Gerechtshof Arnhem, 27-03-2012, BW1064, 1100540

Uitspraak van de derde meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

X, wonende te Z (hierna: belanghebbende),

tegen de uitspraak van de rechtbank Utrecht van 27 mei 2011, nummer SBR 10/3113, in het geding tussen belanghebbende en

de heffingsambtenaar van de gemeente De Ronde Venen (hierna: de Ambtenaar),

betreffende een beschikking op grond van de Wet waardering onroerende zaken (hierna: de Wet WOZ).

1. Ontstaan en loop van het geding

1.2. De Ambtenaar heeft bij uitspraak op bezwaar van 6 augustus 2010 de beschikking gehandhaafd.

1.3. Belanghebbende is tegen voornoemde uitspraak van de Ambtenaar in beroep gekomen bij de rechtbank Utrecht (hierna: de Rechtbank). De Rechtbank heeft het beroep bij uitspraak van 27 mei 2011 ongegrond verklaard.

1.4. Belanghebbende heeft bij faxbericht van 12 juli 2011 bij het gerechtshof te Amsterdam hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de Rechtbank.

1.5. Het gerechtshof te Amsterdam heeft deze zaak ter verdere behandeling verwezen naar het gerechtshof te Arnhem (hierna: het Hof).

1.7. De Ambtenaar heeft een verweerschrift ingediend.

1.8. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 29 februari 2012 te Arnhem. Belanghebbende is daar vertegenwoordigd door zijn gemachtigde. De Ambtenaar is verschenen bijgestaan door taxateur A.

1.9. Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat aan deze uitspraak is gehecht.

2. Feiten

2.2. Belanghebbendes gemachtigde heeft bij brief van 2 maart 2010 bezwaar gemaakt tegen de waardebeschikking. In deze brief is verzocht het taxatieverslag toe te zenden en is verzocht alle correspondentie te richten aan de gemachtigde. Blijkens een bijlage bij deze brief heeft belanghebbende een machtiging verstrekt aan zijn gemachtigde tot het instellen van bezwaar en (hoger) beroep.

2.3. De Ambtenaar heeft bij brief van 20 juli 2010 een concept van de uitspraak op bezwaar gezonden aan de gemachtigde. In de begeleidende brief is belanghebbende in de gelegenheid gesteld te worden gehoord. In de conceptuitspraak is opgemerkt dat de gemeente geen taxatieverslag meestuurt met de WOZ-beschikking, dat de taxatiegegevens via het internet beschikbaar zijn, dat het taxatieverslag op grond van artikel 40 Wet WOZ alleen rechtstreeks naar belanghebbende wordt gezonden en dat bij belanghebbende het taxatieverslag kan worden opgevraagd.

2.4. De Ambtenaar heeft op 28 juli 2010 het taxatieverslag gezonden naar het adres van belanghebbende. In de begeleidende brief is vermeld dat het taxatieverslag is toegezonden op verzoek van de gemachtigde.

2.5. De Ambtenaar heeft in een ongedateerde brief, welke op 3 augustus 2010 is ontvangen, aan de gemachtigde een afschrift van een gedeelte van de tekst van de Wet WOZ toegestuurd, waarbij het woord “uitsluitend” in artikel 40, lid 2, Wet WOZ is onderstreept.

2.6. De Ambtenaar heeft op 6 augustus 2010 de uitspraak op bezwaar gezonden aan de gemachtigde.

3. Geschil

3.1. In geschil is de waarde van de onroerende zaak op de waardepeildatum.

3.2. Belanghebbende staat een waarde voor van € 556.000. Ter staving daarvan verwijst belanghebbende naar een taxatierapport van B van 26 september 2011 waarin de waarde is getaxeerd op € 556.000.

3.3. De Ambtenaar verdedigt de vastgestelde waarde van € 585.000.

3.4. Verder klaagt belanghebbende over schending van artikel 6:17 Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb).

4. Beoordeling van het geschil

4.2. In artikel 6:17 Awb is bepaald dat als iemand zich laat vertegenwoordigen, het bestuursorgaan de op de zaak betrekking hebbende stukken in ieder geval aan de gemachtigde toezendt.

4.3. Het bepaalde in artikel 6:17 Awb heeft ook te gelden indien een partij zich laat vertegenwoordigen in een procedure over een WOZ-beschikking.

4.4. In het onderhavige geval is de Ambtenaar vanaf 2 maart 2010 (zie 2.2) ermee bekend dat belanghebbende zich door zijn gemachtigde laat vertegenwoordigen. Desondanks heeft de Ambtenaar op 28 juli 2010 het taxatieverslag wel aan belanghebbende, maar niet aan de gemachtigde toegestuurd. Daarmee heeft de Ambtenaar het bepaalde in artikel 6:17 Awb geschonden.

