Gerechtshof Amsterdam, 22-10-2008, BG1572, 07/00334

uitspraak van de derde meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

tegen de uitspraak in de zaak no. AWB 06/8678 van de rechtbank Haarlem van 7 mei 2007 in het geding tussen

belanghebbende,

en

de ontvanger van de Belastingdienst/Holland-Noord/kantoor Alkmaar, de ontvanger.

1. Ontstaan en loop van het geding

2. Overwegingen

2.1. In hoger beroep is – evenals voor de rechtbank – in geschil is of belanghebbendes bezwaarschrift terecht door de ontvanger vanwege termijnoverschrijding niet-ontvankelijk is verklaard.

2.3. Vast staat dat belanghebbende niet thuis was toen de postbode aanbelde om het aangetekende stuk te bezorgen en dat de postbode vervolgens op het adres van belanghebbende een bericht heeft achtergelaten waaruit belanghebbende kon opmaken dat er een aangetekend stuk was aangeboden dat gedurende drie weken afgehaald kon worden op het postkantoor. Voorts staat vast dat belanghebbende het aangetekende stuk niet binnen die termijn van drie weken heeft afgehaald, dat het postkantoor het op 8 mei 2006 retour heeft gezonden aan de ontvanger en dat de ontvanger de kennisgeving van de beschikking niet – ook nog – per gewone post (dat wil zeggen niet-aangetekend) heeft verzonden.

2.4. Tijdens een bespreking op 16 mei 2006 – die een beslaglegging op roerende zaken betrof - heeft de ontvanger belanghebbende de kennisgeving van de beschikking ‘bij wijze van service’ uitgereikt. Niet in geschil is dat belanghebbende pas op dat moment van de beschikking op de hoogte kwam.

2.5. Ingevolge het bepaalde in 49, derde lid, van de Invorderingswet 1990 juncto hoofdstuk V van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR), en daarvan meer in het bijzonder artikel 22j AWR juncto artikel 6:8 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb), kon belanghebbende tegen de beschikking binnen zes weken na de dag van dagtekening van de kennisgeving bezwaar instellen. De termijn voor bezwaar ving gelet op de dagtekening van de beschikking aan op 11 april 2006 en liep tot en met 22 mei 2006.

2.7. Op het beroep van belanghebbende heeft de rechtbank geoordeeld, kort gezegd, dat geen sprake is van een verschoonbare termijnoverschrijding als vorenbedoeld.

2.8. In hoger beroep heeft belanghebbende tegen dit oordeel aangevoerd dat hij in de overtuiging verkeerde dat de bezwaartermijn aanving op het tijdstip dat de ontvanger hem de beschikking overhandigde, te weten op 16 mei 2006, en dat de ontvanger hem niet erop heeft gewezen dat dit anders was. Voorts stelt belanghebbende dat de ontvanger gezien het grote financiële belang dat op het spel stond, hem de beschikking ook nog per gewone post had kunnen toezenden of op andere contactmomenten had kunnen wijzen op de reeds lopende bezwaartermijn.

2.9. Met betrekking tot de verschoonbaarheid van de termijnoverschrijding acht het Hof het volgende van belang. Uit de hiervoor onder 2.2. tot en met 2.4. opgenomen feiten volgt dat de aangetekend verstuurde kennisgeving belanghebbende niet heeft bereikt omdat belanghebbende deze niet tijdig op het postkantoor heeft afgehaald. Gelet op het bericht dat de postbode op belanghebbendes adres heeft achtergelaten en de door belanghebbende ter zitting afgelegde verklaring – waaruit volgt dat belanghebbende op de hoogte was van de aanbieding van het aangetekende poststuk en van de mogelijkheid dit gedurende drie weken op het postkantoor af te halen – ligt het geheel in de risicosfeer van belanghebbende dat hij het aangetekende stuk niet heeft afgehaald en derhalve niet – langs die weg – kennis heeft genomen van de beschikking.

2.10. Belanghebbende heeft zich gelet op het voorgaande zelf in de positie gebracht dat hij na de uitreiking van de (kennisgeving van de) beschikking op 16 mei 2006 nog maar een paar dagen tijd had om bezwaar te maken. In de beschikking staat vermeld dat belanghebbende indien hij het niet eens is met de beschikking bezwaar kan maken en dat dit bezwaarschrift binnen zes weken na dagtekening van de beschikking bij de ontvanger binnen moet zijn. Belanghebbende had zich hiervan kunnen en – nu hij zelf in gebreke was gebleven de kennisgeving van de beschikking op het postkantoor af te halen – redelijkerwijs ook moeten vergewissen. De enkele veronderstelling zijnerzijds dat hij voor de aanvang van de bezwaartermijn mocht uitgaan van de dag van uitreiking op het belastingkantoor acht het Hof onvoldoende om de termijnoverschrijding te pardonneren. Op de ontvanger rustte in elk geval niet de verplichting om belanghebbende tijdens de bespreking van 16 mei 2006 op het spoedige einde van de bezwaartermijn te wijzen. De stelling van belanghebbende dat de ontvanger heeft nagelaten hem op dit punt te waarschuwen – wat daarvan verder zij – kan dus evenmin leiden tot verschoonbaarheid. Ook de stellingen van belanghebbende dat de ontvanger hem een kennisgeving per gewone post had dienen toe te zenden, en dat de ontvanger hem op ‘andere contactmomenten’ had dienen te waarschuwen, vinden geen steun in het recht (daaronder begrepen de beginselen van behoorlijk bestuur).

2.11. Hetgeen belanghebbende heeft aangevoerd leidt aldus niet tot het oordeel dat de te late indiening van het bezwaarschrift op de voet van artikel 6:11 van de Awb verschoonbaar is. Dit brengt mee dat de ontvanger het tegen de beschikking ingediende bezwaarschrift wegens overschrijding van de daarvoor gestelde termijn terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard. De uitspraak van de rechtbank dient te worden bevestigd.

Proceskosten

2.12. Het Hof acht geen termen aanwezig een partij te veroordelen in de kosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

3. Beslissing

Het Hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

Aldus vastgesteld door mrs. J. den Boer, voorzitter, P.F. Goes en J.C.M. van Sonderen, leden van de belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. J. Couperus als griffier. De beslissing is op 22 oktober 2008 in het openbaar uitgesproken.