Gerechtshof Arnhem, 30-03-2010, BM0543, 09-00049

Uitspraak van de eerste meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

X te Z (hierna:belanghebbende)

tegen de uitspraak van de rechtbank Arnhem van 18 december 2008, nummer AWB 07/5323, in het geding tussen

belanghebbende

en

de heffingsambtenaar van de gemeente Nijmegen (hierna: de Ambtenaar).

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1 De Ambtenaar heeft bij beschikking op grond van de Wet waardering onroerende zaken (hierna: de Wet WOZ) de waarde van de onroerende zaak a-straat 1 te Z, per waardepeildatum 1 januari 2005 voor het kalenderjaar 2007 vastgesteld op € 388.000.

1.2. Naar de maatstaf van de vastgestelde waarde zijn aan belanghebbende wegens genot krachtens eigendom van genoemde onroerende zaak aanslagen opgelegd in de onroerendezaakbelasting ten bedrage van € 688,20 en in het rioolrecht ten bedrage van € 367,35. De beschikking en de aanslag zijn in één geschrift verenigd.

1.3. Op het bezwaarschrift van belanghebbende heeft de Ambtenaar bij uitspraak op bezwaar de eerder vastgestelde waarde verminderd tot € 340.000 en aangekondigd de genoemde aanslagen dienovereenkomstig te zullen verminderen.

1.4. Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij de rechtbank Arnhem (hierna: de Rechtbank). De Rechtbank heeft het beroep bij uitspraak van 18 december 2008 gegrond verklaard, de uitspraak van de Ambtenaar vernietigd, de vastgestelde waarde verminderd tot € 240.000 en bepaald dat deze uitspraak in zoverre in de plaats treedt van het vernietigde besluit.

1.5. Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld. De Ambtenaar heeft een verweerschrift ingediend en daarin tevens incidenteel hoger beroep ingesteld. Belanghebbende heeft het incidentele hoger beroep van de Ambtenaar niet beantwoord.

1.8. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt. Een afschrift hiervan is aan deze uitspraak gehecht.

2. De vaststaande feiten

2.2. De Ambtenaar heeft onder meer een taxatierapport overgelegd, opgemaakt te Nijmegen op 9 september 2008 door ir. Ing. W. Plaggenborg, WOZ- taxateur. In dit taxatierapport is de waarde van de woning na inpandige opname vastgesteld op € 274.000. Dit rapport bevat over de woning en de thans nog van belang zijnde vergelijkingsobjecten onder meer de volgende gegevens, te weten:

De vergelijkingsobjecten zijn woonboerderijen, gelegen in Z.

Voor de berekening van de waarde van de percelen is de Ambtenaar uitgegaan van het volgende waarde per vierkante meter:

Over de woning staat in dit rapport voorts nog onder meer het volgende vermeld:

3. Het geschil, de standpunten en conclusies van partijen

3.1 Tussen partijen is in hoger beroep in geschil de waarde van de woning per waardepeildatum 1 januari 2005. Naar het oordeel van belanghebbende dient deze waarde maximaal € 175.000 te bedragen. De Ambtenaar staat een waarde voor van € 240.000. In het incidenteel hoger beroep betoogt de Ambtenaar dat de Rechtbank ten onrechte een proceskostenvergoeding van € 406,15 aan belanghebbende heeft toegekend voor gemaakte kosten ter zake van een deskundigenrapport.

3.2 Belanghebbende staat een verdeling van de waarde voor tussen a-straat nummers 1 en 1A van € 175.000 respectievelijk € 20.000. De Ambtenaar heeft belanghebbende vooraf-gaande aan de behandeling van het hoger beroep een dienovereenkomstig compromisvoor-stel aan belanghebbende gedaan. Belanghebbende beroept zich daar op. Hij herhaalt in hoger beroep zijn stelling dat de onroerende zaak a-straat 31 mooier gelegen is dan de door de Ambtenaar genoemde vergelijkingsobjecten. Dit pand ligt in de landschapszone tegen landgoed Oosterhout aan. Van daaruit is er aan de voorzijde uitkijk op de Oosterhoutse plassen en aan de achterzijde op de Ressense wal.

3.4 Beide partijen hebben voor hun standpunt aangevoerd wat is vermeld in de van hen afkomstige stukken. Daaraan hebben zij ter zitting toegevoegd hetgeen is vermeld in het aan deze uitspraak gehechte afschrift van het proces-verbaal van de zitting.

