Gerechtshof Arnhem, 23-12-2003, AO1515, 02-04319

Proces-verbaal mondelinge uitspraak

gronden:

1. Belanghebbende is eind 1993 een onderneming gestart waarvan de activiteiten bestaan uit het geven van fiscale adviezen en administratieve ondersteuning van bedrijven. Per 1 oktober 1997 is zij in loondienst gaan werken bij de Belastingdienst. Per 31 december 1998 is, zoals partijen eensluidend hebben verklaard, de onderneming gestaakt. In haar aangifte inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen over 1998 heeft belanghebbende aan loon uit dienstbetrekking een bedrag van ƒ 92.078 aangegeven en aan winst uit onderneming een bedrag van ƒ 15.842.

2. De onderneming is vanaf de start gedreven in en vanuit twee kamers in de woning van belanghebbende. Deze woning betrof een zojuist nieuw gebouwde woning. Belanghebbende heeft de woning met instemming van de Inspecteur tot haar privé-vermogen gerekend.

met betrekking tot de auto

4. Belanghebbende heeft begin 1997 voor een bedrag van ƒ 61.695 (incl BTW en BPM) een BMW 318 IS gekocht. Datum kentekenbewijs deel I: 2 januari 1997. Zij heeft deze auto tot haar ondernemingsvermogen gerekend. Op het moment van staking heeft de auto een boekwaarde van ƒ 34.849.

5. Belanghebbende stelt dat de werkelijke waarde van de auto ten tijde van de staking bij verkoop aan een derde ƒ 31.851 beliep. Zij baseert zich voor die stelling op een berekening als toegelicht op blz. 2 van het aanvullend beroepschrift. Die berekening stoelt op gegevens van de uitgave Eurotax 6/98, waarde van de auto bij inkoop door de autohandel. Blijkens de toelichting bij genoemde uitgave zijn alle daarin vermelde prijzen weergegeven inclusief BTW. (Belanghebbende heeft ter zitting met toestemming van de Inspecteur twee boekjes Eurotax en een boekje Autotelex overgelegd).

6. Het Hof is van oordeel dat belanghebbende bij haar berekening in beginsel niet van een onjuist uitgangspunt is uitgegaan. In het verweerschrift stelt de Inspecteur enkel dat naar zijn mening de boekwaarde van de auto nog aanzienlijk onder de waarde in het economische verkeer ligt. Een onderbouwing voor dit standpunt ontbreekt. Uit de overige stukken van het geding blijkt niet eenduidig welke berekening van de waarde de Inspecteur wel voorstaat en waarop hij in beroep voortbouwt. Bij deze stand van zaken volgt het Hof het uitgangspunt van belanghebbende. De Inspecteur heeft in beroep zijn andersluidende opvatting niet voldoende onderbouwd of aannemelijk gemaakt.

7. De Eurotax geeft de waarde van auto's in hun basisuitvoering zonder accessoires. Blijkens de nota van aanschaf van de auto (bijlage bij het verweerschrift) heeft belanghebbende bij de aankoop tot een bedrag van ongeveer ƒ 2.500 aan accessoires/extra's uitgegeven. Dat geeft aanleiding de door belanghebbende op basis van de Eurotax-gegevens berekende waarde van ƒ 31.851 te verhogen met een deel van de kostprijs van de extra's. In goede justitie bepaalt het Hof dat deel op de helft van het voor de extra's betaalde bedrag, te weten ƒ 1.250. Gevolg van het vorenstaande is dat bij het bepalen van de winst uit onderneming alsnog een verlies van ƒ 34.849 - (ƒ 31.851 + ƒ 1.250), of wel ƒ 1.748 in aanmerking moet worden genomen.

