Gerechtshof Arnhem, 11-10-2007, BB6076, 06-00474

nummer 06/00474

uitspraak van de eerste meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

X te Z (hierna: belanghebbende)

tegen de uitspraak van de Rechtbank Zutphen (hierna: de Rechtbank) van 6 november 2006, nummer 05/965 OZB, in het geding tussen belanghebbende

en

de heffingsambtenaar van de gemeente Apeldoorn (hierna: de heffingsambtenaar) betreffende de uitspraak van de heffingsambtenaar op het bezwaarschrift van belanghebbende tegen de haar voor het jaar 2005 opgelegde aanslagen onroerende-zaakbelastingen, aanslagnummer 01.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Belanghebbende is voor het jaar 2005 aangeslagen in de onroerende-zaakbelastingen (hierna: de aanslagen OZB) wegens de eigendom van de onroerende zaken, plaatselijk bekend a-weg 1 te Q en b-straat 1 te R, tot een totaalbedrag van € 646,05.

1.2. In één geschrift met de onder 1.1 bedoelde aanslagen OZB is een beschikking waardevaststelling ingevolgde de Wet waardering onroerende zaken (hierna: de Wet WOZ) voor het tijdvak 1 januari 2005 tot en met 1 januari 2007 bekendgemaakt ter zake van de onroerende zaak, gelegen aan de c-straat 1 te S. De heffingsambtenaar heeft de WOZ-waarde van de onroerende zaak per waardepeildatum 1 januari 2003 vastgesteld op nihil.

1.3. De aanslagen OZB zijn, na daartegen door belanghebbende gemaakt bezwaar, bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar gehandhaafd.

1.4. Belanghebbende is van deze uitspraak in beroep gekomen bij de Rechtbank. De Rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.

1.5. Belanghebbende is van de uitspraak van de Rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. De heffingsambtenaar heeft vervolgens een verweerschrift ingediend.

1.8. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat aan deze uitspraak is gehecht.

2. De vaststaande feiten

Het Hof stelt op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting, als tussen partijen niet in geschil dan wel door één der partijen gesteld en door de wederpartij niet of onvoldoende weersproken, de volgende feiten vast.

2.1. Belanghebbende, een kerkgenootschap, is eigenaar van de onroerende zaken gelegen aan de a-weg 1 te Q en de b-straat 1 te R (hierna: de onroerende zaken). De onroerende zaken zijn bij derden in gebruik als pastorie en kosterswoning.

2.2. De raad van de gemeente Apeldoorn heeft op 11 november 2004 de “Verordening op de heffing en de invordering van onroerende-zaakbelastingen 2005” (hierna: de Verordening) vastgesteld. De Verordening is op 17 december 2004 bekendgemaakt in het algemeen verkrijgbare gemeenteblad van de gemeente Apeldoorn.

2.3. De Verordening luidt, voorzover in dezen van belang:

“Artikel 1 Belastingplicht

Artikel 3 Maatstaf van heffing

Artikel 6 Wijze van heffing

De belastingen worden bij wege van aanslag geheven.”

2.4. Met dagtekening 28 februari 2005 heeft belanghebbende een ‘verzamelnota gemeentebelastingen’ voor het jaar 2005 met als bijlage een ‘aanslagbiljet gemeentebelastingen’ ontvangen.

Afdeling financiën en belastingen

Verzamelnota gemeentelijke belastingen

Afdeling financiën en belastingen

Combi-aanslag

2.5. Met dagtekening 15 mei 2005 zijn de onderhavige aanslagen OZB aan belanghebbende opgelegd. Deze zijn aan belanghebbende bekendgemaakt door middel van een ‘verzamelnota gemeentebelastingen’ en een bijlage.

Afdeling financiën en belastingen

Verzamelnota gemeentelijke belastingen

Afdeling financiën en belastingen

Combi-aanslag

Totaalbedrag € 646,05”

3. Het geschil, de standpunten en de conclusies van partijen

3.1. Tussen partijen is in geschil het antwoord op de vraag of de heffingsambtenaar door het opmaken van het in punt 2.4.2. hiervóór bedoelde ‘aanslagbiljet gemeentebelastingen’ met dagtekening 28 februari 2005 aanslagen OZB heeft vastgesteld, welke vraag belanghebbende bevestigend en de heffingsambtenaar ontkennend beantwoordt. Indien de eerste vraag bevestigend wordt beantwoord, is tussen partijen in geschil of er sprake is van een nieuw feit in de zin van artikel 16 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: de AWR). Die vraag wordt door belanghebbende ontkennend en door de heffingsambtenaar bevestigend beantwoord.