3.5 Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank, tot vernietiging van de uitspraak op bezwaar en vermindering van de bij de beschikking voor de onroerende zaak vastgestelde waarde tot € 175.000.

3.6 De Ambtenaar concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank. Hij concludeert in incidenteel hoger beroep tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank voorzover het de proceskostenveroordeling betreft.

4. Beoordeling van het geschil

Principaal hoger beroep

4.2 De Ambtenaar betwist dit. Er is door hem wel een voorstel van die strekking gedaan. Afgesproken is echter dat dit voorstel schriftelijk zou worden vastgelegd en daarna ter tekening aan belanghebbende zou worden voorgelegd. Hoewel de Ambtenaar zowel naar belanghebbende als naar haar gemachtigde één of meer brieven van die inhoud heeft verstuurd, is daarop niet gereageerd. Belanghebbende heeft dit niet, althans onvoldoende gemotiveerd, betwist. Het Hof komt met de Ambtenaar tot de conclusie dat geen compromis tot stand is gekomen. De Ambtenaar is bovendien niet meer bereid terug te keren naar zijn toenmalig voorstel, omdat een voorwaarde gesteld bij het compromisvoorstel, het achterwege blijven van een behandeling in hoger beroep, thans niet meer realiseerbaar is.

4.3 Het beroep van belanghebbende op het door hem genoemde compromis faalt.

4.6 Volgens artikel 4, eerste lid, aanhef en onderdeel b, van de Uitvoeringsregeling instructie waardebepaling Wet Waardering onroerende zaken (hierna: de Uitvoeringsregeling) wordt de waarde, bedoeld in de hiervoor in overweging 4.5 genoemde wetsbepaling, voor woningen door de heffingsambtenaar bepaald met behulp van de zogenoemde vergelijkingsmethode.

4.7 De Rechtbank is tot de door partijen in hoger beroep niet bestreden conclusie gekomen dat de onroerende zaak ten onrechte het achterhuis omvat en heeft de beschikking beperkt tot het voorhuis en de waarde dienovereenkomstig (minus 67 m² en 201 m³) aangepast naar een bedrag van € 253.900. Dit bedrag heeft de Rechtbank in verband met de slechtere onderhoudstoestand van de woning verder verminderd tot € 240.000. De Ambtenaar heeft zich in zijn verweerschrift in hoger beroep bij die waarde aangesloten. Nu belanghebbende de door de Rechtbank bepaalde en door de Ambtenaar aanvaarde waarde van de woning per 1 januari 2005 op € 240.000 gemotiveerd betwist, rust op de Ambtenaar de last deze waarde aannemelijk te maken.

4.8 De Ambtenaar heeft ter staving van zijn standpunt dat de vastgestelde waarde van € 240.000 niet te hoog is, verwezen naar het in 2.2 genoemde taxatierapport. In dit taxatierapport wordt geconcludeerd tot een waarde in het economische verkeer van de (ongesplitste) onroerende zaak op de peildatum van € 274.000, waarbij rekening is gehouden met de gebreken. De taxateur is bij zijn taxatie ten onrechte uitgegaan van de toestandsdatum 1 januari 2007. Nu niet is gebleken dat de toestand van de woning per 1 januari 2005 noemenswaardig afwijkt van de toestand per 1 januari 2007, heeft dit voor dit geding echter geen gevolgen.

4.9 Genoemde taxateur heeft op basis van de zogenoemde vergelijkingsmethode de onderhavige waarde bepaald. Deze methode vormt naar het oordeel van het Hof een goed hulpmiddel ter bepaling van de gezochte waarde.

4.10 De twee in het taxatierapport genoemde objecten zijn, gelet op onder meer hun inhoud, ligging en bouwjaar, naar het oordeel van het Hof in voldoende mate vergelijkbaar met het object van belanghebbende om in dezen als vergelijkingsobjecten te dienen. De voor die objecten gerealiseerde verkoopcijfers bieden voldoende steun aan de door de Ambtenaar verdedigde waarde van € 274.000 voor de (ongesplitste) onroerende zaak. Anders dan belanghebbende meent, kan het perceel a-straat 2 (later nr. 3) om de redenen genoemd in 3.3. hiervoor niet als vergelijkingsobject dienen. Ook al zou het standpunt van belanghebbende juist zijn, dan is de omstandigheid dat dit object kort voor de sloop is verkocht voor een bedrag van € 260.000 een sterke aanwijzing dat de uiteindelijk in aanmerking genomen waarde van € 240.000 niet te hoog is vastgesteld. Voorts wijst het Hof erop dat bij de door de Ambtenaar voorgestane waarde van € 240.000 – zoals deze door de rechtbank is vastgesteld – de waarde van de woning is berekend op slechts € 37.664 met een kubiekemeterprijs van € 107.

