Gerechtshof Amsterdam, 14-06-2012, BW8717, 11/00414

uitspraak van de eerste meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

de heffingsambtenaar van de gemeente Naarden, de heffingsambtenaar,

tegen de uitspraak in de zaak met kenmerk AWB 10/5005 van de rechtbank Amsterdam (hierna: de rechtbank) in het geding tussen

en

de heffingsambtenaar.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. De heffingsambtenaar heeft met dagtekening 31 augustus 2009 aan belanghebbende voor het jaar 2008 een aanslag forensenbelasting opgelegd van € 3.600.

1.2. Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de heffingsambtenaar bij uitspraak, gedagtekend 7 september 2010, het bezwaar ongegrond verklaard en de aanslag gehandhaafd.

1.3. Bij uitspraak van 31 maart 2011 heeft de rechtbank het door belanghebbende ingestelde beroep gegrond verklaard, de uitspraak op bezwaar en de aanslag vernietigd en de inspecteur gelast het door belanghebbende betaalde griffierecht van € 41 te vergoeden.

1.4. Het tegen deze uitspraak ingestelde hoger beroep is bij het Hof ingekomen op 16 mei 2011. Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend.

1.5. Belanghebbende heeft nadere stukken ingediend, waarvan een afschrift is verstrekt aan de wederpartij.

1.6. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 13 april 2012. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat met deze uitspraak wordt meegezonden.

2. Feiten

[getekend]

Het Hof voegt het volgende toe.

2.2. Belanghebbende stond tot medio maart 2001 met zijn partner ingeschreven op het adres [A 1]. Tot de stukken behoort een Aanvraag bouwvergunning uit 2010 waarin voor het pand als bestemming “wonen” staat vermeld.

2.3. De raad van de gemeente Naarden heeft in zijn openbare vergadering van 19 december 2007 de Verordening op de heffing en de invordering van een forensenbelasting 2008 vastgesteld (hierna: de Verordening). De Verordening is op de wettelijk voorgeschreven wijze bekendgemaakt. Artikel 2 van de Verordening luidt als volgt:

3. Geschil in hoger beroep

Evenals bij de rechtbank is bij het Hof in geschil of de heffingsambtenaar terecht een aanslag forensenbelasting aan belanghebbende heeft opgelegd.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. Voor de vraag of de heffingsambtenaar de aanslag forensenbelasting terecht heeft opgelegd is van belang of wordt voldaan aan hetgeen is bepaald in artikel 2 van de Verordening. Vast staat dat belanghebbende zijn hoofdverblijf niet heeft in de gemeente Naarden. Het Hof zal daarom beoordelen of het pand aan de [A 1] (hierna: het pand) aangemerkt kan worden als een gemeubileerde woning en of belanghebbende deze woning voor meer dan negentig dagen per belastingjaar beschikbaar houdt voor zichzelf of zijn gezin.

4.2. Of sprake is van een gemeubileerde woning moet beoordeeld worden op basis van objectieve normen. Van belang is de bestemming en geschiktheid van het pand. De heffingsambtenaar heeft gesteld, en dit is door belanghebbende niet dan wel onvoldoende weersproken, dat het pand op basis van het geldende bestemmingsplan een woonfunctie heeft. Dat het pand wat betreft indeling en inrichting feitelijk ook een gemeubileerde woning is, wordt ondersteund door de tot de gedingstukken behorende foto’s. Anders dan belanghebbende stelt kan de heffingsambtenaar aan de hand van verklaringen en foto’s aannemelijk maken dat het pand een gemeubileerde woning is in de zin van artikel 2 van de Verordening. Het Hof acht aannemelijk dat het pand de bestemming en geschiktheid heeft van een gemeubileerde woning. Dat het pand tevens een paar keer per jaar gebruikt wordt voor vergaderingen van de stichting doet daar niet aan af.

4.3. Het beschikbaar houden van een gemeubileerde woning voor zich of zijn gezin doet zich voor indien die woning uit enige oorzaak meer dan voorbijgaand en in zekere mate duurzaam ter beschikking staat. Of en in hoeverre de gemeubileerde woning daadwerkelijk wordt gebruikt is niet van belang. Belanghebbende heeft de volledige zeggenschap en feitelijke beschikkingsmacht over het pand. Belanghebbende kan daarom gedurende het gehele jaar op elk moment vrijelijk over de woning beschikken. Dat belanghebbende hier op grond van fysieke problemen niet toe in staat is doet daar niet aan af. Het feit dat er vergaderingen van de stichting plaatsvinden in het pand leidt niet tot de conclusie dat het pand minder dan negentig dagen ter beschikking wordt gehouden voor belanghebbende of zijn gezin.

4.4. Gelet op het voorgaande concludeert het Hof dat het belastbare feit als bedoeld in artikel 2, eerste lid, van de Verordening zich heeft voorgedaan in 2008 en dat de aanslag terecht is opgelegd.

4.6. De slotsom is dat het hoger beroep gegrond is en dat de uitspraak van de rechtbank dient te worden vernietigd.

5. Kosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de kosten op de voet van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

6. Beslissing

De uitspraak is gedaan door mrs. A.P.M. van Rijn, voorzitter, J.P.A. Boersma en A.D.R.M. Boumans, leden van de belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. A.H. van Dapperen, als griffier. De beslissing is op 14 juni 2012 in het openbaar uitgesproken.