Gerechtshof Amsterdam, 03-06-2010, BM7670, 08/00166, 08/00755 en 08/00756

3 juni 2010

uitspraak van de vierde meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

tegen de mondelinge uitspraak in de zaken met nummers 06/9168, 06/9169 en 06/9170 van de rechtbank Haarlem (hierna: de rechtbank) in het geding tussen

belanghebbende

en

1. Ontstaan en loop van het geding

De inspecteur heeft bij schrijven van 10 mei 2006 aan belanghebbende bericht dat niet zal worden tegemoet gekomen aan het verzoek van belanghebbende tot ambtshalve vermindering van de aan belanghebbende opgelegde aanslagen inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen (hierna:IB/PVV) 2000, 2001 en 2002. In een schrijven van de inspecteur van 19 juni 2006 aan belanghebbende wordt deze beslissing herhaald.

Belanghebbende heeft de brief van 19 juni 2006 opgevat als voor beroep vatbare besluiten en hiertegen beroep ingesteld.

Bij mondelinge uitspraak van 21 januari 2008 heeft de rechtbank de door belanghebbende ingestelde beroepen niet-ontvankelijk verklaard.

Het tegen deze uitspraak ingestelde hoger beroep is bij het Hof ingekomen op 11 februari 2008. De inspecteur heeft ter zitting een verweerschrift overgelegd waarop belanghebbende heeft kunnen reageren.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 4 mei 2010. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat met deze uitspraak wordt meegezonden.

2. Geschil in het hoger beroep

In geschil is of belanghebbende tegen de in de brief van 19 juni 2006 vervatte beslissing van de inspecteur niet over te gaan tot ambtshalve vermindering van de aanslagen beroep in kon stellen. Zo die vraag bevestigend wordt beantwoord is – naar het Hof begrijpt – de juistheid van de aanslagen in geding.

Voor de standpunten van partijen verwijst het Hof naar hetgeen in de gedingstukken en in het proces-verbaal van de zitting is vermeld.

3. Beoordeling van het geschil in hoger beroep

3.2. De Awr kent derhalve een gesloten systeem van rechtsbescherming.

3.3. Een weigering door de inspecteur een aanslag ambtshalve te verminderen, wordt niet genomen bij voor bezwaar vatbare beschikking. Tegen een dergelijke weigering staat noch op de voet van gemeld artikel 26 noch op grond van enige andere wettelijke bepaling beroep op de rechter in belastingzaken open.

3.4. Gelet op vorenoverwoge staat geen beroep op de belastingrechter open tegen de in de brief van de inspecteur aan belanghebbende van 19 juni 2006 genomen beslissing. In deze brief wordt een eerdere beslissing (medegedeeld bij brief van 10 mei 2006) om niet over te gaan tot de door belanghebbende gevraagde ambtshalve vermindering van de aan belanghebbende opgelegde aanslagen, herhaald. De inspecteur heeft de beslissing derhalve terecht niet vervat in een uitspraak op bezwaar en de rechtbank heeft terecht geen oordeel gegeven over de juistheid van de onderhavige aanslagen.

3.5. In een geval als het onderhavige waarin aanslagen formele rechtskracht hebben verkregen kan de belastingplichtige bij de burgerlijke rechter vorderen dat de aanslagen ambtshalve worden verminderd. Dit brengt mee dat de rechtbank ten onrechte de niet-ontvankelijkheid van het beroep heeft uitgesproken; de rechtbank had zich onbevoegd moeten verklaren en in haar uitspraak moeten vermelden dat uitsluitend een vordering bij de burgerlijke rechter kan worden ingesteld (art. 8:71 Awb).

3.6. Het Hof merkt daarbij op dat voor het aanvaarden van een verplichting tot ambtshalve vermindering niet kan worden volstaan met een – aan de burgerlijke rechter in beginsel ontrokken – beoordeling van de vraag wat de belastingrechter zou hebben beslist als deze een inhoudelijk oordeel over de juistheid van de aanslagen had kunnen geven. Van een dergelijke verplichting kan slechts sprake zijn als de inspecteur tot geen andere slotsom had kunnen komen dan dat de aanslagen onmiskenbaar onjuist waren (vgl, Hoge Raad, 8 juli 1993, nr. 15 028, NJ 1995/73).

4. Beslissing in hoger beroep

De uitspraak is gedaan door mrs. M.J. Leijdekker, voorzitter van de belastingkamer, F.J.P.M. Haas en A.M. van Amsterdam, leden van de belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. E.J.E.M. Anderluh - Vanherck , als griffier. De beslissing is op 3 juni 2010 in het openbaar uitgesproken.