Gerechtshof Arnhem, 09-05-2005, AT6094, 03-00105

Gerechtshof Arnhem

eerste meervoudige belastingkamer

op het beroep van X BV te Z (hierna te noemen: belanghebbende) tegen de uitspraak van de Inspecteur van de Belastingdienst te P op het bezwaarschrift van belanghebbende tegen de haar voor het jaar 1999 opgelegde aanslag in de vennootschapsbelasting.

1. Aanslag en bezwaar

1.1. De aanslag, gedagtekend 4 augustus 2001, is berekend naar een belastbaar bedrag van f 56.662. Aan heffingsrente is f 426 in rekening gebracht.

1.2. Op het bezwaarschrift van belanghebbende heeft de Inspecteur bij uitspraak van 3 december 2002 de aanslag gehandhaafd.

2. Geding voor het Hof

2.1. Het beroepschrift is ter griffie ontvangen op 3 januari 2003 en aangevuld op 14 februari 2003, waarbij bijlagen zijn overgelegd.

2.2. Tot de stukken van het geding behoren het verweerschrift en de daarin genoemde bijlagen.

2.3. Partijen hebben het hof schriftelijk toestemming verleend de zaak zonder onderzoek ter zitting af te doen.

3. De vaststaande feiten

Het Hof stelt op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting, als tussen partijen niet in geschil dan wel door een der partijen gesteld en door de wederpartij niet weersproken, de volgende feiten vast.

3.1. Blijkens twee op 31 december 1998 opgemaakte intentieovereenkomsten heeft belanghebbende jegens haar beide directeuren het stellige voornemen uitgesproken om aan hen een ouderdomspensioen, een nabestaandenpensioen en een overbruggingspensioen uit te keren.

3.2. Voor het onderhavige jaar is tussen partijen niet in geschil dat belanghebbende ter zake een kostenegalisatiereserve mag vormen.

3.3. Belanghebbende wenst de kostenegalisatiereserve voor het pensioen lineair op te bouwen. Deze opbouw resulteert in een jaarlijks dotatie van f 39.010. De inspecteur is van mening dat actuariële opbouw geboden is, hetgeen resulteert in een dotatie in 1999 van f 19.481. Met het verschil, een bedrag van f 19.529, heeft de Inspecteur het aangegeven belastbaar bedrag van ƒ 37.133 verhoogd tot ƒ 56.662.

4. Het geschil, de standpunten en conclusies van partijen

4.1. Partijen houdt verdeeld of de kostenegalisatiereserve lineair mag worden opgebouwd, hetgeen belanghebbende bepleit, dan wel dat bij opbouw van de reserve moet worden uitgegaan van actuariële opbouw, hetgeen de inspecteur verdedigt.

4.2. Beide partijen hebben voor hun standpunt aangevoerd wat is vermeld in de van hen afkomstige stukken.

4.4. Belanghebbende verzoekt vernietiging van de bestreden uitspraak en vermindering van de aanslag tot een naar een belastbaar bedrag van ƒ 37.133.

4.5. De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de bestreden uitspraak.

5. Beoordeling van het geschil

5.2. Naar de mening van de Inspecteur strookt een lineaire opbouw van de pensioenvoorziening niet met de in artikel 9b van de Wet neergelegde bedoeling van de wetgever. Ook vóór de invoering van artikel 9b stond al vast dat een reserve als de onderhavige met inachtneming van rente en sterftekansen moet worden berekend. De inspecteur wijst in dit verband op HR 11 juli 1984, nr. 22 146, BNB 1985/1, in welk arrest de Hoge Raad heeft geoordeeld over een VUT-kostenegalisatiereserve.

5.3. Het Hof is van oordeel dat goed koopmansgebruik meebrengt dat ook bij de bepaling van de grootte van de jaarlijkse dotatie aan een reserve als de onderhavige rekening moet worden gehouden met een rentefactor en met sterftekansen. Dat het per 1 januari 1995 in de Wet opgenomen artikel 9b niet met zoveel woorden in artikel 13 van de Wet is genoemd, doet daaraan niet af.

5.4. Het Hof wijst erop, dat artikel 9b in de Wet is opgenomen omdat volgens de indieners van het desbetreffende wetsvoorstel voor lineaire opbouw van pensioenvoorzieningen – welke opbouw in de rechtspraak bij eigen beheer van deze voorzieningen op grond van eenvoud was toegestaan – geen goede grond meer bestond, nu door de ontwikkeling van de computertechniek de vaststelling van pensioenvoorzieningen op actuariële grondslag eenvoudig was geworden.

5.5. Niet valt in te zien dat de aan artikel 9b van de Wet ten grondslag liggende argumentatie welke geldt voor verplichtingen, niet zou gelden voor de opbouw van een pensioenvoorziening die enkel is gegrond op een stellig voornemen.

5.6. Belanghebbendes grief faalt derhalve.

6. Proceskosten

Voor een veroordeling in proceskosten acht het Hof geen termen aanwezig.

7. Beslissing

Het Gerechtshof verklaart het beroep ongegrond.

Aldus gedaan op 9 mei 2005 door mr F.J.P.M. Haas, voorzitter, mrs Van Amsterdam en Van Well, en op die dag uitgesproken door de voorzitter in tegenwoordigheid van de griffier.

De griffier, De voorzitter,

(A.M.W. van der Waerden) (F.J.P.M. Haas)

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op: 9 mei 2005.

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.