met betrekking tot de inventaris

8. Bij het staken van de onderneming stond blijkens het beroepschrift de inventaris in de boeken vermeld voor een boekwaarde van ƒ 8.538. Het betreft pc's, een printer, een boekenkast, linoleum vloerbedekking, zonwering en meubilair van [warenhuis]. Belanghebbende stelt zich terecht op het standpunt dat bij staking van de onderneming relevant is het verschil tussen de boekwaarde van de inventaris en de waarde die een derde, bij goed voorbereide aanbieding ten verkoop, zou willen betalen voor de gebruikte inventaris. Daaraan wordt door het Hof toegevoegd dat bij voortgezet gebruik door belanghebbende van een onderdeel van de inventaris afzonderlijk moet worden bezien welke waarde aan dat onderdeel toekomt.

met betrekking tot de omzetbelasting

11. Belanghebbende heeft in 1993/1994 teruggaaf van omzetbelasting ontvangen in verband met het voornemen de twee kamers in haar zojuist gereed gekomen privé-woning uitsluitend te gebruiken voor het verrichten van ondernemersactiviteiten. Met die teruggaaf zijn de kosten van de aanschaf van het privé-goed, de woning, gereduceerd. Nu na verloop van een aantal jaren blijkt dat het gebruik van de twee werkruimten voor ondernemingsdoeleinden een einde heeft genomen is belanghebbende op grond van de herzieningsregeling alsnog ƒ 12.651 aan omzetbelasting verschuldigd. Anders dan belanghebbende meent kan dit bedrag niet in aftrek worden gebracht op de winst over het jaar van staking, maar moet het er voor worden gehouden dat de aanschafkosten van haar privé-woning als nog met genoemd bedrag worden verhoogd.

12. De bedragen van ƒ 2.176 en ƒ 431 is belanghebbende, naar ter zitting door haar is gesteld, verschuldigd geworden omdat een deel van de door haar in het onderhavige jaar verrichte prestaties is vrijgesteld van omzetbelasting. Belanghebbende stelt dat zij in de voorafgaande jaren om dezelfde reden eveneens bedragen op dezelfde grond verschuldigd is geworden en dat de Inspecteur, ook niet na discussie over de vraag of zij die telkens verschuldigd geworden bedragen aan herziene omzetbelasting in die jaren terecht in mindering heeft gebracht op haar winst, heeft afgezien van navordering over die jaren. Op die gronden meent belanghebbende dat zij er op zou mogen vertrouwen dat de bedragen van ƒ 2.176 en ƒ 431 ten laste van de winst van het onderhavige jaar kunnen worden gebracht.

13. De Inspecteur stelt daartegenover dat door de Belastingdienst met betrekking tot deze bedragen voor het onderhavige jaar geen enkele toezegging is gedaan.

14. Het Hof volgt te deze het standpunt van de Inspecteur. Een bedrag aan omzetbelasting dat bij wijze van herziening wordt verschuldigd in verband met het verrichten van onbelaste prestaties komt niet voor aftrek op de winst in aanmerking. Uit de stukken van het geding noch uit hetgeen belanghebbende in dit verband heeft betoogd is het hof gebleken van een toezegging van de Inspecteur of een ambtenaar waarvoor de Inspecteur heeft in te staan met betrekking tot aftrek van de winst van bedoelde bedragen in 1998. Dit beroep van belanghebbende faalt derhalve.

slotsom

15. Op grond van het voorgaande moet de winst uit onderneming en daardoor het belastbaar inkomen in de aanslag van belanghebbende van ƒ 91.135 worden verlaagd met ƒ 1.748 + ƒ 449.

proceskosten:

Belanghebbendes proceskosten zijn in overeenstemming met het Besluit proceskosten bestuursrecht te berekenen op reis- en verblijfkosten [Z] - Arnhem v.v., begroot op € 50. Van andere voor vergoeding in aanmerking komende kosten is het hof niet gebleken.

beslissing:

Aldus gedaan en in het openbaar uitgesproken op 23 december 2003 door mr Röben, vice-president, lid van de vijfde enkelvoudige belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr Geerling, als griffier.

Waarvan opgemaakt dit proces-verbaal.

De griffier, Het lid van de voormelde kamer,

(A.M.F. Geerling) (J.B.H. Röben)

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op 5 januari 2004