Gerechtshof Arnhem, 01-11-2006, AZ2641, 05-00417

gronden:

1. Voor dit geding staat vast:

1.1. In 1999 dreven belanghebbende en zijn echtgenote X-Y in de vorm van een maat-schap een pluimveebedrijf aan de a-straat 1 te Q, tevens hun toenmalige woonadres. In december 2001 zijn zij geëmigreerd naar Canada.

1.2. Bij brief van 9 mei 2003 (bijlage 8 van het verweerschrift in eerste aanleg) heeft de Inspecteur een concept van het openbare deel van een controlerapport naar aanleiding van een vanaf 30 september 2002 bij belanghebbende en zijn echtgenote ingesteld boekenonder-zoek gezonden aan C, verbonden aan Administratie- en Belastingadviseurs C te R (hierna: C), die daarin is vermeld als boekhouder en als bij het onderzoek aanwezige contactpersoon.

1.3. Bij brief van 23 mei 2003 aan de Inspecteur heeft D, eveneens verbonden aan B (hierna: D), geschreven dat hij het voormelde conceptrapport had ontvangen van C met het verzoek daarop namens belanghebbende en diens echtgenote te reageren. De brief bevat inhoudelijk commentaar op onderdeel 4.1 van het conceptrapport.

1.4. Het definitieve controlerapport is gedagtekend 10 juni 2003 en bevat dezelfde ver-melding van C als onder 1.2 bedoeld.

1.5. De aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen voor het jaar 1999 is gedagtekend 15 juli 2003. Het aanslagbiljet is geadresseerd aan belanghebbende, a-straat 1, 4214 KN Q.

1.6. Van de aanslag is een zogenoemd digitaal afschift aan C verzonden. Dit bevat alle wezenlijke bestanddelen van de aanslag, zoals de dagtekening, het vastgestelde belastbare inkomen en de over de verschillende schijven daarvan verschuldigde belasting en premie, de verrekende voorlopige aanslag(en), de berekende heffingsrente, het te betalen bedrag en de uiterste betaaldatum. Voorts bevat dat afschrift de volgende vermeldingen: ‘BECON-nummer: 1/000’, ‘Interne referentie: 047’ en ‘(Tref)naam: X, C.P.’ C heeft van dat digitale afschrift een uitdraai gezonden aan D per faxbericht van 8 juli 2003, waarvan de inhoud luidt: ‘Bijgaand ontvangt u de aanslagen inkomstenbelasting 1999 die, zoals aangekondigd, afwijken van de aangiften. Wij verzoeken u tegen deze aanslagen bezwaar te maken.’ Deze stukken zijn in kopie overgelegd als bijlage 12 van het verweerschrift in eerste aanleg.

1.7. In zijn brief van 21 oktober 2003 aan de Inspecteur antwoordt D op hem schriftelijk door de Inspecteur gestelde vragen, dat belanghebbende en zijn echtgenote hun adreswijzi-ging niet afzonderlijk hebben medegedeeld aan de Belastingdienst en evenmin afzonderlijk hebben aangegeven in de gemeentelijke basisadministratie, dat B sedert december 2000 als fiscaal-juridische adviseur de belangen van belastingplichtigen behartigt in goede samen-werking met C, dat hij van belanghebbende geen schriftelijke volmacht heeft ontvangen en dat de mondelinge machtiging derhalve beperkt is tot het verrichten van de werkzaamheden waarvoor belastingplichtigen expliciet opdracht hebben verstrekt.

1.8. Bij brief van 30 juli 2003 aan de Belastingdienst heeft C het adres van belanghebben-de en zijn echtgenote in Canada doorgegeven.

1.9. Het door D ingediende bezwaarschrift is gedagtekend 29 september 2003 en door de Inspecteur ontvangen op 30 september 2003.

2. In hoger beroep is in geschil of het bezwaar terecht niet-ontvankelijk is verklaard wegens termijnoverschrijding.

3.1. De aanslag is geadresseerd aan belanghebbende op diens bij de Inspecteur bekende adres in Q. Dit adres is eveneens als woonadres van belanghebbende vermeld in de corres-pondentie die de Belastingdienst vanaf 12 februari 2000 tot en met 9 mei 2003 heeft ge-voerd met C, waarvan kopieën zijn overgelegd als bijlagen 6 tot en met 8 van het verweer-schrift in eerste aanleg.

