Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 15-01-2013, BY9436, 12-00254

Zittingsplaats Arnhem

Uitspraak van de tweede meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

de heffingsambtenaar van de gemeente Oldenzaal (hierna: de Ambtenaar).

tegen de uitspraak van de rechtbank Almelo van 28 maart 2012, nummer AWB 11/1148 WOZ AQ1 A, in het geding tussen

X te Z (hierna: belanghebbende)

en de Ambtenaar

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1 De Ambtenaar heeft bij beschikking krachtens artikel 22 van de Wet waardering onroerende zaken (hierna: Wet WOZ) de waarde van het object, plaatselijk bekend a-straat 1 te Z (hierna: het kantoor), per waardepeildatum 1 januari 2010, voor het kalenderjaar 2011 vastgesteld op € 73.000. De Ambtenaar heeft daarbij een aanslag onroerende zaakbelasting (hierna: OZB-gebruik) 2011 opgelegd.

1.4 De Ambtenaar heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld. Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend.

1.5 Tot de stukken van het geding behoort, naast de hiervoor vermelde stukken, het van de Rechtbank ontvangen dossier dat op deze zaak betrekking heeft.

1.6 Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 2 oktober 2012 te Arnhem. Daarbij zijn verschenen en gehoord de Ambtenaar, bijgestaan door A. Belanghebbende is, hoewel uitgenodigd bij brief van de griffier van 6 september 2012, die niet als onbestelbaar ter griffie is terugontvangen, niet verschenen.

1.7 Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat aan deze uitspraak is gehecht.

2. De vaststaande feiten

2.1 Het kantoor is een enkele afsluitbare kamer in het bedrijfsverzamelgebouw ‘Bentheimerstaete’. In het kantoor is bekabeling voor telefoon en internet aanwezig, alsmede airconditioning. Het kantoor beschikt niet over een eigen water- of toiletvoorziening. Binnen het bedrijfsverzamelgebouw zijn verschillende afsluitbare kamers aanwezig, bij derden eveneens als kantoorruimte in gebruik. De gebruikers van deze afsluitbare kantoorruimtes hebben elk toegang tot deze ruimtes via de centrale voordeur van het bedrijfsverzamelgebouw. Bij deze gemeenschappelijke voordeur is voor elk van de gebruikers een aparte deurbel. Het bedrijfsverzamelgebouw beschikt verder over een gemeenschappelijke, voor iedere gebruiker toegankelijke keuken- en toiletruimte.

3. Het geschil, de standpunten en conclusies van partijen

3.1 Tussen partijen is in geschil of het kantoor kan worden aangemerkt als een gedeelte van een gebouwd eigendom dat blijkens zijn indeling is bestemd om als een afzonderlijk geheel te worden gebruikt, als bedoeld in artikel 16, aanhef, en onderdeel c, van de Wet WOZ (hierna: zelfstandig gedeelte).

3.2 Belanghebbende beantwoordt bovenstaande vraag ontkennend en concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.

3.3 De Ambtenaar beantwoordt bovenstaande vraag bevestigend en concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank en ongegrondverklaring van het beroep.

4. Beoordeling van het geschil

4.1 Het Hof stelt voorop dat, voor de beantwoording van de vraag of een deel van een onroerende zaak kan worden aangemerkt als een zelfstandig gedeelte, op zijn minst vereist is dat dit gedeelte afsluitbaar is.

Tussen partijen is niet in geschil dat het kantoor bestaat uit één afsluitbare (kantoor)kamer en dat deze (kantoor)kamer niet beschikt over toiletvoorzieningen of stromend water. Tussen partijen is verder niet in geschil dat, gelet op de inrichting (en dientengevolge het gebruik) van het kantoor als kantoorruimte, de aanwezigheid van dergelijke voorzieningen essentieel is. Ook het Hof acht voor het gebruik als kantoorruimte de aanwezigheid van een toiletvoorziening in het algemeen van wezenlijk belang.

4.2 Het Hof is van oordeel dat de inrichting van het kantoor er niet op wijst dat de ruimte is bestemd om als afzonderlijk geheel te worden gebruikt. Immers, van een ruimte waaraan een voor die ruimte wezenlijk te achten voorziening als een toilet ontbreekt, kan niet worden gezegd dat de gebruiker ervan slechts bijkomstig van elders in het gebouw aanwezige voorzieningen afhankelijk is (vergelijk het arrest van de Hoge Raad van 23 juli 1984, nummer 22 178, LJN AW8590).

4.3 De omstandigheid dat zich op een andere plaats in het gebouw toiletruimte(s) en sanitaire voorzieningen bevinden en dat een (onverdeeld deel) daarvan door de Ambtenaar is toegerekend aan het kantoor, is, anders dan de Ambtenaar meent, niet voldoende. Aan een dergelijke toerekening van gemeenschappelijke voorzieningen aan zelfstandige gedeelten kan naar ’s Hofs oordeel eerst worden toegekomen, nadat vast is komen te staan dat sprake is van een zelfstandig gedeelte. Het begrip “elders in het gebouw aanwezige” moet immers, gelet op het arrest van de Hoge Raad van 8 oktober 2004, nr. 38 443, LJN BI8360, worden opgevat als “buiten het afsluitbare gedeelte gelegen”. De enkele toerekening brengt dan ook niet mee dat belanghebbende de beschikking heeft over, door hem af te sluiten ruimten waarin zich toilet- en watervoorzieningen bevinden. In een dergelijk geval is hij immers meer dan bijkomstig afhankelijk is van elders in het gebouw aanwezige voorzieningen.

5. Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een kostenveroordeling als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

6. Beslissing

De griffier, De voorzitter,

(W.J.N.M. Snoijink) (R.A.V. Boxem)

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op 15 januari 2013.