Gerechtshof Arnhem, 25-02-2003, AF7116, 02-01514

Proces-verbaal mondelinge uitspraak

gronden:

1. Belanghebbende is universitair afgestudeerd in de sociale wetenschappen en is gespecialiseerd in de hulpverlening aan vrouwen. Zij werkt in het onderhavige jaar als junior trainer/adviseur/onderzoeker en project-medewerker in de non profit-sector.

2. In september 2000 is belanghebbende begonnen aan een vier-jarige opleiding aan de school voor sjamanisme te [Q]. In de folder van deze school wordt de opleiding aangemerkt als een aanvullende beroepsopleiding die in feite bestemd is voor ieder spiritueel ingesteld mens die zijn ervaringen tijdens de opleiding opgedaan, wil integreren in zijn leven, werk of toekomstig werk. De docenten die aan de school verbonden zijn, hebben veelal een eigen praktijk en werken vanuit hun specifieke kwaliteit met sjamanistische kennis.

3. Belanghebbende heeft in aanvulling op haar aangifte ter zake van voornoemde opleiding een bedrag van ƒ 3.629 aan buitengewone lasten (studiekosten) opgevoerd, welke kosten door de Inspecteur niet in aftrek zijn toegelaten.

4. Ter verdediging van haar standpunt dat de kosten aftrekbaar zijn op grond van artikel 46, lid 1, letter c, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964, voert belanghebbende aan dat de opleiding sjamanisme een opleiding is voor een toekomstig beroep en in haar geval ook voor een economische en financiële verbetering kan zorgen. In eerste instantie staat haar daarbij voor ogen dat zij naast haar bestaande werk als sjamanistisch trainer en begeleider in de weekends workshops zal geven waaruit extra inkomsten vloeien en waarbij zij tevens ervaring opdoet met sjamanistische technieken. Na verloop van tijd wil zij deze technieken toepassen in haar werk als trainer/adviseur/onderzoeker en projectmedewerker om op lange termijn als zelfstandig gevestigd sjamanistisch trainer en begeleider haar inkomen te verdienen. Zij geeft daarbij aan dat sjamanistische trainers die weekenden geven tijdens de opleiding per dagdeel € 160 (beginnend trainer) of € 227 (ervaren trainers) verdienen.

5. Alvorens het Hof toekomt aan de beoordeling of een bepaalde opleiding de maatschappelijke en financiële positie van een cursist kan verbeteren, zal de vraag moeten worden beantwoord of de kwalificatie sjamaan naar maatschappelijke maatstaven beoordeeld als een (zelfstandig) beroep kan worden aangemerkt dan wel of deze kwalificatie staat voor een bepaalde levenshouding.

6. In de tot de gedingstukken behorende folders wordt met betrekking tot de basiscursus Sjamanisme onder meer vermeld:

Voorts wordt met betrekking tot de opleiding gesteld:

7. Uit de omschrijving en de doelstelling van de cursus/opleiding zoals weergegeven onder punt 6 leidt het Hof af dat deze primair is gericht op de verbetering van de persoonlijke levenssfeer respectievelijk levenshouding van de cursist met name op het zich bewust worden van reeds in de mens zelf aanwezige en daar buiten gelegen krachten. Dat een persoon die dit bewustzijn in zijn leven integreert die levenshouding tevens uitstraalt in zijn werk of er zelfs uitdrukkelijk voor kiest om voor deze levenshouding een belangrijke plaats in te ruimen bij de uitoefening van het door hem uitgeoefende beroep of discipline, maakt van die levenshouding als zodanig echter nog geen beroep.

8. Het Hof merkt in dit verband op dat de docenten die aan de school verbonden zijn veelal reeds een eigen praktijk als therapeut hebben en vanuit die specifieke kwaliteit met sjamanistische kennis werken. Dit is ook hetgeen belanghebbende voor ogen staat: het aanwenden van haar opgedane ervaringen met het sjamanisme in haar huidige werk als trainer en in de toekomst - onder het opgeven van haar huidige dienstbetrekking - als zelfstandig trainer/therapeut. De omstandigheid dat zij in de beginfase van haar opleiding tot sjamaan tijdens weekends workshops wil begeleiden die voor haar extra verdiensten opleveren, brengt daar naar het oordeel van het Hof geen verandering in, nu zij over de mogelijke netto-opbrengst van deze verdiensten niets heeft gesteld en deze activiteiten binnen het kader van de opleiding worden verricht.

9. Belanghebbende heeft ook overigens tegenover de betwisting door de Inspecteur niet aannemelijk gemaakt dat redelijkerwijs van het volgen van de onderhavige opleiding op den duur - na de voltooiing daarvan - een verbetering van haar financieel-economische positie valt te verwachten.

10. Het beroep van belanghebbende op het gelijkheidsbeginsel onder verwijzing naar andere - niet met name genoemde - cursisten bij wie de kosten van de opleiding wel in aftrek zijn toegelaten, is te vaag en algemeen om daaruit de conclusie te trekken dat de Inspecteur het gelijkheidsbeginsel zou hebben geschonden door die aftrek bij belanghebbende niet toe te staan.

slotsom:

Het beroep is ongegrond.

proceskosten:

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een kostenveroordeling als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

beslissing:

Het Gerechtshof verklaart het beroep ongegrond.

Aldus gedaan op 25 februari 2003 door mr. M.C.M. de Kroon, lid van de eerste enkelvoudige belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. J.M. Sitsen als griffier.

Waarvan opgemaakt dit proces-verbaal.

De griffier, Het lid van de voormelde kamer,

(J.M. Sitsen) (M.C.M. de Kroon)

De beslissing is in het openbaar uitgesproken en afschriften zijn aangetekend per post verzonden op 6 maart 2003