Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 03-01-2018, ECLI:NL:GHARL:2018:142, 16/01449, 16/01450, 16/01451, 16/01461, 16/01463 en 16/01464

Belanghebbende heeft bezwaar gemaakt tegen de opgelegde aanslagen, beschikkingen heffingsrente en boetes, en wel voor het eerst op 30 januari 2002 tegen de primitieve aanslag IB/PVV over het jaar 1998. Bij uitspraken op bezwaar van 12 december 2006 heeft de Inspecteur de bezwaren ongegrond verklaard.

Belanghebbende is tegen die uitspraken op 18 januari 2007 in beroep gekomen bij de Rechtbank. De Rechtbank heeft in drie uitspraken van 27 september 2010 het beroep deels gegrond verklaard.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraken van de Rechtbank op 29 juni 2011 hoger beroep ingesteld bij het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch. In hoger beroep heeft belanghebbende verzocht om vergoeding van immateriële schade. Het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch heeft bij drie uitspraken van 17 september 2015 de hogere beroepen deels gegrond verklaard en de verzoeken om vergoeding van immateriële schade afgewezen.

De Hoge Raad heeft de uitspraken van het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch bij arresten van 18 november 2016 vernietigd, voor zover het betreft de beslissingen op de verzoeken om vergoeding van immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn en de gedingen verwezen naar het Hof ter behandeling van genoemd verzoeken.

De aanslagen vloeien voort uit een door de Inspecteur ingesteld onderzoek naar het naleven van de fiscale verplichtingen door (onder andere) belanghebbende en drie in Nederland gevestigde vennootschappen: [C] BV, [A] BV en [B] BV (voorheen [D] BV). Belanghebbende en zijn echtgenote waren in de jaren 1997 tot en met 2001 voor 10 percent aandeelhouder in [B] BV, waarvan de activiteiten bestaan uit het uitlenen van personeel in de IT-branche. De overige aandelen waren vanaf februari 1997 in het bezit van de te Gibraltar gevestigde vennootschap [E] Ltd (hierna: [E] Ltd). De aandelen in deze vennootschap worden gehouden door de eveneens te Gibraltar gevestigde vennootschap [F] Ltd. De aandeelhouder van [F] Ltd is onbekend gebleven.

[F] Ltd is voor 99,9 percent aandeelhouder van de vennootschap [G] Ltd (hierna: [G] Ltd) te Gibraltar. Deze vennootschap bezit 100 percent van de aandelen in [H] BV, een in Nederland gevestigde vennootschap. Bij deze laatste vennootschap zijn IT-specialisten in dienst.

In de loop van het jaar 2000 heeft [E] Ltd 60 percent van de aandelen verkregen in [C] BV. Ook deze vennootschap houdt zich bezig met het uitlenen van IT-personeel aan derden.

Het inlenen van aan derden uit te lenen personeel door belanghebbende en [B] BV gebeurde in de onderhavige jaren niet (of niet meer) door het personeel rechtstreeks in te lenen bij [H] BV, maar door tussenkomst van [E] Ltd en [G] Ltd.

Naar aanleiding van het ingestelde onderzoek heeft de Inspecteur zich, kort samengevat, op het standpunt gesteld dat sprake is geweest van winstoverheveling door de Nederlandse vennootschappen ( [C] BV en [B] BV) aan [E] Ltd en [G] Ltd en dat de daarmee gemoeide bedragen (uiteindelijk) aan [X] ten goede zijn gekomen. Om die reden heeft hij voor de heffing van de vennootschapsbelasting de door [C] BV en [B] BV aangegeven winsten met aanzienlijke bedragen verhoogd. Ten aanzien van [B] BV heeft de Inspecteur een gedeelte van de winstcorrecties alsnog als aftrekbare zakelijke arbeidsbeloning (fictief loon) voor [X] in aanmerking genomen. Aan belanghebbende zijn aanslagen inkomstenbelasting opgelegd, waarbij correcties zijn aangebracht op de ingediende aangiften die corresponderen met de correcties bij [B] BV (te weten correcties voor fictief loon en voor verkapte uitdelingen van winst). Het onderzoek van de Inspecteur had voor [A] BV, waarvan de aandelen deels in het bezit zijn van [X] en [E] Ltd, tot gevolg dat zij door de Ontvanger aansprakelijk is gesteld voor de door [H] BV niet afgedragen loonheffing. Voor zover de beroepschriften in cassatie zich richtten tegen de inhoudelijke oordelen van het gerechtshof ’s‑Hertogenbosch omtrent de aan de betrokkenen opgelegde belastingaanslagen, beschikkingen en de aansprakelijkstelling, zijn die oordelen in cassatie in stand gebleven.