Gerechtshof Amsterdam, 08-07-2010, BN1823, 08/00889

uitspraak van de tweede meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

belanghebbende

en

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. De inspecteur heeft met dagtekening 21 september 2006 aan belanghebbende voor het jaar 2004 ambtshalve een aanslag opgelegd in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 75.000.

1.2. Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de inspecteur bij uitspraak, gedagtekend 23 maart 2007, de aanslag gehandhaafd.

1.3. Bij uitspraak van 24 juni 2008, aan partijen verzonden op 3 juli 2008, heeft de rechtbank het door belanghebbende ingestelde beroep ongegrond verklaard.

1.4. Het tegen deze uitspraak ingestelde hoger beroep is bij het Hof ingekomen op 11 augustus 2008, aangevuld bij faxbericht van 23 oktober 2008. De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.5. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 8 juni 2010. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat met deze uitspraak wordt meegezonden.

2.Feiten

2.1. De rechtbank heeft in haar uitspraak de navolgende feiten vastgesteld.

“2.1 Eiser (Hof: belanghebbende), geboren 21 januari 1978, is ongehuwd.

2.2 Op of rond 24 februari 2006 heeft verweerder (Hof: de inspecteur) aan eiser een aangiftebiljet inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen 2004 uitgereikt. Omdat eiser, ook na op 28 april 2006 te zijn aangemaand, geen aangifte heeft ingediend heeft verweerder met dagtekening 21 september 2006 de aanslag over 2004 ambtshalve vastgesteld. De aanslag is opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 75.000.

2.3 Gedagtekend 8 november 2006 heeft eiser een aangifte over 2004 ingediend. Het aangegeven inkomen uit werk en woning bedraagt nihil. De grondslag van het inkomen uit sparen en beleggen bedraagt volgens de aangifte € 30.385. Dit bedrag is berekend op basis van een aangegeven vermogen van € 33.000 per 1 januari 2004 en een vermogen van € 27.770 per 31 december 2004.

2.5 Bij een politiecontrole op 1 september 2004 is geconstateerd dat eiser circa € 5.000 in contanten op zak had.”

Nu daartegen door partijen geen bezwaren zijn ingebracht, gaat ook het Hof van die feiten uit.

2.2. Ter zitting heeft belanghebbende, met instemming van de inspecteur, een getuigenverklaring overgelegd betreffende een in 2003 door belanghebbende verworven erfenis.

3. Geschil in hoger beroep

In geschil is het antwoord op de vraag of de inspecteur terecht aan belanghebbende een aanslag in de inkomstenbelasting/ premie volksverzekeringen 2004 heeft opgelegd naar een inkomen uit werk en woning van € 75.000.

4. De overwegingen van de rechtbank

In haar uitspraak heeft de rechtbank als volgt overwogen:

4.2 Gelet op het vermelde onder 2.2 is de rechtbank van oordeel dat eiser de vereiste aangifte niet heeft gedaan en ingevolge artikel 27e, eerste volzin, aanhef, onderdeel a en slot, AWR, op hem de verzwaarde bewijslast rust aan te tonen in hoeverre de uitspraak op bezwaar onjuist is. Ook ingeval sprake is van de verzwaarde bewijslast dient verweerder bij het vaststellen van de aanslag uit te gaan van een redelijke schatting.

Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.”

5. Beoordeling van het geschil

5.1. Tussen partijen is niet in geschil dat belanghebbende door uitreiking van een aangiftebiljet inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen 2004 is uitgenodigd tot het doen van aangifte en dat hij – ook naar daartoe te zijn aangemaand – niet aan zijn aangifteverplichting heeft voldaan.

5.2. De inspecteur heeft ambtshalve het inkomen uit werk en woning vastgesteld, gebaseerd op een schatting van de prijs van een door belanghebbende aangeschafte BMW M3 cabriolet (€ 55.000), vermeerderd met de geschatte kosten van levensonderhoud (€ 20.000). Belanghebbende heeft de hoogte van deze schattingen niet bestreden. Het Hof acht de gemaakte schattingen redelijk.

5.4. De omstandigheid dat belanghebbende na het opleggen van de ambtshalve aanslag alsnog het aangiftebiljet heeft ingediend doet niet af aan de op hem rustende verplichting om te doen blijken dat de uitspraak op bezwaar onjuist is.

5.5. Belanghebbende heeft gesteld dat hij in het jaar 2004 geen inkomsten heeft genoten en heeft ter verklaring van zijn bestedingen aangevoerd dat hij in belangrijke mate door familieleden werd onderhouden, alsmede dat hij heeft geleefd van een in 2003 verkregen erfenis. Ter zitting heeft belanghebbende, met instemming van de inspecteur, een notarieel vastgelegde getuigenis van een twaalftal personen overgelegd, waaruit blijkt dat deze personen op 9 oktober 2006 tegenover twee notarissen te K, Marokko, hebben verklaard dat belanghebbende in 2003 een bedrag van 950.000 Dirhams heeft verkregen uit de nalatenschap van zijn vader. Belanghebbende heeft te dier zake geen testament overgelegd, noch enig bewijsstuk van de door hem gestelde contante ontvangst van voornoemd bedrag in het voorjaar van 2003, noch een bewijs van het omwisselen van 950.000 Dirhams in euro’s. De stelling dat hij door familieleden werd onderhouden is door belanghebbende niet nader onderbouwd.

5.6. Met al hetgeen hij heeft aangevoerd heeft belanghebbende naar het oordeel van het Hof niet aannemelijk gemaakt, laat staan doen blijken, dat de uitspraak op bezwaar onjuist is. Gelet op het bepaalde in artikel 27j, derde lid, van de Awr dient het hoger beroep daarom ongegrond te worden verklaard.

6. Kosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de kosten op de voet van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

7. Beslissing

Het Hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.