Gerechtshof Arnhem, 17-01-2006, AV1330, 04-00806

Gerechtshof Arnhem

U i t s p r a a k

op het beroep van Vereniging X (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van de heffingsambtenaar van de Gemeente Nunspeet (hierna: de Ambtenaar) op het bezwaarschrift van belanghebbende tegen de aan haar opgelegde aanslagen rioolrecht en afvalstoffenheffing over het jaar 2004.

1. Aanslagen en bezwaar

1.1. Aan belanghebbende zijn ter zake van de onroerende zaak a-straat 1 op één aanslagbiljet verenigd over 2004 onder meer aanslagen opgelegd in het rioolrecht en in de afvalstoffenheffing. Het aanslagbiljet is gedagtekend 28 februari 2004. De aanslag rioolrecht bedraagt € 118,56 en de aanslag afvalstoffenheffing bedraagt € 163,92.

1.2. Op het bezwaarschrift van belanghebbende tegen beide aanslagen heeft de Ambtenaar bij uitspraak van 15 april 2004 de aanslagen gehandhaafd.

2. Geding voor het Hof

2.1. Het beroepschrift is ter griffi-e ontvangen op 13 mei 2004 en aangevuld op 16 juni 2004, waarbij vier bijlagen zijn overgelegd.

2.2. Tot de stukken van het geding behoren het verweerschrift en de daarbij gevoegde bijlagen.

2.3. De eerste zitting is gehouden op 15 februari 2005 te Arnhem door de vijfde enkelvoudige belastingkamer. Daar zijn verschenen en gehoord de gemachtigde van belanghebbende, alsmede de Ambtenaar.

2.5. Na verwijzing van de zaak naar de meervoudige belastingkamer is de tweede zitting gehouden op 8 december 2005 te Arnhem. Aldaar zijn verschenen en gehoord de gemachtigde van belanghebbende, alsmede de Ambtenaar.

3. De vaststaande feiten

Het Hof stelt op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting, als tussen partijen niet in geschil dan wel door een der partijen gesteld en door de wederpartij niet weersproken, de volgende feiten vast.

3.1. De raad van de Gemeente Nunspeet heeft in de op 18 december 2003 gehouden openbare raadsvergadering vastgesteld de Verordening op de heffing en invordering van rioolrecht 2004 (hierna: de Verordening rioolrecht) en de Verordening op de heffing en invordering van afvalstoffenheffing 2004 (hierna; de Verordening afvalstoffenheffing). Beide verordeningen zijn op de bij de wet voorgeschreven wijze bekendgemaakt en treden in werking per 1 januari 2004.

3.2. De Verordening rioolrecht – voorzover van belang – luidt:

3.3. De Verordening afvalstoffenheffing – voorzover van belang – luidt:

3.4. A BV (hierna: A) exploiteert in de Gemeente Nunspeet een recreatieterrein verdeeld in een drietal recreatieterreinen, te weten b, c en d.

Park d (hierna: het park) is een park dat is verkaveld in 108 percelen. Het park grenst aan de a-straat, welke weg een openbare weg is. Het park heeft aan de a-straat een eigen ingang met slagboom. Van de 108 percelen met daarop een recreatiewoning zijn er 85 verkocht. De resterende 23 recreatiewoningen/percelen op het park zijn begin 2004 nog in handen van A. Deze worden door A bedrijfsmatig geëxploiteerd. Op het eigendomsrecht van de verkochte onroerende zaken zijn op grond van Algemene Voorwaarden Park d een aantal beperkingen van toepassing. Deze beperkingen omvatten een kettingbeding bij verkoop, enkele erfdienstbaarheden en overige verplichtingen.

Belanghebbende is eigenaar van de op het park gelegen recreatiewoning met bijbehorende grond a-straat 1. De recreatiewoning wordt incidenteel gebruikt door leden van de familie X. Blijkens de door de Ambtenaar in de tweede zitting overgelegde kaart is de afstand van de recreatiewoning van belanghebbende tot aan de slagboom aan de a-straat ongeveer 160 meter.

Bij brief van 6 november 2001 heeft de gemeente aan alle eigenaren van recreatiewoningen meegedeeld dat zij met ingang van 2002 afvalstoffenheffing moeten gaan betalen.

In verband met een uitspraak van dit Hof in een eerder beroep van belanghebbende heeft de Ambtenaar bij brief van 11 september 2003 aan belanghebbende meegedeeld de aanslagen afvalstoffenheffing over 2002 en 2003 en de aanslag rioolrecht over 2003 in te trekken. Daarbij heeft de Ambtenaar meegedeeld: ‘Door het intrekken van de aanslagen ligt er geen fiscaal geschil meer ten aanzien van de afvalstoffenheffing 2002.’