4.11 Hetgeen belanghebbende overigens nog heeft aangevoerd noopt evenmin tot een lagere waardevaststelling.

Incidenteel hoger beroep

4.12 Ingevolge artikel 27m van de Algemene wet inzake rijksbelastingen kan bij het verweerschrift incidenteel hoger beroep worden ingesteld.

4.13 De Griffier van het Hof heeft bij brief van 1 april 2009 de Ambtenaar in de gelegenheid gesteld een verweerschrift in te dienen en daarbij eventueel incidenteel hoger beroep in te stellen. De Griffier van het Hof heeft bij brief van 7 mei 2009 de Ambtenaar andermaal in de gelegenheid gesteld een verweerschrift in te dienen. De termijn daarvoor eindigde op 21 mei 2009. Bij brief van 26 mei 2009, ingekomen bij het Hof op 27 mei 2009, heeft de Ambtenaar een verweerschrift ingediend, waarbij tevens incidenteel hoger beroep is ingesteld. Dit verweerschrift is mitsdien niet voor het einde van de daartoe gestelde termijn ingediend. Een overschrijding van de termijn leidt tot een niet-ontvankelijkverklaring van het incidenteel hoger beroep (vgl. HR 10 augustus 2001, nr. 35.618, LJN AB3119, BNB 2001/377).

4.14 Vervolgens rijst de vraag of de in het incidenteel hoger beroep aangevoerde grief kan worden opgevat als een verweer tegen het principale hoger beroep. Naar het oordeel van het Hof dient deze vraag bevestigend te worden beantwoord. Het staat een verwerende partij vrij om in de principale hogerberoepsprocedure bij verweer grieven aan te voeren tegen een nevenbeslissing van de rechtbankuitspraak, zoals een veroordeling in de proceskosten, ook in het geval het principale hoger beroep daartegen niet is gericht. Aan het niet tijdig indienen van het verweerschrift verbindt het Hof geen gevolg, nu dit stuk is ingekomen vóór de in artikel 8:58 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) genoemde termijn van tien dagen voor de zitting, en het reeds acht maanden voorafgaand aan de zitting aan belanghebbende is doorgezonden, zodat belanghebbende niet in zijn processuele positie kan zijn geschaad.

4.15 De Ambtenaar beroept zich ten onrechte op artikel 7:28 van de Awb, aangezien die bepaling slechts betekenis heeft voor een situatie waarin sprake is van administratief beroep. De door de Rechtbank uitgesproken veroordeling berust op artikel 8:75 van de Awb, is gegeven in verband met de behandeling van het beroep bij de Rechtbank en kan ook zonder dat belanghebbende daarom verzoekt worden uitgesproken. Ook de stelling van de Ambtenaar dat voor een kostenvergoeding geen plaats is nu deze kosten niet redelijkerwijs zijn gemaakt, kan niet slagen. Reeds omdat de inbreng van de door belanghebbende ingeschakelde deskundige wezenlijk aan de beoordeling van de zaak door de Rechtbank heeft bijgedragen – de Rechtbank heeft in het rapport van Eigen Huis Bouwkundig Advies B.V. aanleiding gezien de vastgestelde waarde te verminderen –, zijn deze kosten redelijkerwijs gemaakt. Verder acht het Hof ook de omvang van de kosten redelijk. Daarbij is van belang dat voor de kosten van een deskundige die in een veroordeling kunnen worden begrepen een maximum uurtarief geldt en dat een tijdsbesteding van vijf uren het Hof redelijk voorkomt.

5. Kosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

6. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan door mr. J. Lamens, voorzitter, mr. A.J.H. van Suilen en mr. B.F.A. van Huijgevoort, in tegenwoordigheid van mr. W.J.N.M. Snoijink als griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 30 maart 2010.

De griffier, De voorzitter,

(W.J.N.M. Snoijink) (J. Lamens)

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op 1 april 2010.