Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 17-01-2017, ECLI:NL:GHARL:2017:311, 15/01593

In geschil is of de aanslag IB/PVV 2011 en de bijbehorende beschikking heffingsrente tot de juiste bedragen zijn opgelegd. Het geschil spitst zich toe op de vraag of belanghebbende recht heeft op aftrek wegens uitgaven voor levensonderhoud van de zoon en de dochter.

Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat hij zich redelijkerwijs gedrongen voelde zijn kinderen financieel te ondersteunen. Hij voert in dat verband aan dat de kinderen geen buitensporige uitgaven hebben gedaan, dat zij desondanks moeite hadden om rond te komen, dat het voor hen niet mogelijk was extra inkomen te generen, dat tegenover het vermogen van de zoon een studieschuld stond en dat het onredelijk is aantasting van het vermogen te verlangen voor zover dat vermogen op grond van de Wet werk en bijstand niet behoeft te worden aangesproken. Verder neemt belanghebbende het standpunt in dat ten onrechte heffingsrente in rekening is gebracht over de periode na 28 maart 2013.

De Inspecteur betwist dat belanghebbende zich – gelet op het inkomen en vermogen van de zoon en de dochter – gedrongen heeft kunnen voelen zijn kinderen financieel te ondersteunen. Voorts wijst hij erop dat de dochter niet elk kwartaal in belangrijke mate door belanghebbende is onderhouden. Het bedrag van de heffingsrente is zijns inziens juist berekend.

Beide partijen hebben voor hun standpunt aangevoerd wat is vermeld in de van hen afkomstige stukken. Daaraan hebben zij ter zitting toegevoegd hetgeen is vermeld in het proces-verbaal van de zitting.

Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank en de uitspraak van de Inspecteur en tot vermindering van de aanslag IB/PVV 2011 tot een naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 34.150 en tot vermindering van de beschikking heffingsrente.

De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.