Met ingang van 1 januari 2004 is de Verordening rioolrecht gewijzigd in die zin dat voor de objectafbakening wordt aangesloten bij hetgeen daaromtrent is bepaald in artikel 16 van de Wet waardering onroerende zaken.

In de loop van 2003 zijn de gemeente en A overeengekomen dat A een deel van de door de gemeente van eigenaren geheven afvalstoffenheffing ontvangt als vergoeding voor het gebruik van de milieustraat door die eigenaren.

De Ambtenaar heeft over 2004 aan eigenaren van recreatiewoningen gebouwd op eigen grond, waaronder belanghebbende, aanslagen rioolrecht en afvalstoffenheffing opgelegd. Aan eigenaren van recreatieonderkomens die op bij A in eigendom zijnde grond zijn gebouwd, zijn die aanslagen niet opgelegd. Ter zake van het rioolrecht en de afvalstoffenheffing voor die woningen is A, als exploitant van een recreatieobject, aangeslagen.

4. Het geschil, de standpunten en conclusies van partijen

4.2. Partijen hebben de voor hun respectieve standpunten aangevoerde gronden vermeld in de van hen afkomstige stukken. Hetgeen daaraan in de zittingen is toegevoegd is opgenomen in de aan deze uitspraak gehechte processen-verbaal.

4.3. Belanghebbende verzoekt vernietiging van de bestreden uitspraak en van de aanslagen.

4.4. De Ambtenaar concludeert tot bevestiging van de bestreden uitspraak.

5. Beoordeling van het geschil

5.1.

het rioolrecht

Voor de heffing van het aansluitingsrecht heeft de raad van de Gemeente Nunspeet voor het jaar 2004 twee tarieven vastgesteld. Een tarief van € 118,56 voor een woning en een tarief van € 213,20 voor een niet-woning.

Het gemeentelijke tarief voor een aansluiting op het rioolstelsel voor een niet-woning is beduidend hoger dan voor een woning. Zowel binnen de tariefstelling voor een woning als voor een niet-woning geldt geen onderscheid naar de omvang van een woning respectievelijk een niet-woning. Anders dan belanghebbende betoogt is in het onderhavige geval geen sprake van ongelijke behandeling van gelijke gevallen, maar van ongelijke behandeling van ongelijke gevallen. Het Hof ziet geen reden voor de conclusie dat de gemeentelijke wetgever met de vaststellen van de tarieven voor woningen en niet-woningen zoals vermeld in de Verordening rioolrecht de hem door de nationale wetgever gegeven vrijheid bij het vaststellen van tarieven heeft overschreden of onjuist heeft gebruikt.

De aanslag rioolrecht is mitsdien terecht aan belanghebbende opgelegd.

de afvalstoffenheffing

Ingevolge artikel 10.21, eerste lid, van de Wet milieubeheer draagt elke gemeente er zorg voor dat ten minste eenmaal per week de huishoudelijke afvalstoffen worden ingezameld bij elk binnen haar grondgebied gelegen perceel waar zodanige afvalstoffen geregeld kunnen ontstaan.

Op grond van het bepaalde in artikel 15.33 van de Wet milieubeheer kan elke gemeente ter bestrijding van de kosten verbonden aan het beheer van de huishoudelijke afvalstoffen een heffing instellen, waaraan kunnen worden onderworpen degenen die al dan niet krachtens een zakelijk of persoonlijk recht, feitelijk gebruik maken van een perceel ten aanzien waarvan krachtens de artikelen 10.21 en 10.22 van die wet een verplichting tot het inzamelen van huishoudelijk afval geldt.

In het jaar 2004 heeft de gemeente aan belanghebbende als gebruiker van een perceel op het park niet de gelegenheid geboden om bij het eigen perceel dan wel bij de meest dichtbij zijnde aansluiting met de openbare weg haar huishoudelijk afval aan te bieden. Wel bestaat voor belanghebbende de mogelijkheid om haar huishoudelijk afval te deponeren in op grote afstand staande containers in de zogenoemde milieustraat van A. Blijkens de door de Ambtenaar in de tweede zitting overgelegde kaart is de afstand tussen het perceel van belanghebbende en de milieustraat meer dan 600 meter. Belanghebbende betaalt voor het gebruik van de milieustraat een bedrag aan A. A regelt geheel in eigen beheer het afhalen van het huishoudelijk afval. De gemeente betaalt voor deze dienst aan A een vergoeding. Het bedrag van deze vergoeding bedraagt, zoals door belanghebbende in haar aanvullend beroepschrift onweersproken is gesteld, slechts een deel van het bedrag van de door de gemeente geheven afvalstoffenheffing. A verrekent de van de gemeente ontvangen vergoeding met de door haar aan eigenaren van de percelen in rekening gebrachte milieuheffing. Belanghebbende heeft dienaangaande voorts en door de Ambtenaar niet weersproken gesteld, dat eigenaren van recreatiewoningen op het park aldus per saldo meer betalen voor het verwijderen van huishoudelijk afval dan overige inwoners van de Gemeente Nunspeet.

