Gerechtshof Arnhem, 13-04-2010, BM2475, 09/00315

eerste meervoudige belastingkamer

nummer 09/00315

datum uitspraak: 13 april 2010

gronden:

1. De termijn voor het indienen van een beroepschrift tegen een uitspraak op bezwaar bedraagt ingevolge artikel 6:7 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) zes weken. De uitspraak op bezwaar is gedagtekend 17 maart 2008. Niet gesteld of gebleken is dat de dag van dagtekening is gelegen vóór de dag van de bekendmaking. De beroepstermijn eindigt derhalve op 28 april 2008.

2. Belanghebbende is bij brief met dagtekening 13 oktober 2008 tegen deze uitspraak in beroep gekomen, welk beroepschrift op 14 oktober 2008 door de Inspecteur is ontvangen. Onder verwijzing naar artikel 6:15 van de Awb heeft de Inspecteur het beroepschrift doorgezonden aan de griffie van de rechtbank Arnhem (hierna: de Rechtbank), waar het op 17 oktober 2008 is binnengekomen. Het beroepschrift is mitsdien niet voor het einde van termijn ingediend. Deze termijnoverschrijding wordt door belanghebbende niet betwist.

3. Ingevolge artikel 6:11 van de Awb blijft niet-ontvankelijkverklaring desondanks achterwege indien redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de indiener in verzuim is geweest. Nu het beroep een aan belanghebbende opgelegde boete betreft en zij stelt dat de termijnoverschrijding te wijten is aan een niet aan haar toe te rekenen omstandigheid, kan de niet-ontvankelijkheid slechts worden uitgesproken indien de Inspecteur de onjuistheid van deze stelling bewijst (HR 22 juli 1988, nr. 24.998, LJN ZC3854, BNB 1988/292).

4. Het Hof is met de Rechtbank van oordeel dat de termijnoverschrijding niet te wijten kan zijn aan de omstandigheid dat twee uitspraken op bezwaar zijn gedaan, omdat de eventuele verwarring die daardoor kan zijn ontstaan niet verklaart waarom belanghebbende pas op 13 oktober 2008 beroep heeft ingesteld.

5. Overigens stelt belanghebbende in hoger beroep dat de termijnoverschrijding het gevolg is van een telefoongesprek dat – voorafgaand aan het indienen van de suppletieaangifte, waarin het bezwaar tegen de boete is opgenomen – heeft plaatsgevonden tussen belanghebbendes gemachtigde en de heer B werkzaam bij de Belastingdienst/Rivierenland. Tijdens dit telefoongesprek heeft de heer B toegezegd dat, indien een suppletieaangifte zou worden ingediend, deze suppletieaangifte tevens zou worden aangemerkt als een bezwaar tegen de opgelegde boetebeschikking en dat de boetebeschikking zou worden vernietigd. Erop vertrouwende dat de heer B de zaak zou afhandelen, is na ontvangst van de uitspraak op bezwaar, die namens de Inspecteur was ondertekend door mevrouw C – waarin op geen enkele wijze werd verwezen naar de ingediende suppletieaangifte – gewacht op een reactie van de heer B. Toen die reactie uitbleef is beroep aangetekend, aldus nog steeds belanghebbende.

6. In de op 17 maart 2008 gedagtekende uitspraak op bezwaar staat onder meer:

7. Daar zij geen afzonderlijk bezwaarschrift tegen de opgelegde boete heeft ingediend, moet belanghebbende dan wel haar gemachtigde hebben begrepen dat met de zinsnede ‘ik heb van u op 7 maart 2008 een bezwaarschrift ontvangen’ – overeenkomstig de met de heer B gemaakte afspraak – werd gedoeld op de met dagtekening 4 maart 2008 ingediende suppletieaangifte. Ook de samenvatting van het bezwaar sluit aan op de in de suppletieaangifte vermelde grond. Onder die omstandigheden had belanghebbende zich moeten realiseren dat haar bezwaar tegen de opgelegde boeteschikking – wellicht tegen de gestelde met de heer B gemaakte afspraak in – door de Inspecteur was afgewezen. Derhalve kan in het midden blijven of werkelijk sprake is geweest van de door belanghebbende gestelde toezegging door B. Van een verschoonbare termijnoverschrijding zou ook dan geen sprake zijn.

8. De Rechtbank heeft het beroep derhalve terecht niet-ontvankelijk verklaard.

slotsom:

Het hoger beroep is ongegrond.

kosten:

Het Hof ziet geen aanleiding voor een veroordeling in de proceskosten.

beslissing:

Het Gerechtshof bevestigt de uitspraak van de Rechtbank.

Aldus gedaan door mr. J. van de Merwe voorzitter, mr. A.J.H. van Suilen en mr. R.A.V. Boxem in tegenwoordigheid van drs. S. Darwinkel als griffier.

De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 13 april 2010.

Waarvan opgemaakt dit proces-verbaal.

De griffier, De voorzitter,

(S. Darwinkel) (J. van de Merwe)