Gerechtshof Amsterdam, 07-07-2011, BR1275, 10/00681

uitspraak van de tweede meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

tegen de uitspraak in de zaak no. AWB 09/906 van de rechtbank Haarlem in het geding tussen

belanghebbende

en

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. De inspecteur heeft met dagtekening 25 september 2008 aan belanghebbende naheffingsaanslagen omzetbelasting opgelegd over het vierde kwartaal van 2007 en het eerste kwartaal 2008, beide voor een bedrag van € 1.187.

1.2. Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de inspecteur bij uitspraken van 3 januari 2009 de naheffingsaanslagen gehandhaafd.

1.3. Bij uitspraak van 31 augustus 2010 heeft de rechtbank Haarlem (hierna: de rechtbank) het door belanghebbende ingestelde beroep ongegrond verklaard.

1.4. Het tegen deze uitspraak ingestelde hoger beroep is bij het Hof ingekomen op 12 oktober 2010. De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.5. Op 7 januari 2011 heeft de inspecteur de bestreden naheffingaanslagen ambtshalve vernietigd.

1.6. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 14 juni 2011. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat met deze uitspraak wordt meegezonden.

2. Feiten

Het Hof verwijst naar de door de rechtbank vastgestelde feiten.

3. Geschil in hoger beroep

Het hoger beroep betreft de proceskostenvergoeding in de beroepsfase.

4. Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank heeft overwogen, voor zover hier van belang:

“4.1. Op grond van artikel 7:15, tweede lid, van de Awb worden de kosten, die de belanghebbende in verband met de behandeling van het bezwaar redelijkerwijs heeft moeten maken, door het bestuursorgaan uitsluitend vergoed op verzoek van de belanghebbende voor zover het bestreden besluit wordt herroepen wegens aan het bestuursorgaan te wijten onrechtmatigheid. Ingevolge artikel 1, aanhef en onderdeel a, van het Besluit proceskosten bestuursrecht kan een vergoeding in de kosten als bedoeld in artikel 7:15, tweede lid, van de Awb uitsluitend betrekking hebben op kosten van door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand.

4.2. De rechtbank stelt vast dat verweerder (Hof: de inspecteur) eiser (Hof: belanghebbende) in de brief van 20 augustus 2008 op de hoogte heeft gebracht van het feit dat en de redenen waarom de naheffingsaanslagen omzetbelasting zijn opgelegd. Gelet hierop was het overbodig voor eiseres om bezwaar te maken. Immers de brief gaf eiseres de zekerheid dat de naheffingsaanslag slechts om administratieve redenen zijn opgelegd en voor eiseres materieel geen gevolgen zouden hebben. Eiseres heeft gesteld dat de mogelijkheid bestond dat er weer een bedrag zou worden teruggestort. De rechtbank is van oordeel dat dit, wat daar overigens van zij, eiseres niet in een nadeliger positie had kunnen brengen gelet op de inhoud van meergenoemde brief.

4.3. Het bovenstaande betekent dat het bezwaarschrift van eiseres overbodig was en heeft verweerder het verzoek om vergoeding van de proceskosten in de bezwaarfase terecht afgewezen.”

5. Standpunten van partijen

Voor de standpunten van partijen wordt verwezen naar de gedingstukken en het proces-verbaal van de zitting.

6. Beoordeling van het geschil

6.1. De bestreden aanslagen zijn inmiddels door de inspecteur vernietigd, zodat het hoger beroep niet meer tot een voor belanghebbende gunstiger resultaat kan leiden.

6.2. In een dergelijk geval is niet langer sprake van een geschil met betrekking tot een besluit van een bestuursorgaan en dient het hoger beroep wegens gebrek aan belang niet-ontvankelijk te worden verklaard. Dit is slechts anders indien de belanghebbende stelt dat hij als gevolg van het bestreden besluit ook, afgezien van de proceskosten, schade heeft geleden. In het onderhavige geval is deze uitzondering niet aan de orde (o.a. Hoge Raad 8 april 2005, nr. 40149, LJN AT3411, BNB 2005/186 en Hoge Raad 3 december 2010, nr. 09/04397, LJN BO5988).

7. Proceskosten en griffierecht

7.2. Voorts dienen de voor de behandeling van de zaak in beroep en in hoger beroep gestorte griffierechten van respectievelijk € 288 en € 448, ofwel € 736 aan belanghebbende te worden vergoed.

8. Beslissing

Aldus gedaan door mrs. A. Bijlsma, voorzitter, B.A. van Brummelen en B. Emmerig, leden van de belastingkamer, in tegenwoordigheid van de griffier. De beslissing is op 7 juli 2011 in het openbaar uitgesproken.