Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 31-03-2015, ECLI:NL:GHARL:2015:2564, 14/00637 en 14/00638
Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 31-03-2015, ECLI:NL:GHARL:2015:2564, 14/00637 en 14/00638
Gegevens
- Instantie
- Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
- Datum uitspraak
- 31 maart 2015
- Datum publicatie
- 10 april 2015
- ECLI
- ECLI:NL:GHARL:2015:2564
- Zaaknummer
- 14/00637 en 14/00638
Inhoudsindicatie
Loonbelasting. Autokostenfictieregeling. Boeten terecht?
Uitspraak
Afdeling belastingrecht
Locatie Arnhem
nummers 14/00637 en 14/00638
uitspraakdatum: 31 maart 2015
Uitspraak van de vierde meervoudige belastingkamer
op het hoger beroep van
[X] te [Z] (hierna: belanghebbende)
tegen de uitspraak van de rechtbank Gelderland van 5 juni 2014, nummers AWB 13/6287 en 13/6288, in het geding tussen belanghebbende
en
de inspecteur van de Belastingdienst/Landelijk Coördinatiecentrum Auto (hierna: de Inspecteur)
1 Ontstaan en loop van het geding
Aan belanghebbende zijn over de tijdvakken 1 januari 2011 tot en met 31 december 2011 (hierna: tijdvak 2011) en 1 januari 2012 tot en met 31 oktober 2012 (hierna: tijdvak 2012) naheffingsaanslagen in de loonbelasting/premie volksverzekeringen (hierna: loonheffingen) opgelegd. Daarbij is voorts voor het tijdvak 2011 een vergrijpboete van € 5.373 en voor het tijdvak 2012 een verzuimboete van € 1.920 opgelegd.
Na daartegen door belanghebbende gemaakt bezwaar, zijn de naheffingsaanslagen en de boetebeschikkingen door de Inspecteur bij uitspraken op bezwaar gehandhaafd.
De rechtbank Gelderland (hierna: de Rechtbank) heeft het beroep van belanghebbende tegen de uitspraken op bezwaar inzake de naheffingsaanslagen en de boetebeschikkingen ongegrond verklaard.
Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend. Daarbij heeft de Inspecteur voorts incidenteel hoger beroep ingesteld.
Tot de stukken van het geding behoren, naast de hiervoor vermelde stukken, de van de Rechtbank ontvangen dossiers die op deze zaken betrekking hebben.
Het onderzoek ter zitting in hoger beroep heeft plaatsgevonden op 5 maart 2015 te Arnhem. Daarbij zijn verschenen en gehoord: belanghebbende alsmede [A] en drs. [B] namens de Inspecteur.
Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat aan deze uitspraak is gehecht.
2 De vaststaande feiten
Belanghebbende was in de onderhavige tijdvakken (2011 en 2012) in dienstbetrekking werkzaam bij [C] b.v. (hierna: de werkgever). Belanghebbende bezit 100% van de aandelen in deze vennootschap.
De werkgever heeft belanghebbende in het kader van de dienstbetrekking een personenauto van het merk Volvo, type V50 met kenteken [00-YYY-0] (hierna: de auto) ter beschikking gesteld.
Belanghebbende heeft met betrekking tot de auto op 22 augustus 2011 een ‘Verklaring geen privégebruik auto’ bij de Belastingdienst aangevraagd. De beschikking ‘Verklaring geen privégebruik auto’ is met dagtekening 26 augustus 2011 door de Inspecteur aan belanghebbende verleend. In de beschikking is onder meer het volgende vermeld:
‘U moet altijd overtuigend kunnen bewijzen dat u met de auto(‘s) van uw werkgever niet meer dan 500 privékilometers op kalenderjaarbasis rijdt. Dat kan bijvoorbeeld met een sluitende rittenregistratie.’.
Bij de beschikking is door de Inspecteur een folder gevoegd waarin – onder meer – is opgenomen op welke wijze een sluitende rittenregistratie kan worden bijgehouden. Voorts is in de folder het volgende vermeld:
‘Voorkom naheffing
Gaat u uw Verklaring geen privégebruik auto gebruiken? Dan moet u kunnen bewijzen dat u met de auto van de zaak op kalenderjaarbasis niet meer dan 500 privékilometers rijdt. Kunt u dit bewijs niet leveren, dan krijgt u een naheffing en een hoge boete. U moet dan over de periode waarin u een auto van de zaak had, alsnog loonbelasting/premie volksverzekeringen (…) betalen over het voordeel van het privégebruik. Met een sluitende rittenregistratie voorkomt u zo’n naheffing.
Strenge eisen aan bewijs
U mag zelf kiezen hoe u wilt bewijzen dat u niet meer dan 500 privékilometers met de auto van de zaak rijdt. Maar het bewijs moet wel overtuigend zijn. Een aannemelijk verhaal is nog geen bewijs.
(…)”.’
Bij brief van 9 mei 2012 heeft de Inspecteur belanghebbende verzocht informatie te verstrekken met betrekking tot het gebruik van de auto in de periode van 1 januari 2011 tot en met 9 mei 2012. Belanghebbende heeft op 23 mei 2012 aan dit verzoek voldaan. Daarbij heeft belanghebbende een rittenadministratie over 2011 overgelegd aan de Inspecteur alsmede een rittenadministratie over de periode 1 januari 2012 tot en met 9 mei 2012.
