Gerechtshof Amsterdam, 04-02-2020, ECLI:NL:GHAMS:2020:803, 18/00004

De Belastingdienst heeft een boekenonderzoek ingesteld bij de vof. Het onderzoek is aangekondigd op 14 oktober 2014, de eerste dag van het onderzoek was 25 november 2014. Uit het onderzoek bleek dat in 2011 nihilaangiften omzetbelasting zijn gedaan over de maanden januari tot en met mei, augustus en oktober tot en met december. In 2012 zijn nihilaangiften gedaan over de maanden januari, februari en april tot en met december. Voorts bleek tijdens het onderzoek dat volgens de jaarstukken van de vof betreffende de jaren 2011 en 2012 nog aanzienlijke bedragen aan omzetbelasting verschuldigd waren. De jaarrekening over 2011 heeft belanghebbende in juni/juli 2012 opgemaakt, de jaarrekening over 2012 is medio 2013 door hem opgemaakt.

Over 2011 is per saldo € 21.110 te weinig omzetbelasting op aangifte voldaan. Over 2012 is per saldo € 24.210 te weinig omzetbelasting op aangifte voldaan.

Belanghebbende en [vennoot van de vof] , zijn op 7 mei 2015 door medewerkers van de Belastingdienst verhoord. Hen is medegedeeld dat zij niet tot antwoorden verplicht waren.

In het van het verhoor gemaakte verslag is onder andere opgenomen:

“Bij de bespreking van de jaarstukken is de heer [vennoot van de vof] wel op de schuld omzetbelasting gewezen. (…) Ook wist de heer [vennoot van de vof] dat er nihilaangiften werden ingediend. (…)

De heer [X] verklaart dat hij als opdracht van de klant heeft gekregen het vaststellen van de jaarrekening voor het bedrijf. Tevens verzorgde hij de maandelijkse aangiften omzetbelasting en zou hij de suppletieaangiften indienen. (…)

De heer [X] constateerde dat het niet goed ging met het bedrijf en dat het in financiële moeilijkheden verkeerde. Er was feitelijk geen geld om omzetbelasting te betalen. Omdat het naar zijn idee een levensvatbare onderneming was met genoeg potentieel en hij geen gezin (man, vrouw en kinderen) kapot wilde laten gaan besloot hij nihilaangiften omzetbelasting in te dienen en de suppletieaangiften achterwege te laten. (…)

De gedachte van de heer [X] was dat als hij gedurende het jaar nihilaangiften indiende hij alles bij het opmaken van de jaarrekening weer recht kon trekken door middel van het opmaken en indienen van een suppletieaangifte. Dan was alles toch weer in orde. De hoogte van de balanspost omzetbelasting was tijdens het bespreken van de jaarrekening onderwerp van gesprek. De heer [vennoot van de vof] wist derhalve van het bestaan van de schuld omzetbelasting per ultimo.”

Volgens een verslag van het verhoor van [vennoot van de vof] op 31 augustus 2015 heeft hij, nadat hem de cautie is gegeven, onder meer verklaard:

“De heer [X] dient middels het domein van de [A] de aangiften omzetbelasting in. (…)

De rest, zoals aangiften omzetbelasting (…) alsmede het opmaken van de jaarstukken, werd door de heer [X] verzorgd. (…)

Ik wist wel dat er nihilaangiften werden ingediend. (…)

De jaarstukken over 2011 en 2012 zijn door mij met de heer [X] besproken (…) in ieder geval ná 1 januari 2012.”

Volgens een verslag van het verhoor van belanghebbende op 2 september 2015 heeft hij, nadat hem de cautie is gegeven, onder meer verklaard:

“De aangiften voor de omzetbelasting ten name van [A] doe ik via het domein van de heer [vennoot van de vof] en ik gebruik daarvoor de gebruikersnaam en het wachtwoord van de heer [vennoot van de vof] . (…)

(…) Omdat ik geen aannames wil maken en zomaar wat wil invullen op een aangifte is er in overleg met de heer [vennoot van de vof] voor gekozen dan maar nihil aangiften in te dienen. (…) Ik heb de heer [vennoot van de vof] er wel voor gewaarschuwd dat dit eigenlijk niet mocht en dat een en ander aan het einde van het jaar door middel van een suppletieaangifte moest worden hersteld. (…)

Ik heb met de heer [vennoot van de vof] afgesproken dat er nihil aangiften zouden worden ingediend, nu de benodigde administratie ontbrak.”