3.2. Onder verwijzing naar bijlage 19 van het beroepschrift stelt D dat zijn kantoorgenoot Bot (de huidige gemachtigde) de Inspecteur bij brief van 2 juli 2003 in kennis heeft gesteld van het sinds december 2001 gewijzigde adres van belanghebbende in Canada. In het ver-weerschrift in eerste aanleg voert de Inspecteur aan dat die brief hem niet heeft bereikt.

3.3. De juistheid van de onder 3.2 bedoelde stelling van de gemachtigde kan in het midden blijven. Partijen gaan er immers eenstemmig, ook blijkens de onder 1.7 genoemde brief van D (B), van uit dat C ten tijde van de dagtekening van de aanslag de gemachtigde van be-langhebbende was. Bij brief van 23 januari 2004 (bijlage 20 van het verweerschrift in eerste aanleg) heeft de Inspecteur voorts aan B geschreven, dat C de bij de Belastingdienst beken-de gemachtigde is en dat deze de fiscaaltechnische kwesties heeft uitbesteed aan de heer Bot van B. Dit is niet is tegenspraak met de volmachten aan B van 16 maart 2005 en van 8 februari 2006 die in eerste aanleg respectievelijk in hoger beroep zijn overgelegd, wordt in hoger beroep niet betwist en moet derhalve voor dit geding als vaststaand worden aangenomen. Voorts stelt de Inspecteur in het verweerschrift in hoger beroep en licht hij ter zitting toe, dat de Belastingdienst door belanghebbende is gemachtigd om aanslagbiljetten langs elektronische weg te doen toekomen aan die gemachtigde, die destijds ook de aangifte verzorgde en van het onder 1.6 vermelde beconnummer voorzag. Dit is niet in strijd met hetgeen belanghebbende aanvoert en ook op zichzelf aannemelijk te achten.

3.4. Bijgevolg moet worden geoordeeld dat, ook al zou de Inspecteur de aanslag niet (meer) rechtsgeldig aan het adres in Q bekend hebben kunnen maken doordat hij tussen 2 en 15 juli 2003 in kennis was gesteld van een adreswijziging, in ieder geval de toezending van het digitale afschrift aan C een andere geschikte wijze van bekendmaking is in de zin van artikel 3:41, lid 2, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb). Blijkens de onder 1.6 genoemde uitdraai bevat dat afschrift, behalve de daar genoemde toevoegingen, alle wezen-lijke bestanddelen van de aanslag die ook zijn vermeld op het aanslagbiljet dat als bijlage 11 van het beroepschrift is overgelegd.

3.5. Dat die bekendmaking haar doel heeft bereikt, vindt bevestiging in het feit dat C het afschrift nog vóór de dagtekening van de aanslag heeft toegefaxt aan de huidige gemachtig-de met het verzoek daartegen bezwaar te maken. De opvatting van de huidige gemachtigde dat C op 8 juli 2003 slechts een mededeling had ontvangen dat er een aanslag zou worden opgelegd en deze mededeling niet zou zijn aan te merken als (de rechtsgeldige bekendma-king van) de aanslag, is onjuist. Dat de huidige gemachtigde, zoals hij in hoger beroep aanvoert, ervan meende te mogen uitgaan dat ‘het formele aanslagbiljet op de normale wijze aan belanghebbende zou worden toegezonden’, blijft geheel voor zijn risico en is geen omstandigheid op grond waarvan redelijkerwijs niet zou kunnen worden geoordeeld dat de indiener in verzuim is (artikel 6:11 Awb).

3.6. De onder 1.3 vermelde brief van 23 mei 2003 kan niet worden opgevat als een be-zwaarschrift dat weliswaar voortijdig is ingediend maar ten aanzien waarvan volgens artikel 6:10 Awb niet-ontvankelijkverklaring achterwege zou moeten blijven. Geen omstandighe-den zijn gesteld of gebleken op grond waarvan belanghebbende of zijn huidige gemachtigde op 23 mei 2003 redelijkerwijs kon menen dat de aanslag reeds was vastgesteld (vergelijk het arrest van de Hoge Raad van 20 juli 1999, nr. 34 421, BNB 1999/437).

slotsom:

De Rechtbank heeft het beroep tegen de uitspraak van de Inspecteur terecht ongegrond verklaard.

proceskosten: