt uit het onder 6.1. overwogene deelt de Douanekamer dit oordeel niet. Belanghebbende heeft de formaliteiten ter beëindiging van de regeling extern communautair douanevervoer niet vervuld. Dit brengt mee dat aan belanghebbende terecht een verzuimboete is opgelegd. Belanghebbende heeft geen feiten en omstandigheden aangevoerd die een gehele of gedeeltelijke vermindering van de boete wegens afwezigheid van alle schuld of verminderde schuld rechtvaardigen. De Douanekamer acht de opgelegde boete ook passend en geboden.

6.4. De boete is opgelegd bij beschikking van 5 maart 2003 en het beroepschrift tegen de uitspraak op het bezwaarschrift is ingekomen op 18 september 2003. De eerste behandeling ter zitting heeft plaatsgevonden op 31 maart 2005, waarna de behandeling in afwachting van een uitspraak van het College van Beroep voor het bedrijfsleven inzake de anti-dumpingheffingen dan wel compenserende heffingen, is aangehouden. Nadat het College op 30 juni 2006 uitspraak heeft gedaan zijn partijen in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op de uitspraak. Op 11 december 2007 heeft de tweede mondelinge behandeling van de zaak plaatsgevonden. Nu de Douanekamer heden, bijna vijf jaar na de kennisgeving van de boete, uitspraak doet, moet worden geoordeeld dat de redelijke termijn als bedoeld in het arrest van de Hoge Raad van 22 april 2005, nr 37.984, V-N 2005/22.6, is overschreden. De Douanekamer vindt hierin reden de boete met 10% te matigen.

6.5. Het beroep is ten dele gegrond.

7. De proceskosten

8. De beslissing

De uitspraak is vastgesteld op 5 februari 2008 door mr. A. Bijlsma, voorzitter, mr. E.M. Vrouwenvelder en mr. K. Kooijman, leden, in tegenwoordigheid van mr. R.J.M. Bosch, griffier. De beslissing is op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken.

De griffier: De voorzitter:

Het Hof heeft geen bezwaar tegen afgifte van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Beroep in cassatie

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum van de uitspraak beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

Voor het instellen van beroep is een griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt U een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.