Gerechtshof Amsterdam, 17-01-2013, BY9071, 11-00855

uitspraak van de derde meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

tegen de uitspraak in de zaak met nummer AWB 10/6379 van de rechtbank Haarlem in het geding tussen

belanghebbende

en

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Aan belanghebbende is met dagtekening 23 december 2009 voor het jaar 2006 een aanslag opgelegd in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen (hierna: IB/PVV), berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 663.360, een belastbaar inkomen uit aanmerkelijk belang van € 622.329. Tevens is bij afzonderlijke beschikking een bedrag van € 74.944 aan heffingsrente in rekening gebracht.

1.2. Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de inspecteur bij uitspraak, gedagtekend 8 december 2010, de aanslag wat betreft het belastbare inkomen uit aanmerkelijk belang verminderd tot nihil en de aanslag overigens gehandhaafd. De heffingsrente is verminderd tot € 50.555.

1.3. Bij uitspraak van 30 september 2011 heeft de rechtbank Haarlem (hierna: de rechtbank) het daartegen door belanghebbende ingestelde beroep ongegrond verklaard.

2. Feiten

Voor de feiten verwijst het Hof naar de feiten zoals vastgesteld in het hoger beroep van [X]B.V. (de hiervoor bedoelde procedure inzake de vennootschapsbelasting 2006, bij het Hof bekend onder nummer 11/00837) waarin op dezelfde datum uitspraak is gedaan (van welke uitspraak een afschrift wordt aangehecht). Die feiten gelden hier als ingelast.

3. Geschil in hoger beroep

In hoger beroep is, evenals in eerste aanleg, in geschil of de inspecteur terecht de onderhavige aanslag heeft opgelegd met inachtneming van een correctie ten bedrage van € 622.329 van, primair, belanghebbendes inkomen uit werk en woning dan wel, subsidiair, belanghebbendes inkomen uit aanmerkelijk belang. De correctie ziet op het door belang-hebbende ontvangen bedrag van 10% van de winst gerealiseerd bij de verkoop van het pand [Pand Z].

Belanghebbende beantwoordt beide vragen ontkennend en de inspecteur bevestigend. Tegen de heffingsrente zijn geen afzonderlijke grieven aangevoerd.

In hoger beroep heeft belanghebbende voorts verzocht de inspecteur te veroordelen in “de proceskosten die [hij] redelijkerwijs heeft moeten maken”.

Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden welke door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. Het Hof ziet aanleiding het subsidiaire standpunt van de inspecteur als eerste te behandelen. Hierin heeft de inspecteur gesteld dat [X] B.V. zich (het haar toekomende deel van) de winst op het pand aan de [a-straat ]ad € 1.866.987 heeft laten ontgaan en deze gelijkelijk aan haar (middellijke) aandeelhouders, onder wie belanghebbende, heeft doen toekomen en dat dit meebrengt dat een bedrag van € 622.329 als uitdeling heeft te gelden en bij belanghebbende als inkomen uit aanmerkelijk belang in ‘box 2’ belast dient te worden. Belanghebbende heeft betwist dat de winst aan [X] B.V. toekwam en heeft gesteld dat van stonde af aan de bedoeling was dat dier (middellijke) aandeelhouders het pand in privé in mede-eigendom zouden verwerven.

4.2. Het Hof stelt voorop dat op de inspecteur, die een correctie heeft aangebracht ter zake van een door hem gestelde winstuitdeling, de bewijslast rust om aannemelijk te maken dat de winst behaald bij de verkoop van het pand aan [X] B.V. toekwam, dat deze vennootschap zich dat voordeel bewust ten gunste van haar (middellijke) aandeelhouders, onder wie belanghebbende, heeft laten ontgaan en dat de daaruit voortvloeiende winstoverheveling moet worden aangemerkt als een uitdeling.

4.3. Belanghebbende was in het onderhavige jaar een van de drie middellijke aandeel-houders/bestuurders van [X] B.V. (hierna ook: de BV). Het Hof zal hierna, met voorbijgaan in zoverre van hun persoonlijke houdstervennootschappen, de drie middellijke aandeelhouders/natuurlijke personen gemakshalve (ook) als “aandeelhouder(s)” aanduiden.

4.4. Vaststaat dat de aandeelhouders van de BV, onder wie belanghebbende, ieder 10% van de winst (ofwel € 622.329) ter zake van de verkoop van het pand [Pand Z] hebben ontvangen.

4.5. Het Hof is in het gelijktijdig behandelde hoger beroep van de inspecteur ter zake van de navorderingsaanslag 2006 van de BV (met kenmerk 11/00837) tot het oordeel gekomen, kort gezegd, dat de BV en niet haar (middellijke) aandeelhouders het pand [Pand Z] op 9 januari 2006 in mede-eigendom heeft verworven, dat zij daarbij handelde “voor zich en/of nader te noemen meester”, dat zij op 4 maart 2006 (haar aandeel in) het pand met een aanmerkelijke winst heeft verkocht en dat zij bij gelegenheid van het verlijden van de desbetreffende (ver)koopakte op 10 maart 2006 haar drie aandeelhouders als haar “meesters” heeft aangewezen.

4.7. Het Hof komt, mede gelet op het grote bedrag (€ 622.329) van de aldus overgehevelde winst, mutatis mutandis tot hetzelfde oordeel wat betreft de ‘dubbele’ bewustheid (van beide betrokken personen) van de winstuitkering aan belanghebbende door diens persoonlijke houdstermaatschappij ([A. Beheer] B.V. ).

4.8. Het voorgaande houdt (ook) voor de onderhavige procedure in dat het Hof van oordeel is dat de inspecteur in zijn in 4.2 verwoorde bewijslast is geslaagd.

Slotsom

5. Kosten

5.1. Het Hof acht termen aanwezig voor een kostenveroordeling op de voet van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht. De voor vergoeding in aanmerking komende kosten zijn opgenomen in artikel 1 van het Besluit proceskosten bestuursrecht (het Besluit).

5.3. Voor het onderhavige geval komen voorts voor vergoeding in aanmerking de in artikel 2, eerste lid, aanhef en onderdeel c, van het Besluit bedoelde reiskosten van belanghebbende om de zitting van het Hof bij te wonen. Dit bedrag wordt vastgesteld op de reiskosten per openbaar vervoer tweede klasse, ad € 6.

6. Beslissing

Aldus gedaan door mrs. E.F. Faase, voorzitter, H.E. Kostense en A.M.J.G. van Amsterdam, leden van de belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. L.B.M. van Bakel als griffier. De beslissing is op 17 januari 2013 in het openbaar uitgesproken.