Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 26-01-2021, ECLI:NL:GHARL:2021:790, 19/01120
Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 26-01-2021, ECLI:NL:GHARL:2021:790, 19/01120
Gegevens
- Instantie
- Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
- Datum uitspraak
- 26 januari 2021
- Datum publicatie
- 5 februari 2021
- ECLI
- ECLI:NL:GHARL:2021:790
- Formele relaties
- Eerste aanleg: ECLI:NL:RBGEL:2019:3022, Overig
- Zaaknummer
- 19/01120
Inhoudsindicatie
Informatiebeschikking. Tussenuitspraak. Verzoek tot beperkte kennisneming.
Uitspraak
locatie Arnhem
nummer 19/01120
uitspraakdatum: 26 januari 2021
Tweede tussenuitspraak van de vierde meervoudige belastingkamer
in het hoger beroep van
[X] te [Z] (hierna: belanghebbende)
tegen de uitspraak van rechtbank Gelderland van 9 juli 2019, nummer AWB 18/1548, in het geding tussen belanghebbende en
de inspecteur van de Belastingdienst (hierna: de Inspecteur)
1 Ontstaan en loop van het geding
De Inspecteur heeft op de voet van artikel 52a van de Algemene wet inzake rijkbelastingen (hierna: AWR) ten aanzien van belanghebbende met dagtekening 16 november 2016 een informatiebeschikking vastgesteld.
Het tegen deze beschikking door belanghebbende gemaakte bezwaar is door de Inspecteur bij uitspraak op bezwaar ongegrond verklaard.
Belanghebbende heeft tegen die uitspraak beroep ingesteld bij de rechtbank Gelderland (hierna: de Rechtbank). De Rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.
Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.
Het eerste onderzoek ter zitting in hoger beroep heeft plaatsgevonden op 5 oktober 2020 te Arnhem. Aldaar zijn verschenen en gehoord: mr. [A] als de gemachtigde van belanghebbende, bijgestaan door [B] alsmede – namens de Inspecteur – mr. [C] en [D] .
Op 3 november 2020 heeft het Hof een (eerste) tussenuitspraak gedaan. Naar aanleiding daarvan heeft de Inspecteur nadere stukken overgelegd.
Het tweede onderzoek ter zitting in hoger beroep heeft plaatsgevonden op 13 januari 2021 te Arnhem. Aldaar zijn verschenen en gehoord: mr. [A] als de gemachtigde van belanghebbende, bijgestaan door [B] alsmede – namens de Inspecteur – mr. [C] en [D] .
Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt. Een afschrift hiervan is aan deze uitspraak gehecht.
2 De vaststaande feiten
Op 23 juli 2015 heeft de Belastingdienst in het kader van een groepsverzoek informatie opgevraagd bij de Zwitserse fiscale autoriteiten over rekeninghouders bij de Zwitserse bank UBS. In december 2016 heeft de Belastingdienst deze informatie op een usb-stick ontvangen van de Zwitserse autoriteiten.
Op een van de bestanden op de usb-stick is de naam [X] vermeld, geboren [in] 1954, wonende te [Z] en houder van een rekening met nummer [00000] . Het saldo op deze rekening bedroeg op 1 februari 2013 CHF 185.815 en op 1 januari 2014 CHF 197.083.
De Inspecteur heeft naar aanleiding van deze informatie belanghebbende op de voet van artikel 47 AWR verzocht informatie te verstrekken over deze bankrekening. Belanghebbende heeft geen gevolg gegeven aan dit verzoek.
Daarom heeft de Inspecteur met dagtekening 16 november 2016 de onderhavige, met betrekking tot op te leggen belastingaanslagen IB/PVV over de jaren 2003 tot en met 2014, informatiebeschikking aan belanghebbende gegeven. Tegen deze informatiebeschikking heeft belanghebbende vergeefs bezwaar aangetekend.
Het door belanghebbende tegen de uitspraak op bezwaar ingestelde beroep is door de Rechtbank ongegrond verklaard.
Belanghebbende heeft tegen die uitspraak hoger beroep ingesteld. De Inspecteur heeft in hoger beroep onder meer een uit 89 pagina’s bestaand memo ‘Aandachtspunten projecten Verhuld Vermogen’ overgelegd (versie 7 van 14 februari 2020; hierna: memo Verhuld Vermogen). Daarin zijn met een beroep op artikel 8:29 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) verschillende passages ‘geschoond’. Aan het Hof heeft de Inspecteur ook een ‘ongeschoonde’ versie van het memo Verhuld Vermogen verstrekt. Die versie is niet aan belanghebbende verstrekt.
