Gerechtshof Amsterdam, 02-09-2021, ECLI:NL:GHAMS:2021:2828, 19/01310

Verder heeft de rechtbank de volgende feiten vastgesteld:

“1. In de periode 12 mei tot en met 8 juli 2014 zijn, afwisselend door [A] B.V. en [B] B.V., in naam en voor rekening van eiseres in totaal 21 aangiften voor het brengen in het vrije verkeer gedaan van - kort gezegd - zonnepanelen met land van oorsprong en land van verzending Taiwan. De zonnepanelen zijn aangegeven onder Taric-code 8541 40 90 29. Bij elke aangifte is een niet-preferentieel Certificaat van Oorsprong overgelegd van de New Taipei City Chamber of Commerce met vermelding van [C] Corporation (hierna: [C] ), [D] Co. Ltd (hierna: [D] ), [E] Co. Ltd (hierna: [E] ), [F] Corporation (hierna: [F] ), [G] Corporation (hierna: [G] ) of [H] Co. Ltd (hierna: [H] ), allen gevestigd te Taiwan, als exporteur en eiseres als importeur van solar modules. Voorts bevinden zich bij de stukken facturen van [C] , [D] , [E] , [F] , [G] dan wel [H] aan eiseres voor de levering van solar modules. De bij elke aangifte behorende bescheiden vermelden de nummers van de containers waarin de desbetreffende solar modules van Taiwan naar Rotterdam zijn vervoerd.

“(…)

The objectives of the mission were:

1) the collection of the evidence on the suspected transshipments of Chinese solar panels via Taiwan which should be available at the Taiwanese Customs authorities;

2) the analysis of data from import and export databases held by Taiwanese Customs and the matching of this information with import data provided to OLAF by the Member States;

3) to visit a selection of Taiwanese companies that had been identified as suppliers of solar panels to EU importers in order to determine their role in these operations and to collect the necessary evidence of the suspected transshipment of Chinese panels via Taiwan territory.