Tijdens de mondelinge behandeling van de zaak bij de rechtbank heeft belanghebbende volgens het van het verhandelde ter zitting opgemaakte proces-verbaal – nadat hem de cautie is gegeven - onder andere verklaard:

“Ik heb gehandeld in opdracht van mijn klant. Die zei even te wachten met het doen van suppletieaangiften. (…) De klant wou wachten. Ik heb hem gewaarschuwd dat het gedaan moest worden (…) Ik wist als adviseur dat ik suppleties moest doen. Ik wijs mijn klant er op dat het gedaan moet worden. En hij zei nee. Dan handel ik in opdracht van mijn klant. (…)”

Met dagtekening 2 mei 2016 ontvangt belanghebbende een ‘mededeling opleggen boete’ van de inspecteur. In deze mededeling is, voor zover relevant, het volgende opgenomen:

“Controlebevindingen, vergrijpboeteUit de bevindingen van bovengenoemde controle én de verhoorgesprekken van dhr [vennoot van de vof] op 31 augustus 2015 en u op 2 september is ons voornemen ontstaan om in verband met het opzettelijk niet suppleren van de door u namens uw cliënt over de jaren 2011 en 2012 te weinig aangegeven omzetbelasting, aan u persoonlijk een vergrijpboete op te leggen. Deze vergrijpboete is gebaseerd op artikel 10a Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) en artikel 15 Uitvoeringsbesluit Omzetbelasting (Uitv.besl. OB) en uitgewerkt in paragraaf 28e Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst (BBBB).

Gronden vergrijpboete De vergrijpboete wordt aan u opgelegd vanwege ons vermoeden, dat u zich schuldig heeft gemaakt aan het medeplegen van overtreding van artikel 10a AWR, juncto artikel 15 Uitvbesl. OB.Het is mede aan uw opzet te wijten dat er niet tijdig en niet op de voorgeschreven wijze is gesuppleerd.

(…)

Uit uw verhoor van 2 september 2015 komt het volgende beeld naar voren:

1. U heeft op naam van uw cliënt in de jaren 2011, 2012 en 2013 over een groot aantal maanden “0”-aangiftes voor de omzetbelasting ingediend;2. Dit zou zijn gebeurd in onderling overleg tussen u en uw cliënt, dit ter voorkoming van systeemaanslagen met verzuimboetes.3. Bij zowel u als uw cliënt was bekend dat er in de jaarstukken over 2011 en 2012 sprake was van forse balansschuld voor de omzetbelasting.4. Noch door u, noch door uw cliënt is er over de jaren 2011 en 2012 tijdig een suppletie ingediend; ook niet kort nadat de jaarstukken gereed waren.

Het verwijt Gelet op het vorenstaande zijn wij van mening dat u het delict van artikel 10a AWR, juncto art. 15 Uitv.besl. OB, te weten het opzettelijk niet tijdig indienen van suppleties voor de omzetbelasting over het tijdvak 1-1-2011 tot en met 31-12-2012 (en in feite ook de periode 1 februari 2013 t/m 30 april en augustus tot en met december 2013) heeft medegepleegd. U heeft dus danig nauw en/of bewust met uw cliënt samengewerkt dan wel het delict gezamenlijk uitgevoerd.

De hoogte van de vergrijpboete De vergrijpboete bedraagt in beginsel 50% van het bedrag aan omzetbelasting waarvoor opzettelijk geen suppleties zijn ingediend. Wij beperken ons tot de jaren 2011 en 2012. Voor die jaren gaat het in totaal om een bedrag van ad € 45.320,-. Derhalve bedraagt de vergrijpboete in beginsel € 22.660,-.

Matiging van de boete Er zijn verzachtende omstandigheden om niet uit te gaan van het maximale bedrag aan boete die kan worden opgelegd. Gezien de draagkracht van uw onderneming en uw gedragsverandering ten aanzien van het indienen van “0”-aangiften terwijl er wel sprake is van activiteiten, en het feit dat u vanaf september 2015 in onzekerheid heeft verkeerd over de hoogte van de mogelijke boete, matigen wij de boete tot een bedrag van € 1.250.(…)”

In de boetebeschikking, met dagtekening 6 mei 2016, is, voor zover relevant, het volgende opgenomen:

“Met dagtekening 2 mei 2016 heeft u een mededeling ontvangen inzake de aan u opgelegde boete met betrekking tot de overtreding van artikel 10a Algemene wet inzake rijksbelastingen juncto 15 Uitvoeringsbesluit 1968.Voor de gronden van het beboetbare feit verwijs ik u naar de aan u gestuurde kennisgeving en mededeling boete op respectievelijk 15 maart 2016 en 2 mei 2016.

De boete ziet op het tijdvak 2011 tot en met 2012 en bedraagt € 1.250.(…)”.