Gerechtshof Amsterdam, 03-02-2011, BP5335, 09/00797

uitspraak van de Douanekamer

op het hoger beroep van

tegen de uitspraak in de zaak met nummer AWB 09/3734 van de rechtbank Haarlem (de rechtbank) van 9 november 2009 in het geding tussen

belanghebbende

en

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Op 5 juli 2007 heeft belanghebbende een aanvraag voor een invoercertificaat ingediend om in aanmerking te komen voor het tariefcontingent dat is geopend bij Verordening (EG) nr. 616/2007. Bij besluit van 16 juli 2007 heeft het Productschap de aanvraag van belanghebbende afgewezen.

1.2. Na daartegen gemaakt bezwaar heeft het Productschap bij uitspraak op bezwaar van 4 juli 2008 het bezwaar ongegrond verklaard.

1.3. Belanghebbende heeft daartegen bij brief van 15 augustus 2008, ontvangen op 18 augustus 2008, beroep bij het College van Beroep voor het Bedrijfsleven ingesteld.

1.4. Op 23 juli 2009 heeft het College voor Beroep van het Bedrijfsleven uitspraak gedaan en de zaak doorgezonden naar de rechtbank Haarlem.

1.5. Bij uitspraak van 9 november 2009 heeft de rechtbank het door belanghebbende ingestelde beroep ongegrond verklaard. De uitspraak is aan partijen verzonden op 10 november 2009. Het door belanghebbende tegen deze uitspraak ingestelde hoger beroep is bij het Gerechtshof ingekomen op 18 december 2009. Van het Productschap is op 14 januari 2010 een verweerschrift ontvangen.

1.6. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 26 oktober 2010. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat met deze uitspraak wordt meegezonden.

2. Feiten

De feiten zijn door de rechtbank als volgt vastgesteld, waarbij belanghebbende als eiseres wordt aangeduid en het Productschap als verweerder:

2.1. Eiseres exploiteert een (groot)handel in geslacht pluimvee en aanverwante artikelen. Eiseres koopt van importeurs onder andere diepgevroren kipfilet uit Brazilië. Deze kipfilet ondergaat bij eiseres een bewerking.

2.2. Op 5 juli 2007 heeft eiseres een aanvraag voor een invoercertificaat ingediend in het kader van de Verordening (EG) nr. 616/2007 van de Commissie van 4 juli 2007 houdende de opening en vaststelling van de wijze van beheer van communautaire tariefcontingenten voor vlees van pluimvee van oorsprong Brazilië, Thailand en andere landen (hierna: de Verordening). De aanvraag is ingediend voor de deelperiode van 1 oktober 2007 tot en met 31 december 2007 voor groep nummer 1 (contingentnummer 09.4211) voor een netto hoeveelheid van 2.562.105 kilogram.

2.3. Op de aanvraag voor het invoercertificaat heeft eiseres als in te voeren product kuikenborstfilet met als GN-code 0210 9939 vermeld. Tevens is vermeld: gezouten pluimveevlees, gekookt pluimveevlees en kalkoenbereidingen.

2.4. Tot de gedingstukken behoort een e-mailbericht van 28 juni 2007 van mevrouw A, een medewerker van het team bindende tarief inlichting (bti) van de douane Rotterdam, aan verweerder. In dit e-mailbericht is -voor zover van belang- vermeld:

“Ik heb de productspecificaties betreffende het pluimveevlees doorgestuurd naar de collega’s van ons laboratorium en zij kwamen tot de volgende conclusie:

product 2: kippenvlees gemengd met oplopende hoeveelheden mix FXS: gelijksoortig verhaal, maar dan zonder soja eiwit.

product 3: kippenvlees gemengd met oplopende hoeveelheden mix 19A: waaruit deze mix bestaat is nog onduidelijker, waarschijnlijk een mengsel van TUMB SL code 2004. Aroma L en Poultry Pro. Het lijkt dus vooral op kippenvlees met een versterkte kipsmaak, geen reden voor indeling in 1602.”

2.5. Op 16 oktober 2007 is een bindende tariefinlichting (bti) als bedoeld in artikel 12 van het communautair douanewetboek (CDW) afgegeven met het referentienummer NL-RTD-2007-003537. Na daartegen gemaakt bezwaar heeft douane Rotterdam bij uitspraak op bezwaar van 30 januari 2008 het bezwaarschrift afgewezen, omdat -kort samengevat- er geen sprake is van door eiseres geïmporteerd kippenvlees.

