Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 12-11-2019, ECLI:NL:GHARL:2019:9670, 18/00503 en 18/00504

De in [C] gevestigde vennootschap [D] BV heeft in 2013 namens belanghebbende de onderhavige uit een andere lidstaat afkomstige gebruikte auto laten registreren in het Nederlandse kentekenregister. Ter zake hiervan heeft zij op 6 juni 2013 een bedrag van € 10.577 aan BPM op aangifte voldaan. Omdat dit bedrag volgens de Inspecteur te laag was heeft hij met dagtekening 19 november 2013 de onderhavige naheffingsaanslag BPM ten bedrage van € 4.850 aan belanghebbende opgelegd.

Belanghebbende heeft bij brief van 20 november 2013 - ingekomen bij de Inspecteur op 21 november 2013 - bezwaar tegen de voldoening op aangifte en tegen de naheffingsaanslag aangetekend.

De Inspecteur heeft het bezwaar tegen de voldoening op aangifte bij uitspraak op bezwaar van 11 mei 2017 niet-ontvankelijk verklaard wegens overschrijding van de bezwaartermijn. Ambtshalve heeft de Inspecteur belanghebbende een teruggaaf van BPM verleend ten bedrage van € 276. Het bezwaar tegen de naheffingsaanslag is door de Inspecteur bij uitspraak op bezwaar van 11 mei 2017 gegrond verklaard. De Inspecteur heeft de naheffingsaanslag vernietigd en aan belanghebbende een forfaitaire proceskostenvergoeding toegekend van € 246. De Inspecteur heeft belanghebbende, hoewel zij daarom heeft verzocht, niet gehoord in bezwaar.

De door belanghebbende tegen de uitspraken op bezwaar ingestelde beroepen zijn door de Rechtbank bij uitspraak van 30 april 2018 ongegrond verklaard. De Rechtbank heeft de Inspecteur veroordeeld tot vergoeding van een bedrag van € 2.500 aan belanghebbende voor immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn. Daarbij is de Rechtbank ervan uitgegaan dat de onderhavige zaken (voldoening op aangifte en naheffingsaanslag) gezamenlijk zijn behandeld en in hoofdzaak betrekking hebben op hetzelfde onderwerp zodat eenmaal een vergoeding van immateriële schade dient te worden toegekend. Voorts heeft de Rechtbank de Inspecteur veroordeeld tot vergoeding aan belanghebbende van een bedrag van € 1.002 aan proceskosten en € 666 aan griffierecht.

Belanghebbende heeft, daarbij vertegenwoordigd door haar (toenmalige) gemachtigde [E] , hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de Rechtbank.

Op 30 juli 2019 heeft de (toenmalige) gemachtigde van belanghebbende [E] een nader stuk ingediend. De griffier van het Hof heeft de gemachtigde bij brief van 5 augustus 2019 bericht dat op de inhoud van dat stuk geen acht wordt geslagen wegens de zeer beledigende opmerkingen daarin ten aanzien van personen werkzaam bij de Belastingdienst en de rechtspraak. Voorts heeft het Hof de gemachtigde in die brief een laatste waarschuwing gegeven, in die zin dat wanneer de gemachtigde zou blijven volharden in zijn opstelling en het gebruik van bewoordingen, het Hof toepassing zou gaan geven aan artikel 8:25 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb; weigeren gemachtigde).

Bij brieven van 5 en 6 augustus 2019 heeft de gemachtigde gereageerd op de in de brief van het Hof vervatte waarschuwing. Omdat de gemachtigde is blijven volharden in zijn beledigende taalgebruik en opstelling, heeft het Hof in zijn tussenuitspraak in deze zaken van 16 augustus 2019 toepassing gegeven aan het bepaalde in artikel 8:25 Awb en de gemachtigde [E] (en zijn vennootschap [F] BV) geweigerd om bijstand te verlenen aan belanghebbende dan wel haar te vertegenwoordigen in de onderhavige procedures. Voorts heeft het Hof belanghebbende in de gelegenheid gesteld om, indien zij dat wenst, binnen vier weken na de tussenuitspraak een andere gemachtigde aan te wijzen voor de verdere procedures.

Bij brief van 28 augustus 2019 heeft belanghebbende het Hof bericht dat zij is geschrokken van de tussenuitspraak en dat zij afstand neemt van de gedragingen van [E] . Bij brief van 11 september 2019 heeft belanghebbende het Hof bericht dat zij geen nieuwe gemachtigde zal aanstellen. Belanghebbende heeft het Hof voorts op 17 september 2019 telefonisch bericht niet ter zitting van het Hof te zullen verschijnen.