3.5. De heffingsambtenaar concludeert in hoger beroep tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. Ingevolge het bepaalde in artikel 5, eerste lid, eerste volzin, van de AWR in verbinding met artikel 231, eerste en tweede lid, onderdeel b, van de Gemeentewet geschiedt de vaststelling van een belastingaanslag door het ter zake daarvan opmaken van een aanslagbiljet door de gemeenteambtenaar, belast met de heffing van gemeentelijke belastingen, in dezen de heffingsambtenaar. Blijkens de derde volzin van artikel 5, eerste lid, van de AWR in verbinding met artikel 231, tweede lid, onderdeel c, van de Gemeentewet stelt de heffingsambtenaar het aanslagbiljet vervolgens aan de gemeenteambtenaar belast met de invordering van de gemeentelijke belastingen ter hand, die de belastingaanslag vervolgens door toezending of uitreiking van het aanslagbiljet aan de belastingschuldige bekendmaakt (artikel 8, eerste lid, van de Invorderingswet 1990).

4.2. Naar het oordeel van het Hof bieden de inrichting en de inhoud van het onder punt 2.4.2. genoemde aanslagbiljet met dagtekening 28 februari 2005 onvoldoende aanwijzingen op grond waarvan belanghebbende redelijkerwijs ervan mocht uitgaan dat de heffingsambtenaar een of meer aanslagen OZB (nihilaanslagen) had vastgesteld. Op het biljet ontbreekt iedere vermelding van enige belastingsoort waaruit belanghebbende had kunnen afleiden, dat zij was aangeslagen voor welke vorm van gemeentelijke belastingheffing ook, laat staan voor de heffing van onroerende-zaakbelastingen. Evenmin heeft zij daaruit in redelijkheid kunnen afleiden dat de kerkenvrijstelling was toegepast. De omstandigheden dat het aanslagbiljet gelijkenissen vertoont met het aanslagbiljet met dagtekening 15 mei 2005 en de omstandigheden dat daarop de vermeldingen ‘aanslagbiljet gemeentebelastingen’, ‘combi-aanslag’, een aanslagnummer en ‘totaalbedrag 0’ voorkomen en dat biljet een mogelijke heffingsmaatstaf voor een gemeentelijke heffing vermeldt – de WOZ-waarde van de onroerende zaken – zijn naar het oordeel van het Hof onvoldoende om te concluderen dat door het opmaken van dit aanslagbiljet aanslagen OZB zijn vastgesteld. Naar het oordeel van het Hof kan uit het onder punt 2.4.2. genoemde aanslagbiljet slechts worden afgeleid dat hiermee twee op één biljet verenigde voor bezwaar vatbare beschikkingen met betrekking tot WOZ-waarde van de onroerende zaken zijn vastgesteld.

4.3. Belanghebbendes stelling dat het gebruikelijk is dat de gemeente tegelijkertijd met de bekendmaking van de WOZ-beschikking een aanslag OZB oplegt en dat hij op grond hiervan erop mocht vertrouwen dat de gemeente die handelwijze in het onderhavige jaar eveneens heeft toegepast, kan evenmin slagen. Het Hof heeft daarbij het volgende overwogen. Het Hof acht aannemelijk, hetgeen de heffingsambtenaar heeft gesteld en belanghebbende onvoldoende heeft weersproken, dat de heffingsambtenaar tot het jaar 2005 de WOZ-waarde van de onroerende zaken steeds bij afzonderlijke beschikking heeft vastgesteld en bekendgemaakt en dat de aanslagen OZB wegens de eigendom van de onroerende zaken eveneens bij afzonderlijke beschikking werden opgelegd in de vorm van ‘een aanslag gemeentelijke belastingen’. In het onderhavige jaar is de heffingsambtenaar, hoewel hij daartoe wel wettelijk bevoegd was, niet afgeweken van deze in het verleden toegepaste handelwijze, met dien verstande dat de afzonderlijke WOZ-beschikkingen zijn bekendgemaakt door toezending van het geschrift met de aanduiding ‘aanslagbiljet gemeentebelastingen’ met dagtekening 28 februari 2005 en de vermelding ‘combi-aanslag’. Aan belanghebbende moet worden toegegeven dat laatstbedoelde gang van zaken niet de schoonheidsprijs verdient.

5. Proceskosten

Het Hof acht termen aanwezig de heffingsambtenaar op grond van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht te veroordelen in de kosten, die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep en het hoger beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Het Hof bepaalt de voor vergoeding in aanmerking komende kosten op:

6. Beslissing

De griffier, De voorzitter,

(C.E. te Brake) (C.M. Ettema)

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op 12 oktober 2007