4.5. Belanghebbende betoogt dat vanwege de schending van artikel 6:17 Awb, een hogere (forfaitaire) proceskostenvergoeding moet worden toegekend als het hoger beroep gegrond is. Hij bepleit in dat verband de toepassing van een hogere wegingsfactor: factor 1,5 (zwaar) in plaats van factor 1 (gemiddeld). Bij onderdeel 5 zal het Hof op dit betoog ingaan.

4.7. Belanghebbende bepleit gemotiveerd een lagere waarde. In dat geval rust op de Ambtenaar de last om feiten aannemelijk te maken die meebrengen dat de door hem verdedigde waarde niet te hoog is. Deze bewijslastverdeling brengt mee dat indien er twijfel bestaat over het door de Ambtenaar gestelde, dit ten nadele werkt van de Ambtenaar.

4.8. Ter onderbouwing van de door hem verdedigde waarde verwijst de Ambtenaar naar het taxatierapport van A van 27 oktober 2010 waarin de waarde - na een inpandige opname op 27 oktober 2010 waarbij tevens is gesproken met belanghebbende - is getaxeerd op € 585.000. De taxateur heeft op basis van de vergelijkingsmethode de volgende in dezelfde wijk gelegen woningen als vergelijkingsobject gebruikt:

4.9. Ter staving van de door hem bepleite waarde heeft belanghebbende een taxatierapport ingebracht van B van 26 september 2011 waarin de waarde - na een geveltaxatie op 7 september 2011 - is getaxeerd op € 556.000. Ter zitting heeft belanghebbende verklaard dat deze waarde, anders dan is vermeld in het taxatierapport waarin als waardepeildatum 1 januari 2010 wordt gehanteerd, is getaxeerd naar waardepeildatum 1 januari 2009. Dit is door de Ambtenaar niet bestreden. De taxateur heeft op basis van de vergelijkingsmethode de volgende in dezelfde straat gelegen woningen als vergelijkingsobject gebruikt:

4.10. Het Hof heeft vastgesteld dat in beide taxaties de waardeopbouw van de onroerende zaak nagenoeg uitsluitend verschilt wat betreft de aan het perceel (de grond) toegekende waarde. Beide taxaties zijn ook met betrekking tot de waardeopbouw van het vergelijkingsobject a-straat 2 vrijwel gelijkluidend. Volgens beide taxaties dient aan het perceel van a-straat 2, groot 250 m², een waarde van ongeveer € 144.000 te worden toegekend. Volgens eensluidend standpunt van partijen is het perceel van a-straat 2 qua ligging goed te vergelijken met het perceel van de onroerende zaak.

4.11. Het Hof heeft ter zitting aan de Ambtenaar voorgehouden dat de gemiddelde waarde van het perceel van de onroerende zaak van € 590 per m², hoger is dan de gemiddelde waarde van het vergelijkingsobject a-straat 2 van € 577 per m². Het perceel van de onroerende zaak is echter 76 m² groter dan het perceel van a-straat 2. Het Hof acht zonder een nadere onderbouwing – welke de Ambtenaar niet heeft gegeven – een dergelijk waardeverschil niet aannemelijk, in aanmerking genomen dat een groter oppervlakte in de regel leidt tot een lagere gemiddelde waarde per m². In zoverre heeft de Ambtenaar de waarde derhalve niet aannemelijk gemaakt.

4.12. Belanghebbende bepleit een waarde van € 556.000. Blijkens het door belanghebbende ingebrachte taxatierapport (zie 4.9) wordt daarbij uitgegaan van een waarde van € 504 per m². Gelet op de in dit taxatierapport gehanteerde waarde per m² van € 578 en € 577 voor de percelen van a-straat 2 en 5 – welke percelen qua ligging goed te vergelijken zijn met het perceel van de onroerende zaak – heeft belanghebbende met de enkele verwijzing naar het verschil in grootte van de percelen niet aannemelijk gemaakt dat de door hem bepleite waarde de waarde in het economische verkeer vertegenwoordigt.

4.13 Nu geen van beide partijen erin is geslaagd de door hen voorgestane waarde aannemelijk te maken, zal het Hof, gelet op hetgeen door partijen over en weer is aangevoerd, de waarde in goede justitie vaststellen op € 570.000.

5. Proceskosten

5.2. Het Hof vindt, anders dan belanghebbende heeft bepleit (zie 4.5), geen aanleiding om bij de proceskostenveroordeling vanwege de schending van artikel 6:17 Awb, met een wegingsfactor van 1,5 rekening te houden. Naar het oordeel van het Hof is door deze schending de zaak niet zodanig ingewikkeld geworden dat daardoor een hogere wegingsfactor is gerechtvaardigd.

6. Beslissing

De griffier, De voorzitter,

(S. Darwinkel) (A.J.H. van Suilen)

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op 27 maart 2012.