2.6. Tot de gedingstukken behoort een e-mail van S BV van 30 januari 2008. In dit e-mailbericht is - voor zover van belang - vermeld:

2.7. Bij uitspraak op bezwaar van 4 juli 2008 heeft verweerder het bezwaar ongegrond verklaard.

2.8. Tot de gedingstukken behoren tevens door belanghebbende overgelegde rapportages van F (met inbegrip van analyses van S), en van W, alsmede een door het Productschap overgelegde reactie van het Douane Laboratorium op deze rapportages. Met dagtekening 11 oktober 2010 heeft belanghebbende nog een aanvullend rapport van F overgelegd dat ter kennis van het Productschap is gebracht.

2.9. Ter zitting heeft eiseres een nader stuk overgelegd. Dit gedingstuk, dat in de bezwaarfase reeds aan verweerder is overgelegd, is afkomstig van S BV en bevat twee productspecificaties. In het stuk wordt -voor zover van belang- het volgende vermeld:

Poultry FX “S”

Compound met eiwithydrolysaat voor het injecteren van pluimveeproducten.

3. Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank heeft in haar uitspraak het volgende overwogen, voor zover in hoger beroep nog van belang, waarbij belanghebbende als eiseres wordt aangeduid en het Productschap als verweerder:

5.1. Eiseres heeft op 5 juli 2007 een aanvraag ingediend voor een invoercertificaat voor de deelperiode van 1 oktober 2007 tot en met 31 december 2007. Om in aanmerking te komen voor een invoercertificaat moet de aanvrager ingevolge artikel 4, eerste lid, van de Verordening bewijzen dat zij gedurende een bepaalde periode ten minste 50 ton producten van Verordening (EEG) nr. 27775/75 heeft in- of uitgevoerd. Tussen partijen is niet in geschil dat eiseres in de periode waarop de aanvraag betrekking heeft geen in- of uitvoertransactie heeft verricht.

5.2. Op grond van artikel 4, tweede lid, van de Verordening wordt een invoercertificaat tevens afgegeven indien de aanvrager op het moment van de indiening van zijn eerste aanvraag die betrekking heeft op een bepaalde contingentperiode, het bewijs levert dat hij in elk van de in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1301/2006 bedoelde perioden ten minste 1.000 ton vlees van pluimvee van de GN-codes 0207 of 0210 heeft verwerkt tot onder Verordening (EEG) nr. 2777/75 vallende bereidingen op basis van vlees van pluimvee van GN-code 1602. De bewijslast rust derhalve op eiseres en zij zal het bewijs moeten leveren dat zij aan de voorwaarden heeft voldaan om in aanmerking te komen voor een invoercertificaat. Tussen partijen is niet in geschil dat eiseres kan worden aangemerkt als verwerker en dat zij ten minste 1000 ton vlees van pluimvee heeft verwerkt, doch eiseres stelt en verweerder ontkent dat eiseres producten die onder GN-code 0207 of 0210 vallen heeft verwerkt tot producten die vallen onder de GN-code 1602. De rechtbank zal daarom een oordeel geven omtrent de indeling van de producten in de GN.

5.4. Anders dan verweerder veronderstelt had hij zelfstandig moeten beoordelen of eiseres heeft voldaan aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor een invoercertificaat. De omstandigheid dat de douane over de indeling van de goederen in het kader van de onderhavige aanvraag een advies aan verweerder heeft het uitgebracht, ontslaat verweerder niet van die verplichting. Een dergelijk advies is immers niet bindend voor verweerder, en de uitkomst van de beoordeling van de monsters en de productspecificaties in het kader van de bti aanvraag door het douanelaboratorium, opgenomen onder 2.4., kan evenmin worden aangemerkt als onweerlegbaar bewijs voor de indeling van de onderhavige producten. Eiseres heeft derhalve de mogelijkheid om de uitkomst daarvan te weerleggen.

5.5. Eiseres heeft echter nagelaten de uitkomst van het onderzoek door de douane te weerleggen, door bijvoorbeeld zelf een indelingsadvies bij het douanelaboratorium dan wel bij enig ander erkend laboratorium te vragen. Zij doet haar bewijs aangaande de indeling enkel steunen op bewerking en de productspecificatie van de mixen zoals hiervoor genoemd. Uit de productspecificaties van deze mixen is echter niet op te maken dat er kruiden in deze mixen aanwezig zijn. Uit de overgelegde verklaring van S BV, de leverancier van de mixen valt met betrekking tot alleen de Mix HR 3D af te leiden dat het aroma zou zijn samengesteld uit allerlei soorten kruiden. Welke kruiden het hier betreft en in welke mate zij in de mix aanwezig zijn, heeft eiseres ook ter zitting niet kunnen aangeven. Nu eiseres ook overigens niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij de kipfilet heeft bewerkt tot gekruid vlees als bedoeld in de onder 4.2. genoemde aanvullende aantekening 6a heeft eiseres niet het in artikel 4, tweede lid, van de Verordening verlangde bewijs geleverd dat zij producten die onder GN-code 0207 of 0210 vallen heeft verwerkt tot producten die moeten worden ingedeeld onder GN-code 1602. Eiseres heeft derhalve niet voldaan aan de op haar rustende bewijslast en het certificaat is terecht niet afgegeven.

