Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 06-11-2018, ECLI:NL:GHARL:2018:9640, 17/00777

Bij de beoordeling van een beroep op het ontbreken van onpartijdigheid van de rechter staat voorop dat een rechter uit hoofde van zijn aanstelling moet worden vermoed onpartijdig te zijn, tenzij zich uitzonderlijke omstandigheden voordoen die zwaarwegende aanwijzingen opleveren voor het oordeel dat de rechter jegens een partij een vooringenomenheid koestert, althans dat de bij de verzoeker dienaangaande bestaande vrees objectief gerechtvaardigd is.

Verzoeker doet zijn verzoek tot wraking van de raadsheer blijkens zijn verzoekschrift steunen op de volgende gronden:

In de uitnodiging voor de mondelinge behandeling ter zitting van 20 september is aan verzoeker aangegeven dat tijdens die zitting studenten aanwezig zouden zijn. Blijkens het proces-verbaal van die zitting is de aanwezigheid en de studierichting van de studenten (HALO) door de raadsheer bij aanvang van de zitting nader toegelicht. Tevens is daarbij aangegeven dat de studenten na de zitting de gelegenheid zouden krijgen om vragen te stellen over de zitting, met name de invulling van de verschillende rollen in een zitting. Verzoeker heeft daarop verklaard daartegen geen bezwaar te hebben.

De wrakingskamer stelt voorop dat er sprake is van een ongelukkige samenloop van omstandigheden, nu kan worden geconstateerd dat verzoeker weliswaar zelf heeft ingestemd met de aanwezigheid van studenten ter zitting én met het achteraf bespreken van het verloop van de zitting door de raadsheer met die studenten, maar dat hij uit de toelichting niet had begrepen dat het publiek bestond uit (medewerkers van) heffingsambtenaren in opleiding. Hoewel – mede uit de inhoud van het faxbericht van verzoeker van 23 oktober 2018 – kan worden afgeleid dat de raadsheer daarover voor aanvang van de zitting wel informatie heeft gegeven, is die informatie door onbekende oorzaak niet goed overgekomen. Dat – zoals verzoeker heeft gesteld – onder de term “studenten” slechts (voltijds) studerenden aan een hogeschool of universiteit zijn te verstaan, vermag de wrakingskamer niet in te zien en evenmin dat verzoeker door het gebruik van deze terminologie zou zijn misleid.

De omstandigheid dat een raadsheer – zoals hier – napraat over het verloop van een zitting met het publiek dat die zitting in het kader van hun opleiding met instemming van de partijen heeft bijgewoond, levert naar het oordeel van de wrakingskamer op zichzelf geen zwaarwegende aanwijzing op voor partijdigheid of een objectief gerechtvaardigde vrees van vooringenomenheid met betrekking tot (een van) de op die zitting behandelde zaken. Dat het publiek in dit geval – kennelijk uitsluitend – bestond uit (medewerkers van) heffingsambtenaren in opleiding had – naar het de wrakingskamer voorkomt – voor de betreffende raadsheer wel aanleiding kunnen zijn die bespreking niet in de setting van een (informele) lunch te houden, maar bijvoorbeeld direct na afloop van de zitting of zittingsdag in de raadzaal. Dat hij dat niet heeft gedaan levert echter naar het oordeel van de wrakingskamer nog niet een zwaarwegende aanwijzing op voor partijdigheid of een objectief gerechtvaardigde vrees van vooringenomenheid met betrekking tot de zaak van verzoeker. Daarbij neemt de wrakingskamer in aanmerking dat niet is bestreden dat het publiek, afgezien van een summiere inhoudsindicatie van de zaak en van wat ter zitting was voorgevallen, over geen enkele kennis van de inhoud van het desbetreffende dossier beschikte, dat tevoren duidelijk aan verzoeker is aangegeven dat de nabespreking zich zou richten op het reflecteren op de rollen van de procesdeelnemers doch inhoudelijk niet zou worden besproken en dat is gesteld noch gebleken dat zich onder de studenten medewerkers van de verweerder in de zaak van verzoeker bevonden.

Uit het proces-verbaal van de zitting op 20 september 2018 blijkt dat verzoeker, na de tweede termijn van de verweerder, nog eenmaal in staat is gesteld het woord te voeren. Wellicht heeft hij daarvoor minder tijd gekregen dan hem zelf voor ogen stond, maar daaruit kan naar het oordeel van de wrakingskamer geen partijdigheid of de vooringenomenheid van de voorzitter, dan wel de objectieve vrees daartoe, worden afgeleid.

In het proces-verbaal van de zitting van 20 september 2018 is onder meer melding gemaakt van het bezwaar van verzoeker tegen de door de verweerder ter zitting overgelegde nieuwe informatie. Een definitieve beslissing over dit punt is nog niet genomen. Dit is ook niet ter beoordeling van de wrakingskamer. Indien dat aan de orde mocht komen, kan verzoeker te zijner tijd tegen een hem onwelgevallige uitspraak zelfstandig een rechtsmiddel aanwenden en over de door hem geschetste gang van zaken zijn beklag doen.

Gezien het hiervoor overwogene is geen zwaarwegende aanwijzing voor partijdigheid of (de schijn van) vooringenomenheid van de raadsheer aannemelijk geworden. Het wrakingsverzoek moet daarom worden afgewezen.