Gerechtshof Amsterdam, 19-07-2012, BX8797, 11-00124

GERECHTSHOF AMSTERDAM

Kenmerk 11/00124

19 juli 2012

uitspraak van de derde meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

tegen de uitspraak in de zaak AWB 08/4476 van de rechtbank Haarlem in het geding tussen

belanghebbenden

en

1. Ontstaan en loop van het geding

1.2. Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de inspecteur bij uitspraak gedagtekend 6 mei 2008 de navorderingsaanslag gehandhaafd.

1.3. Bij uitspraak van 17 januari 2011 heeft de rechtbank Haarlem (hierna: de rechtbank) het daartegen door belanghebbenden ingestelde beroep ongegrond verklaard.

1.4. Het tegen deze uitspraak ingestelde hoger beroep van belanghebbenden is bij het Hof ingekomen op 22 februari 2011, aangevuld bij brief van 23 maart 2011. De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.5. Op 11 mei 2012 is een nader stuk van belanghebbenden ontvangen, dat in afschrift is verstrekt aan de wederpartij.

1.6. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 23 mei 2012. De zaak is gelijktijdig behandeld met de zaak met kenmerk 11/00125 betreffende een aan [X] B.V. opgelegde navorderingsaanslag vennootschapsbelasting. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat met deze uitspraak wordt meegezonden.

2. Feiten

2.1. De rechtbank heeft in haar uitspraak, voor zover in hoger beroep van belang, de navolgende feiten vastgesteld (belanghebbende wordt daarin aangeduid als ‘eiseres’, de inspecteur als ‘verweerder’).

“2.1. [X] hield sinds 1972 alle aandelen in [Q] B.V.

2.2. [X] verhuurde de panden aan de [a-straat], [00] en [01] en [b-straat] [00] en [01] te [Z] aan [Q] B.V.

2.4. In de jaren 1981 en 1985-1988 wordt door [Q] B.V. verbouwingen gepleegd aan de panden aan [a-straat 00,01 en 02]. In 1981 bedraagt de investering € 292.217 en in de periode 1985-1988 bedraagt de investering € 656.368. Op de investeringen wordt 3% per jaar afgeschreven.

2.6. In juli 1992 wordt de naam van [Q] B.V. gewijzigd in [X] B.V. (hierna: Beheer), en richt zij [R] B.V. (hierna: Sportcentrum Vader) op. Deze beide vennootschappen, Beheer en Sportcentrum Vader, vormen een fiscale eenheid in de zin van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969. De onderneming van Beheer wordt per 1 oktober 1991, met inbegrip van de huurovereenkomsten en verbouwingsinvesteringen, in Sportcentrum Vader ingebracht. Op dezelfde datum is Sportcentrum Vader, met terugwerkende kracht tot 1 oktober 1991, met [S] B.V. (hierna: Sportcentrum Zoon), de vennootschap onder firma [RS] v.o.f. (hierna: de firma) aangegaan. Sportcentrum Vader heeft haar onderneming, echter met uitzondering van de huurovereenkomsten en verbouwingsinvesteringen, in de firma ingebracht. Laatstgenoemde investeringen vormen aldus buitenvennootschappelijk vermogen van Sportcentrum Vader. Dit vermogen wordt aan de firma ter beschikking gesteld tegen een vergoeding die gelijk is aan de kosten welke samenhangen met dit buitenvennootschappelijk vermogen.

2.7. [X] blijft de panden aan [a-straat 00,01 en 02] en [b-straat 00 en 01] te [Z] verhuren aan Sportcentrum Vader, die deze op haar beurt onder dezelfde voorwaarden onderverhuurt aan de firma. In de jaren 1995 tot en met 1 april 2002 bedroeg de totale huur € 107.328 per jaar.

2.8. Ook in de jaren 1992 t/m 2001 zijn investeringen in de panden gedaan, nu voor rekening van de firma. Op deze investeringen, in totaal bedragende € 1.583.851, werd door de firma 8% per jaar afgeschreven. Op 31 maart 2002 hadden deze investeringen een balanswaarde van € 628.780.

(…)

2.11. Op 12 november 2002 is [X] overleden.

2.12. De panden waren voor de vermogensbelasting op 1 januari 1999 gewaardeerd op ongeveer € 1.500.000 en door Arends & Siewe per 21 november 2002 getaxeerd op € 3.800.000.