4. Geschil in hoger beroep

Tussen partijen is in geschil het antwoord op de vraag of verweerder ten onrechte de aanvraag van eiseres voor een invoercertificaat heeft afgewezen. In het bijzonder houdt partijen verdeeld het antwoord op de vraag of eiseres producten die onder GN-codes 0207 of 0210 vallen heeft verwerkt tot producten die vallen onder GN-code 1602.

5. Standpunten van partijen

Voor de standpunten van partijen wordt verwezen naar de stukken van het geding en het proces-verbaal van het verhandelde ter zitting.

6. Toepasselijk recht

6.3. Ingevolge artikel 1 van de Verordening zijn tariefcontingenten geopend voor de invoer van de producten als bedoeld in de bij Besluit van 2007/360/EG goedgekeurde overeenkomsten tussen de Gemeenschap enerzijds en Brazilië en Thailand anderzijds. Het tweede lid van het genoemde artikel bepaalt dat de hoeveelheid producten waarvoor de contingenten gelden, het percentage van het toepasselijke douanerecht, de volgnummers en de daarmee overeenstemmende nummers van de groepen zijn vastgesteld in bijlage I.

6.4. Volgens bijlage I bij de Verordening is voor gezouten of gepekeld vlees van pluimvee afkomstig uit Brazilië van GN-code 0210 99 39 een tariefcontingent geopend van jaarlijks 170.807 ton tegen een douanerecht van 15,4 procent.

6.5. Op grond van artikel 2 van de Verordening zijn de bepalingen van de Verordeningen (EG) nr. 1291/2000 en 1301/2006 van overeenkomstige toepassing.

6.7. Het tweede lid van bovengenoemd artikel 4 bepaalt dat in afwijking van artikel 5 van Verordening (EG) nr.1301/2006 en het eerste lid van artikel 4 van de Verordening de aanvrager van een invoercertificaat op het moment van de indiening van zijn eerste aanvraag die betrekking heeft op een bepaalde contingentperiode, ook het bewijs kan leveren dat hij in elk van de in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1301/2006 bedoelde perioden ten minste 1000 ton vlees van pluimvee van de GN-codes 0207 of 0210 heeft verwerkt tot onder Verordening (EEG) nr. 2777/75 vallende bereidingen op basis van vlees van pluimvee van GN-code 1602. Voor de doeleinden van het onderhavige lid wordt onder „verwerker” verstaan: iedere persoon die is ingeschreven in het nationale btw-register van de lidstaat waar hij is gevestigd en die door middel van welk handelsdocument dan ook ten genoegen van de betrokken lidstaat het bewijs levert dat hij de bedoelde verwerkingsactiviteiten uitvoert.

7. Beoordeling van het geschil

7.1. Het ligt op de weg van belanghebbende, die voor de eerste keer een aanvraag voor een invoercertificaat heeft ingediend, op het moment van indiening van haar aanvraag te bewijzen dat de door haar in de referentieperioden geproduceerde goederen voldoen aan de voorwaarden van artikel 4, tweede lid, van de Verordening. Daartoe dient te kunnen worden vastgesteld dat de goederen na verwerking kunnen worden aangemerkt als bereidingen van post 1602 van de Gecombineerde Nomenclatuur (GN). Doorslaggevend is in het onderhavige geval of de goederen kunnen worden aangemerkt als “gekruid vlees” bedoeld in aanvullende aantekening 6a op hoofdstuk 2 van de GN.

7.3. Ook de sub 2.4. genoemde bevindingen van het Douane laboratorium bieden geen steun aan de stellingen van belanghebbende.

7.4. Op niet aan haar verstrekte bti’s kan belanghebbende niet met vrucht een beroep doen.

8. Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

9. De beslissing

Het Hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

De uitspraak is gedaan door mrs. A. Bijlsma, voorzitter, A.P.M. van Rijn en B.A. van Brummelen, leden van de douanekamer, in tegenwoordigheid van de griffier. De beslissing is op 3 februari 2011 in het openbaar uitgesproken.