Gerechtshof Arnhem, 13-12-2006, AZ5944, 06-00015

Gerechtshof Arnhem

Proces-verbaal mondelinge uitspraak

appellant : in het principale hoger beroep de heffingsambtenaar van de gemeente Ubbergen (hierna: de Ambtenaar) en in het incidentele hoger beroep X te Z (hierna: belanghebbende)

gronden:

1. Vooraf zij opgemerkt dat belanghebbende desgevraagd ter zitting heeft verklaard dat hij de door hem in de procedure voor de Rechtbank aangevoerde – doch door de Rechtbank onbesproken gelaten – stellingen met betrekking tot: (1) het niet overleggen van alle op de zaak betrekking hebbende stukken door de Ambtenaar; (2) schending van de hoorplicht en (3) schending van het gelijkheidsbeginsel niet in de rechtsstrijd van partijen in hoger beroep wenst betrekken. Die stellingen behoeven in hoger beroep derhalve geen behandeling.

Beoordeling van het principale hoger beroep

3. Gelijk de Rechtbank heeft geoordeeld, dient – bij betwisting door belanghebbende – de Ambtenaar de door hem (nader) vastgestelde waarde aannemelijk te maken. De beantwoording van de vraag of hij hierin is geslaagd kan, anders dan de Ambtenaar kennelijk betoogt, uiteraard niet worden losgezien van hetgeen belanghebbende dienaangaande heeft gesteld en als bewijs heeft bijgebracht.

4. De Ambtenaar heeft ter staving van zijn standpunt dat de nader vastgestelde waarde per peildatum van € 336.000 niet te hoog is, een op 1 augustus 2005 gedagtekend taxatierapport van A (WOZ-gecertificeerd taxateur) overgelegd. In dit taxatierapport wordt geconcludeerd tot een waarde in het economische verkeer van de onroerende zaak per peildatum van € 345.000. De taxateur heeft deze waarde bepaald op basis van de zogenoemde vergelijkingsmethode. Op zichzelf is dit een werkwijze die een goede benadering kan geven van de gezochte waarde. De door de taxateur in het taxatierapport genoemde vergelijkingsobjecten acht het Hof in dezen evenwel onvoldoende bruikbaar, aangezien deze objecten qua ligging, inhoud en oppervlakte aanmerkelijk verschillen van belanghebbendes object. De omstandigheid dat belanghebbende ter zitting van de Rechtbank heeft verklaard dat “het pand b-straat 2 het best vergelijkbare pand is” doet hieraan niet af, aangezien belanghebbende in hoger beroep desgevraagd heeft verklaard dat hij hiermee heeft bedoeld te zeggen dat van de door de taxateur aangedragen vergelijkingspanden dit pand het best vergelijkbare pand is, maar daarmee niet heeft willen erkennen dat dit pand zonder meer geschikt is om als vergelijkingspand te dienen. Een ander aan het door de Ambtenaar overgelegde taxatierapport klevend gebrek vormt naar het oordeel van het Hof de omstandigheid dat taxateur A een “waardeoordeel” heeft gegeven omtrent de binnenonderhoudstoestand van het pand zonder evenwel het object inpandig te hebben opgenomen. Opgemerkt hierbij zij dat gesteld nog gebleken is dat taxateur A in dit verband is afgegaan op constateringen die een collega-taxateur bij inpandige opname van het object zou hebben gedaan (vgl. HR 8 september 2006, nr. 40 310, NTFR 2006/1304).