2.14. Bij brief gedateerd 4 september 2006 maakt gemachtigde namens de erven bezwaar tegen de aanslagen successierecht inzake de nalatenschap van [X]. Bij de betreffende aanslagregeling was de waarde van de aandelen eiseres verhoogd met € 445.345 minus de daarover verschuldigde vennootschapsbelasting en verminderd met enige andere bedragen. Ambtshalve is bij uitspraak op bezwaar, zonder nadere motivering, aan de bezwaren tegemoet gekomen.”

Tegen de vaststelling van deze feiten is in hoger beroep geen bezwaar ingebracht. Het Hof zal eveneens van deze feiten uitgaan.

2.2. Voorts gelden als hier ingelast de feiten die zijn vermeld onder 2.2 tot en met 2.2.11 in de gelijktijdig gedane uitspraak in de zaak met kenmerk 11/00125 betreffende [X] B.V., van welke uitspraak een afschrift aan deze uitspraak is gehecht.

3. Geschil in hoger beroep

3.1. In hoger beroep is evenals in eerste aanleg in geschil of de inspecteur terecht een navorderingsaanslag heeft opgelegd ter zake van een uitdeling van € 445.345 aan [X]. Het geschil spitst zich toe op de vraag of [R] B.V. (hierna: de B.V.) de (boek)waarde van de onder de feiten vermelde verbouwing heeft uitgedeeld aan haar aandeelhouder, wijlen [X] (hierna: [X]). Daarnaast is in geschil of de inspecteur het in rechte te beschermen vertrouwen heeft gewekt dat geen sprake was van een uitdeling.

3.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden welke door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken.

3.3. De inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

3.4. Belanghebbenden concluderen tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank, de uitspraak op bezwaar, en de navorderingsaanslag.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. Het Hof stelt voorop dat op de inspecteur, die een navorderingsaanslag heeft opgelegd ter zake van een door hem gestelde uitdeling, de bewijslast rust om aannemelijk te maken dat [X] bij het einde van de huurovereenkomst aan de B.V. een te lage vergoeding heeft betaald voor de verbouwing en dat het verschil met de vergoeding die in zakelijke verhoudingen zou zijn overeengekomen, dient te worden aangemerkt als een uitdeling van de B.V. aan [X].

4.3. Door bij de huurbeëindiging af te zien van iedere vergoeding voor de investeringen, terwijl zij daarvoor in zakelijke verhoudingen € 283.385 zou hebben bedongen, heeft de B.V. [X] in diens hoedanigheid van aandeelhouder bevoordeeld. Gelet op de omvang van dit voordeel, en mede in aanmerking genomen dat de boekwaarde van de investeringen ten tijde van de beëindiging niet minder dan € 445.345 bedroeg, moeten zowel de B.V. als [X] zich redelijkerwijs van het bestaan van die bevoordeling bewust zijn geweest. Het Hof neemt hierbij in aanmerking dat de betrokken partijen ([X] als eigenaar/verhuurder, de B.V. als huurder) zich noch bij de huurbeëindiging noch bij het doen van hun belastingaangifte hebben voorzien van een deskundig oordeel over de te vergoeden waarde.

4.4. Ten betoge dat geen uitdeling in aanmerking kan worden genomen hebben belanghebbenden zich nog beroepen op het vertrouwensbeginsel; dit beroep faalt op de gronden die zijn aangegeven in de gelijktijdig gedane uitspraak met kenmerk 11/00125, welke gronden op overeenkomstige wijze van toepassing zijn in de onderhavige zaak.

Slotsom

4.5. De slotsom is dat het hoger beroep van belanghebbenden gegrond is in zoverre de uitdeling dient te worden verminderd tot € 283.385. De uitspraak van de rechtbank dient te worden vernietigd. Doende wat de rechtbank had behoren te doen zal het Hof het beroep gegrond verklaren, de uitspraak van de inspecteur vernietigen en de navorderingsaanslag verminderen.

5. Proceskosten

6. Beslissing

Aldus gedaan door mrs. E.A.G. van der Ouderaa, voorzitter, J. den Boer en H.E. Kostense, leden van de belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. L.B.M. van Bakel als griffier. De beslissing is op 19 juli 2012 in het openbaar uitgesproken.