In de omstandigheden als hiervoor vermeld kan naar het oordeel van het Hof niet worden gezegd dat de gemeente haar inzamelverplichting als bedoeld in artikel 10.21 van de Wet milieubeheer in het onderhavige geval nakomt. De gemeente biedt belanghebbende niet de gelegenheid om het huishoudelijk afval dat is ontstaan op haar perceel aan te bieden op een plaats bij of zo dicht mogelijk bij haar perceel.

De aanslag afvalstoffenheffing kan reeds daarom niet in stand blijven.

De omstandigheid, zoals door belanghebbende aangevoerd, dat eigenaren in het park ingevolge de tussen de gemeente en A gesloten overeenkomst inzake het verwijderen van huishoudelijk afval méér moeten betalen dan andere inwoners van de Gemeente Nunspeet, behoeft geen bespreking meer.

gewekt vertrouwen

Belanghebbende heeft aangevoerd dat de Ambtenaar na een eerdere procedure voor dit hof uiteindelijk de aan haar opgelegde aanslagen rioolrecht en afvalstoffenheffing over de jaren 2002 en 2003 heeft ingetrokken en daarbij heeft verklaard, dat tussen haar en de Ambtenaar geen fiscaal geschil meer bestaat. Belanghebbende stelt dat zij aan die mededeling het in rechte te beschermen vertrouwen kan en mag ontlenen dat de Ambtenaar haar over het jaar 2004 niet wederom zou aanslaan in genoemde heffingen.

De Ambtenaar ontkent dat hij aan belanghebbende voor het jaar 2004 een zodanige inlichting heeft verstrekt of een toezegging heeft gedaan op grond waarvan het door belanghebbende gestelde vertrouwen zou moeten worden gehonoreerd. Voorts wijst de Ambtenaar erop dat in verband met de in voorgaande jaren gespeeld hebbende problematiek de tekst van de Verordening rioolrecht voor het jaar 2004 is gewijzigd.

In hetgeen belanghebbende met betrekking tot de door haar gestelde toezegging heeft aangevoerd ziet het Hof geen inlichting of toezegging waaraan de Ambtenaar voor enig jaar na 2003 zou zijn gebonden. De brief van de Ambtenaar van 11 september 2003, naar welke brief belanghebbende in dit verband in haar aanvullende beroepschrift verwijst, bevat de te dezen enkel van belang zijnde passage: ‘Door het intrekken van de aanslagen ligt er geen fiscaal geschil meer ten aanzien van de afvalstoffenheffing 2002.’ Die passage geeft geen dan wel onvoldoende aanleiding voor de door belanghebbende bepleite zienswijze, dat de Ambtenaar in een later jaar of na wijziging van een desbetreffende Verordening niet bevoegd zou zijn belanghebbende een aanslag rioolrecht dan wel afvalstoffenheffing op te leggen.

het niet informeren van belanghebbende

Belanghebbende heeft aangevoerd dat de gemeente haar niet heeft geïnformeerd over de wijzigingen in de verordeningen per 1 januari 2004 en met haar over die wijzigingen ook geen overleg heeft gepleegd.

Bekendmaking van besluiten van het gemeentebestuur geschiedt door bekendmaking in het gemeenteblad of bekendmaking in een ander voor iedereen in de gemeente verkrijgbaar orgaan. Blijkens de door de Ambtenaar overgelegde stukken heeft een zodanige bekendmaking plaatsgevonden. Geen rechtsregel verplicht het gemeentebestuur om individuele personen van een besluit tot wijziging van een verordening op de hoogte te stellen.

6. Proceskosten

Het Hof berekent belanghebbendes proceskosten op reis- en verblijfkosten ter zake van het twee maal bijwonen (de eerste zitting X en echtgenote; de tweede zitting X) van een mondelinge behandeling van de zaak te Arnhem. Het bedrag van deze kosten bedraagt volgens de opgave van de gemachtigde € 120, welk bedrag het Hof voor toewijzing vatbaar acht. Kosten van telefoon, fax en porti komen volgens het Besluit proceskosten bestuursrecht niet voor vergoeding in aanmerking.

7. Beslissing

Aldus gedaan op 17 januari 2006 door prof mr Monsma, voorzitter, mrs Röben en Lamens, raadsheren. De beslissing is op dezelfde datum in het openbaar uitgesproken, in tegenwoordigheid van drs Woeltjes, als griffier.

De griffier, De voorzitter,

(V.F.R. Woeltjes) (J.A. Monsma)

Afschriften van de uitspraak zijn aangetekend per post verzonden op 17 januari 2006.

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.