Gerechtshof Arnhem, 14-09-2002, AE9065, 01-00989

Gerechtshof Arnhem

U i t s p r a a k

op het beroep van [X] te [Z] (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van de Inspecteur van de Belastingdienst/Ondernemingen [P] (hierna: de Inspecteur) op het bezwaarschrift van belanghebbende betreffende na te melden aan haar opgelegde aanslag premie arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen voor het jaar 1998.

1. Aanslag, bezwaar en geding voor het Hof

1.1. De aanslag is berekend naar een premie-inkomen van ƒ 64.703.

1.2. Belanghebbende heeft tegen de aanslag bezwaar gemaakt. De Inspecteur heeft de aanslag bij de bestreden uitspraak gehandhaafd.

1.4. De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 14 augustus 2002 te Arnhem. Aldaar zijn verschenen en gehoord [belanghebbendes gemachtigde, alsmede de Inspecteur].

1.5. Belanghebbende heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan het Hof en aan de wederpartij. De inhoud van deze pleitnota's moet als hier ingelast worden aangemerkt.

2. Feiten

Het Hof stelt op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting als tussen partijen niet in geschil dan wel door een der partijen gesteld en door de wederpartij niet of onvoldoende weersproken, de volgende feiten vast.

2.1. Belanghebbende is in het onderhavige jaar in dienstbetrekking bij [A] Beheer B.V., in welke vennootschap zij tevens een aanmerkelijk belang heeft. Aan belanghebbende en haar echtgenoot is in verband met hun werkzaamheden een personenauto ter beschikking gesteld met een cataloguswaarde van ƒ 80.000. Ter zake behoort een bedrag van 50% van 20% van ƒ 80.000 is ƒ 8.000 tot belanghebbendes inkomsten uit arbeid als bedoeld in artikel 22, eerste lid, juncto artikel 42, derde lid, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 (hierna: de Wet IB).

2.2. Bij het vaststellen van de aanslag heeft de Inspecteur het voordeel ter zake van de ter beschikking gestelde auto ten bedrage van ƒ 8.000 tot het premie-inkomen gerekend. De onderhavige aanslag is door de Inspecteur na bezwaar bij de bestreden uitspraak gehandhaafd.

3. Het geschil, de standpunten en conclusies van partijen

3.1. Tussen partijen is in geschil het antwoord op de vraag of het voordeel ter zake van de ter beschikking gestelde auto tot het premie-inkomen als bedoeld in artikel 72, van de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen (hierna: WAZ) behoort.

3.3. Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de bestreden uitspraak en vermindering van de aanslag tot één naar een premie-inkomen ten bedrage van ƒ 56.703. De Inspecteur concludeert tot bevestiging van zijn uitspraak.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. Partijen gaan er in stellingen van uit dat belanghebbende is aan te merken als een directeur-grootaandeelhouder. Het Hof zal partijen daarin volgen nu niet gebleken is dat deze gezamenlijke opvatting, mede gelet op artikel 2, eerste lid, van de Regeling aanwijzing directeur-grootaandeelhouder (Stcrt. 1997, 248) berust op een juridisch onjuist uitgangspunt.

4.3. Belanghebbende heeft in haar pleitnota en in de ter zitting daarop gegeven toelichting het subsidiaire standpunt nader geformuleerd als een beroep op schending van het gelijkheidsbeginsel. Zij klaagt kennelijk erover dat er rechtsongelijkheid bestaat nu het voordeel ter zake van de ter beschikking gestelde auto wel tot het premie-inkomen van de WAZ behoort, terwijl dit voordeel niet tot de premiegrondslag voor de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (hierna: WAO) wordt gerekend.

4.4. Het Hof verstaat belanghebbendes standpunt aldus dat zij meent dat sprake is van een ongelijke behandeling tussen werknemers die verzekerd zijn op basis van de WAO en aanmerkelijk belanghouders die verzekerd zijn ingevolge de WAZ.

4.5. Voor een kans biedend beroep op het gelijkheidsbeginsel bij de belastingrechter is het noodzakelijk dat een belanghebbende stelt en aannemelijk maakt ofwel dat de Inspecteur bij de toepassing van de belastingwet in gelijke gevallen een ongelijke behandeling heeft gegeven of ongelijke gevallen niet naar de mate van hun ongelijkheid heeft behandeld, ofwel dat de belastingwet zelf een regeling bevat die op een dergelijke wijze ongeoorloofd onderscheid maakt tussen onder die wet vallende rechtssubjecten. Het is evenwel niet aan de belastingrechter om zich uit te laten over een kwestie als thans is voorgelegd, waar het een noch het ander aan de orde is.

4.6 Ook overigens heeft belanghebbende niet aannemelijk gemaakt, en is ook niet aannemelijk geworden dat de premieheffing WAZ voor directeur-grootaandeelhouders in strijd is met de wet of met enig algemeen beginsel van behoorlijk bestuur.

4.7 Het beroep van belanghebbende is derhalve ongegrond.

5. Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

6. Beslissing

Het Hof verklaart het beroep ongegrond.

Aldus gedaan te Arnhem op 14 september 2002 door mr. Lamens, raadsheer, lid van de zesde enkelvoudige belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. Linssen als griffier.

(J. Lamens)

Mr. Linssen is verhinderd de uitspraak mede te ondertekenen

De beslissing is in het openbaar uitgesproken en afschriften zijn aangetekend per post verzonden op 17 september 2002