Op 3 november 2020 heeft het Hof een tussenuitspraak gedaan. Daarin is, kort gezegd, als volgt beslist:
“De slotsom van deze tussenbeslissing is als volgt.
De Inspecteur dient het ‘Memo Project Duitse Informatie (UBS)’ als een op de zaak betrekking hebbend stuk over te leggen (zie overweging 4.11). Wanneer de Inspecteur daarbij een beroep doet op beperkte kennisneming, zal zowel een ‘geschoonde’ versie van dit memo als een ‘ongeschoonde’ versie ervan moeten worden overgelegd. De ‘geschoonde’ versie zal aan belanghebbende worden verstrekt, de ‘ongeschoonde’ versie niet. Het verzoek tot beperkte kennisneming van dit memo zal op een tweede zitting op 13 januari 2021 worden behandeld.
Met betrekking tot het memo Verhuld Vermogen is beperkte kennisneming als door de Inspecteur verzocht gerechtvaardigd, behoudens met betrekking tot de passages als vermeld in overweging 4.20. Met inachtneming daarvan dient de Inspecteur een nieuwe ‘geschoonde’ versie van het memo Verhuld vermogen aan het Hof over te leggen. Na ontvangst daarvan en doorzending aan belanghebbende, zal aan belanghebbende toestemming worden gevraagd als bedoeld in artikel 8:29, lid 5, Awb. Deze toestemming zal worden gevraagd nadat het Hof een beslissing heeft genomen over het verzoek tot beperkte kennisneming van het ‘Memo Project Duitse Informatie (UBS)’. In het geval de beslissing van het Hof daartoe aanleiding geeft, zal het Hof aan belanghebbende immers wederom toestemming als bedoeld in artikel 8:29, lid 5, Awb moeten vragen. Bij het niet verlenen van bedoelde toestemming door belanghebbende zal de zaak naar een andere meervoudige kamer van het Hof worden verwezen ter verdere behandeling. Door toestemming voor (mogelijk) beide memo’s gelijktijdig te vragen beoogt het Hof de rechtsgang zo efficiënt mogelijk te laten verlopen. (…)”.
Bij brief van 26 november 2020, ingekomen bij het Hof op 30 november 2020, heeft de Inspecteur nadere stukken overgelegd, onder meer bestaande uit:
A. een nieuwe versie van het memo ‘Verhuld Vermogen’, waarin uitvoering is gegeven aan de tussenuitspraak van het Hof van 3 november 2020;
B. een ‘geschoonde’ versie van het memo ‘Project Duitse informatie (UBS)’, bestaande uit 13 projectstukken (die meerdere pagina’s beslaan), met een begeleidende brief van drie bladzijden;
C. een uit drie bladzijden bestaande brief met vijf – uit meerdere pagina’s bestaande – bijlagen, digitaal ondertekend op 15 respectievelijk 20 oktober 2020 en afkomstig van de Zwitserse autoriteiten die betrekking hebben op door de Belastingdienst op 26 september 2018 aan de Zwitserse autoriteiten gestelde vragen. In die documenten zijn enige passages onleesbaar gemaakt;
D. een aanvulling, bestaande uit drie pagina’s, op de stukken die de Inspecteur in de procedure bij de Rechtbank heeft overgelegd. Ook in die stukken zijn enige passages onleesbaar gemaakt.
Deze stukken zijn aan belanghebbende verstrekt.
De Inspecteur heeft voorts een ‘ongeschoonde’ versie van het memo ‘Project Duitse informatie (UBS)’ aan het Hof verstrekt. Die stukken zijn niet aan belanghebbende verstrekt.
3 Het geschil
In hoger beroep is in geschil of de onderhavige informatiebeschikking terecht is vastgesteld. Partijen houdt onder meer verdeeld of gewichtige redenen bestaan die een beperkte kennisneming van het memo ‘Project Duitse informatie (UBS)’ rechtvaardigen. Het Hof zal in deze tweede tussenuitspraak die vraag beantwoorden.
Niet in geschil is dat de Inspecteur met het hiervoor in 2.8 onder A genoemde stuk op juiste wijze uitvoering heeft gegeven aan de tussenuitspraak van het Hof van 3 november 2020. Voorts is niet in geschil, naar belanghebbende ter zitting desgevraagd heeft verklaard, dat de in 2.8 onder C en D genoemde stukken op de zaak betrekking hebbende stukken vormen en dat de daarin onleesbaar gemaakte passages akkoord zijn bevonden door belanghebbende.