Gerechtshof Amsterdam, 15-03-2012, BW3274, 10/00493

uitspraak van de eerste meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

[X], te [Z], belanghebbende,

tegen de uitspraak in de zaak met kenmerk AWB 10/1334 van de rechtbank Amsterdam (hierna: de rechtbank) in het geding tussen

belanghebbende

en

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. De heffingsambtenaar heeft met dagtekening 6 februari 2010 een naheffingsaanslag parkeerbelasting opgelegd aan belanghebbende voor het parkeren van een voertuig, kenteken [00-AA-BB], in de Y-straat te Amsterdam, ter hoogte van perceelnummer 158.

1.2. Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de heffingsambtenaar bij uitspraak, gedagtekend 10 maart 2010, het bezwaar ongegrond verklaard en de naheffingsaanslag gehandhaafd.

1.3. Nadat belanghebbende beroep heeft ingesteld bij de rechtbank, heeft de heffingsambtenaar de naheffingsaanslag vernietigd. Belanghebbende heeft vervolgens het beroep ingetrokken en de rechtbank verzocht om de heffingsambtenaar te veroordelen in de proceskosten.

1.4. Bij uitspraak van 9 juli 2010 heeft de rechtbank het door belanghebbende ingediende verzoek om de heffingsambtenaar te veroordelen in de proceskosten afgewezen.

1.5. Het tegen deze uitspraak ingestelde hoger beroep is bij het Hof ingekomen op 19 juli 2010. De heffingsambtenaar heeft een verweerschrift ingediend.

1.6. Op 8 februari 2012 is per fax een nader stuk ontvangen van de heffingsambtenaar.

1.7. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 9 februari 2012. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat met deze uitspraak wordt meegezonden.

2. Feiten

2.1. Nu de uitspraak van de rechtbank geen afzonderlijke vaststelling van de feiten bevat, stelt het Hof deze als volgt vast:

2.2. Belanghebbende heeft niet verzocht om vergoeding van de kosten in de bezwaarfase voordat de heffingsambtenaar op 10 maart 2010 uitspraak heeft gedaan.

2.3. Belanghebbende is directeur en aandeelhouder van een aantal vennootschappen, waaronder [K-Investments B.V.] Zijn fiscaal adviseur is [L Fiscaal Juristen N.V.] (hierna: [L]).

2.6. De heffingsambtenaar heeft per fax, ingekomen bij het Hof op 8 februari 2012 om 16.04 uur, een nader stuk ingediend en daarin aangekondigd dat de gemeente Amsterdam, naar het zich laat aanzien, niet in de gelegenheid is zich tijdens de mondelinge behandeling te laten vertegenwoordigen. De heffingsambtenaar is niet ter zitting verschenen.

3. Geschil in hoger beroep

In geschil is of de rechtbank het verzoek van belanghebbende om vergoeding van de proceskosten, zoals bedoeld in artikel 8:75a Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb), terecht heeft afgewezen.

4. Overwegingen van de rechtbank

De rechtbank heeft voor zover van belang, het volgende overwogen. Daarbij is belanghebbende aangeduid als ‘eiser(es)’ en de heffingsambtenaar als ‘verweerder’.

5. Beoordeling van het geschil in hoger beroep

Indiening nadere stukken door de heffingsambtenaar

5.1. In artikel 8:58, eerste lid, Awb is bepaald dat partijen tot tien dagen voor de zitting nadere stukken kunnen indienen. De heffingsambtenaar heeft een nader stuk ingediend aan het einde van de middag van de dag voorafgaand aan de dag waarop het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden. Belanghebbende heeft ter zitting gesteld zich hierdoor in zijn belangen geschaad te voelen en heeft het Hof verzocht dit stuk niet tot de gedingstukken te rekenen, dan wel - indien het Hof dit verzoek niet honoreert - hem in de gelegenheid te stellen na afloop van de zitting schriftelijk te reageren. Het Hof is van oordeel dat het belang dat belanghebbende heeft bij voortvarende afdoening van de zaak en - ook met het oog op de door hem in dat verband anders mogelijk nog te maken kosten - niet geconfronteerd te worden met de noodzaak zich zo laat in de procedure nog te moeten verweren tegen een nader stuk van de heffingsambtenaar, in het onderhavige geval zwaarder weegt dan het belang van de heffingsambtenaar om in dit stadium van de procedure nog een nader stuk in te kunnen dienen. Hierbij weegt het Hof mee dat uit dit stuk geen reden naar voren komt waarom het in een dergelijk laat stadium is ingezonden en de heffingsambtenaar bovendien geen gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheid ter zitting te verschijnen om zijn standpunt nader toe te lichten. Het Hof zal daarom dit te laat ingediende stuk niet tot de gedingstukken rekenen.