De auto is op vrijdag 11 februari 2011, op zaterdag 26 februari 2011, op donderdag 21 april 2011, op zaterdag 30 april 2011 (om 07.15 uur), op zondag 8 mei 2011 (om 08.56 uur), op maandag 13 juni 2011 en op vrijdag 12 augustus 2011 waargenomen op de Rijksweg A1. Deze ritten zijn niet vermeld in de door belanghebbende overgelegde rittenadministratie.
In een aan de Inspecteur gerichte brief van 9 augustus 2012 heeft belanghebbende onder meer verklaard “De keuze voor standaardritten is gedaan omdat dit handig en praktisch is. Minder werk. Minder arbeidsintensief. (…) We hebben op advies besloten de kilometerstand in de auto te controleren per ½ jaar.”.
Voor het tijdvak 2012 (eerste helft) heeft belanghebbende in totaal drie verschillende rittenadministraties aan de Inspecteur overgelegd.
De Inspecteur heeft naar aanleiding van de bevindingen van het onderzoek het standpunt ingenomen dat de door belanghebbende overgelegde rittenadministraties ondeugdelijk zijn en dat belanghebbende niet erin is geslaagd overtuigend aan te tonen dat in de onderhavige tijdvakken op jaarbasis minder dan 500 kilometer in privé met de auto is gereden. Daarom heeft hij belanghebbende (met dagtekening 27 november 2012) een naheffingsaanslag in de loonheffing over 2011 opgelegd ten bedrage van € 5.373, een naheffingsaanslag in de inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet (hierna: Zvw) van nihil en een vergrijpboete van € 5.373 (100%). Voorts is daarbij heffingsrente in rekening gebracht ten bedrage van € 121. Voor het tijdvak 2012 (1 januari tot en met 31 oktober 2012) heeft de Inspecteur belanghebbende (met dagtekening 27 november 2012) een naheffingsaanslag in de loonheffing opgelegd ten bedrage van € 4.477, een naheffingsaanslag Zvw van nihil en een verzuimboete van € 1.920 (welke door de Inspecteur is berekend over de periode van 1 januari 2012 tot en met 9 mei 2012).
Hiertegen heeft de toenmalige gemachtigde van belanghebbende, [D] van administratiekantoor [E], op 27 november 2012 bezwaar aangetekend. Op verzoek van de Inspecteur is de gemachtigde op 20 februari 2013 ermee akkoord gegaan dat de beslistermijn voor het doen van uitspraken op bezwaar wordt verlengd. Bij uitspraken op bezwaar van 4 september 2013 heeft de Inspecteur de bezwaren van belanghebbende ongegrond verklaard. Belanghebbende heeft tegen die uitspraken op bezwaar beroep ingesteld.
De Rechtbank heeft geoordeeld dat de naheffingsaanslagen en de boetebeschikkingen terecht aan belanghebbende zijn opgelegd. De bezwaren tegen de naheffingsaanslagen Zvw heeft de Rechtbank niet-ontvankelijk verklaard. In verband hiermee heeft de Rechtbank een proceskostenvergoeding ten gunste van belanghebbende vastgesteld.
Belanghebbende heeft hoger beroep ingesteld tegen de beslissing van de Rechtbank inzake de boetebeschikkingen. De Inspecteur heeft incidenteel hoger beroep ingesteld tegen de beslissing van de Rechtbank inzake de proceskosten. Ter zitting van het Hof heeft de Inspecteur het incidenteel hoger beroep ingetrokken.
3 Het geschil, de standpunten en conclusies van partijen
In hoger beroep is in geschil of de vergrijpboete en de verzuimboete terecht aan belanghebbende zijn opgelegd. Belanghebbende beantwoordt deze vraag ontkennend en de Inspecteur bevestigend.
Beide partijen hebben voor hun standpunt aangevoerd wat is vermeld in de van hen afkomstige stukken. Daaraan hebben zij ter zitting toegevoegd hetgeen is vermeld in het proces-verbaal van de zitting. De Inspecteur heeft ter zitting het incidenteel ingestelde hoger beroep ingetrokken. Voorts heeft hij ter zitting nader het standpunt ingenomen dat de vergrijpboete moet worden gematigd tot € 2.686, zijnde 50% van de nageheven loonheffing en de verzuimboete tot € 960.
Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank voor zover deze betrekking heeft op de boetebeschikkingen, tot vernietiging van de op de boetebeschikkingen betrekking hebbende uitspraken op bezwaar en tot vernietiging van de boetebeschikkingen.
De Inspecteur concludeert (nader) tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank voor zover deze betrekking heeft op de boetebeschikkingen, tot vernietiging van de op de boetebeschikkingen betrekking hebbende uitspraken op bezwaar en tot vermindering van de vergrijpboete tot € 2.686 voor het tijdvak 2011 en tot vermindering van de verzuimboete voor het tijdvak 2012 tot € 960.