5. Belanghebbende heeft eveneens een taxatierapport overgelegd – opgemaakt door B (register makelaar-taxateur onroerende zaken) –, waarin een onderhandse verkoopwaarde vrij van huur en gebruik aan het pand per 16 februari 2005 wordt toegekend van € 330.000. De omstandigheid dat dit taxatierapport is opgesteld met het oog op het verkrijgen van een financiering en voorts geen vergelijkingsobjecten bevat brengt – gelijk de Rechtbank heeft geoordeeld – niet noodzakelijkerwijs mee dat de in dit taxatierapport bepaalde waarde niet strookt met de in artikel 17, tweede lid, van de Wet WOZ neergelegde maatstaf (vgl. HR 14 november 2003, nr. 38 399, BNB 2004/48). Nochtans biedt dit rapport, nu het betrekking heeft op de waardepeildatum 16 februari 2005 (derhalve ruim twee jaren ná de onderhavige peildatum), naar het oordeel van het Hof onvoldoende steun voor de vaststelling van de waarde per 1 januari 2003. Zulks laat echter onverlet dat dit taxatierapport wel enig licht kan werpen op de gezochte waarde per 1 januari 2003.

6. Gelet op het hiervóór in 4 en 5 overwogene, komt het Hof tot de conclusie dat de Ambtenaar niet erin is geslaagd de (nader) door hem vastgestelde waarde van belanghebbendes woning per peildatum van € 336.000 aannemelijk te maken.

Beoordeling van het incidentele beroep

7. Alsdan komt de vraag aan de orde of belanghebbende de door hem verdedigde waarde van € 296.000 per peildatum 1 januari 2003 aannemelijk heeft gemaakt. Die vraag beantwoordt het Hof eveneens ontkennend. Zoals hiervóór in onderdeel 5 is overwogen, biedt het door belanghebbende overgelegde – naar de peildatum 16 februari 2005 opgemaakte – taxatierapport daartoe onvoldoende steun.

8. Nu de Ambtenaar noch belanghebbende erin is geslaagd de door hen verdedigde waarde van het object per 1 januari 2003 aannemelijk te maken, zal het Hof zelf – zonder een deskundigenbericht in te winnen – de gezochte waarde in goede justitie vaststellen. Het Hof zal daarbij aanknopen bij de door partijen in het geding gebrachte bewijsmiddelen (taxatierapporten). In dit verband zij opgemerkt dat het Hof geen aanleiding ziet te twijfelen aan de aannemelijkheid van de door B vastgestelde waarde van € 330.000 per 16 februari 2005. Het Hof acht voorts aannemelijk dat de prijzen van onroerende zaken in het marktsegment van belanghebbendes pand gemiddeld zijn gestegen in de periode 2003 – 2005 alsook dat de waarde van belanghebbendes object in die periode is gestegen.

9. Gelet op een en ander, kan het Hof zich vinden in de door de Rechtbank in goede justitie vastgestelde waarde van het object per 1 januari 2003 ten bedrage van € 315.000.

10. Mitsdien stelt het Hof de in artikel 17, tweede lid, Wet WOZ bedoelde waarde van belanghebbendes woning per 1 januari 2003 in goede justitie vast op € 315.000.

11. Zowel het principale als het incidentele beroep is ongegrond.

proceskosten:

Het Hof acht in het incidentele beroep geen termen aanwezig voor een kostenveroordeling. Nu het principale beroep van de Ambtenaar ongegrond wordt verklaard, acht het Hof in dat beroep termen aanwezig de Ambtenaar te veroordelen in de proceskosten aan de zijde van belanghebbende. Door belanghebbende, die werkzaam is als advocaat, is aanspraak gemaakt op vergoeding van verletkosten. Het Hof zal die aanspraak honoreren en begroot de voor vergoeding in aanmerking komende verletkosten overeenkomstig het Besluit proceskosten bestuursrecht op 2 uren á € 53,09 is € 106,18.

beslissing:

Aldus gedaan op 13 december 2006 door mr. R. den Ouden, lid van de tiende enkelvoudige belastingkamer. De beslissing is op dezelfde datum in het openbaar uitgesproken, in tegenwoordigheid van mr. S.R.M. Dekker als griffier.

Waarvan opgemaakt dit proces-verbaal.

De griffier, Het lid van de voormelde kamer,

(S.R.M. Dekker) (R. den Ouden)

Van de gemeente Ubbergen wordt ter zake van het hoger beroep een griffierecht geheven van € 414.

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.