Proceskosten

5.2. Belanghebbende heeft tegelijkertijd met de intrekking van zijn beroepschrift bij de rechtbank verzocht om de heffingsambtenaar te veroordelen in de kosten van door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand. Bij het verzoek is de in 2.4. van de feiten bedoelde factuur van [L] gevoegd.

5.4. De heffingsambtenaar heeft ook in hoger beroep betwist dat belanghebbende in aanmerking komt voor een proceskostenvergoeding op de voet van artikel 8:75a Awb. Daartoe heeft hij onder meer gesteld dat niet is gebleken dat aan belanghebbende professionele rechtsbijstand is verleend in de procedure tot aan de intrekking van het beroep. Bovendien betwist hij dat de door belanghebbende overgelegde, onder 2.4 vermelde factuur betrekking heeft op kosten die op belanghebbende hebben gedrukt.

5.5. Belanghebbende heeft ter zitting verklaard dat hij met [L] heeft gesproken over de naheffingsaanslag parkeerbelastingen en dat hij hem om advies heeft gevraagd over de wijze waarop hij deze naheffingsaanslag in rechte kon aanvechten. Het Hof acht niet uitgesloten dat belanghebbende hierover met zijn adviseur heeft gesproken. Het Hof acht echter niet aannemelijk dat de kosten, waarvan belanghebbende stelt dat deze door [L] aan hem in rekening zijn gebracht, daadwerkelijk door hem in privé worden betaald. De factuur van [L] is gericht aan één van de vennootschappen van belanghebbende. Uit de nota blijkt op geen enkele wijze dat door de adviseur werkzaamheden zijn verricht voor belanghebbende in zijn hoedanigheid als privé-persoon. De enkele stelling van belanghebbende, dat de kosten die aan [K-Investments B.V.] in rekening zijn gebracht aan hem worden doorberekend, acht het Hof niet aannemelijk. Ook de door belanghebbende overgelegde, onder 2.5 geciteerde verklaring van [L] is hiervoor onvoldoende bewijs, aangezien daarin slechts de veronderstelling wordt uitgesproken dat “[uw] accountant (…) onze kosten – als deze op u privé betrekking hebben – in rekening-courant met u [zal] verrekenen.” Aangezien de heffingsambtenaar ook in hoger beroep heeft betwist dat in verband met de onderhavige procedure daadwerkelijk advieskosten voor rekening van belanghebbende zijn gekomen, had het op de weg van belanghebbende gelegen nader bewijs van zijn stelling te leveren, bijvoorbeeld met een verklaring van de accountant, die deze doorberekening zou kunnen ondersteunen. Nu dergelijk nader bewijs ontbreekt, heeft belanghebbende niet aan zijn bewijslast voldaan en ziet het hof reeds op deze grond geen reden om het verzoek van belanghebbende toe te wijzen.

Slotsom

5.6. De slotsom is dat het hoger beroep ongegrond is en dat de uitspraak van de rechtbank dient te worden bevestigd, met aanvulling van de gronden zoals hiervoor vermeld.

6. Kosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de kosten op de voet van artikel 8:75 Awb.

7. Beslissing

Het Hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

De uitspraak is gedaan door mrs. A.P.M. van Rijn, voorzitter, H.E. Kostense en O.B. Onnes, leden van de belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. J. Couperus, als griffier. De beslissing is op 15 maart 2012 in het openbaar uitgesproken.