Gerechtshof Amsterdam, 27-08-2009, BJ6273, 07/00660

uitspraak: 27 augustus 2009

uitspraak van de eerste meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

tegen de uitspraak in de zaak no. AWB 07/139 van de rechtbank Amsterdam in het geding tussen

belanghebbende

en

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. De heffingsambtenaar heeft met dagtekening 17 oktober 2006 een naheffingsaanslag in de parkeerbelasting van de gemeente Amsterdam opgelegd met aanslagnummer 4671760 ter zake van het parkeren van een voertuig door belanghebbende (hierna: de aanslag). De aanslag bedraagt € 48, bestaande uit € 2 aan parkeerbelasting en € 46 aan kosten ter zake van het opleggen van de aanslag. De aanslag is gebaseerd op de Gewijzigde Verordening parkeerbelastingen 2006 van de gemeente Amsterdam (hierna: de Verordening).

1.2. Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de heffingsambtenaar bij uitspraak op bezwaar, gedagtekend 8 december 2006, de aanslag gehandhaafd.

1.3. Belanghebbende heeft tegen deze uitspraak beroep ingesteld bij de rechtbank Amsterdam (hierna: de rechtbank). De rechtbank heeft het beroep bij uitspraak van 16 augustus 2007, verzonden op 16 augustus 2007, ongegrond verklaard.

1.4. Van de uitspraak van de rechtbank is belanghebbende op 20 september 2007 in hoger beroep gekomen bij het Hof. De heffingsambtenaar heeft een verweerschrift ingediend.

1.5. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 3 april 2009. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat met deze uitspraak wordt meegezonden.

2.Feiten

2.2. Over deze feitenvaststelling bestaat geen geschil, zodat ook het Hof daarvan zal uitgaan.

2.3. De parkeercontroleur heeft op het aanslagbiljet aangetekend: “KNG Kaartje niet geldig; tijd tot: 1500”.

3. De procedure voor de rechtbank

“4.1. Niet in geschil is dat op het tijdstip van het opleggen van de onderhavige naheffingsaanslag op de betreffende plaats op grond van de Gewijzigde Verordening op de heffing en de invordering parkeerbelastingen 2006 parkeerbelasting verschuldigd was.

4.2. De parkeercontroleur heeft geconstateerd dat er een parkeerkaart in het voertuig lag dat geldig was tot 15.00 uur. Eiser stelt dat in het voertuig een parkeerkaart lag dat geldig was tot 15.50 uur. Deze parkeerkaart heeft eiser achteraf ook overgelegd.

4.3. De rechtbank heeft geen reden te twijfelen aan de juistheid van de constatering van de parkeercontroleur. Tegenover de verklaring van verweerder dat er slechts een parkeerkaart was aangetroffen die geldig was tot 15.00 uur, heeft eiser naar het oordeel van de rechtbank met alleen zijn eigen verklaring en de overgelegde parkeerkaart onvoldoende aannemelijk gemaakt dat hij vóór het opleggen van de onderhavige naheffingsaanslag de ter zake van het parkeren verschuldigde belasting heeft voldaan.

4.4. Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.”

4. Geschil in hoger beroep

4.1. In geschil is of de aanslag terecht is opgelegd.

4.2. Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat de aanslag niet terecht is opgelegd. Hij stelt dat hij wel degelijk in het bezit was van een parkeerkaart die geldig was van 14.38 uur tot 15.50 uur. Belanghebbende concludeert tot gegrondverklaring van het beroep en vernietiging van de uitspraak van de rechtbank, de uitspraak op bezwaar en de aanslag.

4.3. De heffingsambtenaar is van opvatting dat de aanslag terecht is opgelegd en concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep. De parkeercontroleur heeft slechts een parkeerkaart aangetroffen die geldig was tot 15.00 uur.

5. Beoordeling van het geschil

5.1. Niet in geschil is dat op het tijdstip van het opleggen van de onderhavige aanslag op de betreffende plaats, op grond van de Verordening parkeerbelasting verschuldigd was.

5.2. De parkeercontroleur heeft geconstateerd dat er een parkeerkaart in het voertuig lag die geldig was tot 15.00 uur. Belanghebbende stelt dat in het voertuig een parkeerkaart lag die geldig was tot 15.50 uur. Belanghebbende heeft een op 17 oktober 2006 tot 15.50 uur geldige parkeerkaart in de procedure bij de rechtbank overgelegd.

5.3. Voor de naheffing van parkeerbelasting is het aan de heffingsambtenaar te stellen – en bij betwisting aannemelijk te maken - dat de verschuldigde parkeerbelasting door de belanghebbende niet is voldaan. De heffingsambtenaar heeft verklaard, dat in gevallen waarin een belanghebbende achteraf een originele geldige parkeerkaart overlegt, naar vast beleid de aanslag wordt verminderd tot nihil. In de praktijk zag de heffingsambtenaar zich geconfronteerd met een grote stroom parkeerkaarten die achteraf als bewijs van voldoen van verschuldigde parkeerbelasting werden overgelegd. Er was naar het Hof uit de verklaringen van de heffingsambtenaar begrijpt een levendige handel in originele parkeerkaarten op straat en via het internet. De heffingsambtenaar zag zich daardoor genoodzaakt tot intensivering van het tot dan toe bestaande controlebeleid. Deze houdt in dat de parkeercontroleur van zijn waarnemingen specifiek aantekening maakt, met dien verstande dat alleen in het geval waarin de parkeercontroleur geen parkeerkaart aantreft, geen specifieke aantekening wordt gemaakt.

5.5. Uit het vorenstaande volgt, dat het Hof op grond van zijn waardering van de bewijsmiddelen en na afweging van de over en weer door partijen aangevoerde argumenten de heffingsambtenaar geslaagd acht in het van hem te verlangen bewijs dat ter zake van het vorengenoemde parkeren de verschuldigde belasting niet bij de aanvang van het parkeren is voldaan.

5.6. De slotsom is dat het hoger beroep ongegrond is en dat de uitspraak van de rechtbank dient te worden bevestigd.

6. Kosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de kosten op de voet van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

7. Beslissing

Het Hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

De uitspraak is gedaan door mrs. O.B. Onnes, voorzitter, W.M.G. Visser en P.B.M.J. van der Beek-Gillissen, leden van de belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. M. van Blokland als griffier. De beslissing is op 27 augustus 2009 in het openbaar uitgesproken.