Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 23-09-2014, ECLI:NL:GHARL:2014:7363, 13/00677

Belanghebbende heeft in zijn hogerberoepschrift, bedoeld onder 1.4, en de daarop volgende correspondentie als postadres vermeld [a-straat] 37, [Z]. Op 10 februari 2012 heeft belanghebbende als zijn postadres aan het Hof opgegeven Postbus [0000], [Z]. Bij de – contante – betaling van het verschuldigde griffierecht heeft belanghebbende dit postbusnummer als postadres opgegeven. Met ingang van 13 maart 2012 is door de griffie van het Hof bij de correspondentie met belanghebbende gebruik gemaakt van het door hem opgegeven postadres Postbus [0000], [Z]. Uit van belanghebbende ontvangen correspondentie in antwoord op brieven van het Hof en uit zijn aanwezigheid ter zitting van het Hof op 13 maart 2013 voor de mondelinge behandeling van het in 1.4 genoemde beroepschrift blijkt dat belanghebbende feitelijk van dit postbusnummer gebruik maakte.

Belanghebbende is bij brief van 4 augustus 2014 uitgenodigd voor de mondelinge behandeling van het verzoek door het Hof op 3 september 2014. De uitnodiging is aangetekend verzonden en gericht aan het laatst bekende postadres van belanghebbende, het door hem opgegeven postbusnummer. Deze uitnodiging is, zo is door PostNL na navraag door de griffier van het Hof per e-mail meegedeeld, ten onrechte per omgaande geretourneerd. De tweede uitnodiging is daarop op 6 augustus 2014 aangetekend aan belanghebbende verzonden, wederom naar het door hem opgegeven postbusnummer.

Ook de tweede uitnodiging, gericht aan het postbusnummer, is door PostNL per omgaande retour gezonden. Bij hernieuwde navraag door de griffier is gebleken dat de uitnodiging is retour gezonden omdat Postbus [0000] is opgeheven.

Daarop volgend heeft de griffier op 11 augustus 2014 onderzoek gedaan in de gemeentelijke basisadministratie naar de registratie van belanghebbende op het voormalige bij het Hof bekende postadres van belanghebbende, [a-straat] 37 te [Z]. Daarbij is gebleken dat belanghebbende met ingang van 6 februari 2012 is geëmigreerd en dat van hem geen adres in het buitenland bekend is. Onderzoek bij de Inspecteur leerde de griffier dat ook bij de Belastingdienst belanghebbende is geregistreerd met de opmerking: “adres onbekend”.

Bij brieven van 13 augustus 2014 die zowel aangetekend als niet-aangetekend zijn verzonden naar het adres [a-straat] 37 te [Z] als bij niet-aangetekende brief van 13 augustus 2014, gericht aan het postbusnummer, is belanghebbende ten derde male uitgenodigd voor de mondelinge behandeling van het verzoek.

Op grond van artikel 8:119, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) kan de bestuursrechter op verzoek van een partij een onherroepelijk geworden uitspraak herzien op grond van feiten en omstandigheden die:

a. hebben plaatsgevonden vóór de uitspraak,

b. bij de indiener van het verzoekschrift vóór de uitspraak niet bekend waren en redelijkerwijs niet bekend konden zijn, en

c. waren zij bij de bestuursrechter eerder bekend geweest, tot een andere uitspraak zouden hebben kunnen leiden.

Belanghebbende voert, samengevat en zakelijk weergegeven, voor zijn verzoek aan dat het HvJ EU in zijn arrest van 21 maart 2002 nr. C-451/99 Cura Anlagen, heeft beslist dat in een geval als dat van hem slechts een tijdsevenredige heffing van BPM kan plaatsvinden. Op grond van de zogenoemde Constanzoverplichting die voortvloeit uit het arrest van het HvJ EU van 22 juni 1989, nr. C-103/88 Fratelli Constanzo, rust op de nationale rechter en op alle overheidsorganen en bestuursorganen van een staat de verplichting om met het EU-recht strijdige bepalingen buiten toepassing te laten. Dit betekent, aldus belanghebbende, dat de Inspecteur gehouden was de naheffingsaanslag BPM, na het arrest Cura Anlagen en in elk geval vóór de uitspraak van het Hof van 14 april 2003, te verminderen. Zou de Inspecteur dat gedaan hebben, dan had de uitspraak van het Hof van 14 april 2003 anders geluid. Dit kon hem, belanghebbende, niet eerder bekend zijn omdat de jurisprudentie van de Hoge Raad in een geval als dat van hem niet in een teruggaaf voorzag en een teruggaafregeling, na de inbreukprocedure 2001/4993, pas later en wel per 1 januari 2007, tot gewijzigde regelgeving heeft geleid.

De Awb stelt aan het indienen van een verzoek tot herziening van een uitspraak geen termijn. In artikel 8:119, tweede lid van de Awb is – onder meer – hoofdstuk zes van de Awb van overeenkomstige toepassing verklaard. Op grond van de overeenkomstige toepassing van artikel 6:12, vierde lid, van de Awb is het verzoek niet-ontvankelijk indien het onredelijk laat is ingediend.

Daargelaten het antwoord op de vraag of het verzoek onredelijk laat is ingediend, is het Hof van oordeel dat rechtspraak, ook die van het HvJ EU, die op het moment dat het Hof zijn uitspraak van 14 april 2003 deed reeds bekend was, kan niet worden aangemerkt als een feit of een omstandigheid in de zin van artikel 8:119 van de Awb. In het midden kan blijven of die rechtspraak in het geval van belanghebbende tot een andere uitspraak van het Hof zou hebben geleid.

Ook het gedrag dat de Inspecteur in de ogen van belanghebbende had moeten vertonen maar niet heeft vertoond, te weten het ambtshalve verminderen van de naheffingsaanslag op grond van het arrest Cura Anlagen, kan niet worden aangemerkt als een feit of een omstandigheid in de zin van artikel 8:119 van de Awb.