Gerechtshof Arnhem, 08-05-2012, BW6254, 1100739

GERECHTSHOF ARNHEM

Sector belastingrecht

nummer 11/00739

uitspraakdatum: 8 mei 2012

1.2. De Inspecteur heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar van

7 maart 2007 de aanslag en de beschikking heffingsrente gehandhaafd.

1.4. Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van Rechtbank hoger beroep ingesteld. Het gerechtshof te ’s Hertogenbosch heeft bij uitspraak van 22 januari 2010, nr. 08/00426,

LJN BM2887, het hoger beroep gegrond verklaard, de uitspraken van de Rechtbank en de Inspecteur vernietigd, en de aanslag verminderd tot een aanslag berekend naar een belastbaar bedrag van € 48.785.

1.7. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 28 maart 2012 te Arnhem, alwaar verschenen zijn de gemachtigde van belanghebbende en de Inspecteur.

1.8. Belanghebbende heeft voorafgaand aan de zitting een pleitnota toegestuurd waarvan een kopie aan de wederpartij is verzonden. Deze pleitnota wordt geacht ter zitting te zijn voorgedragen.

1.9. Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat aan deze uitspraak is gehecht.

2.1. Belanghebbende heeft op 12 december 2003 bij notariële akte de juridische eigendom van een bedrijfspand overgedragen aan haar moedermaatschappij A. De akte van levering is op 16 december 2003 ingeschreven ten kantore van de Dienst voor het kadaster en de openbare registers te Q. In de akte van levering is onder meer het volgende bepaald:

“Koopprijs, verrekening diverse bedragen

De koopprijs bedraagt de huidige boekwaarde van het verkochte en is tussen verkoper en koper verrekend in die zin dat koper de verkoper bereid heeft gevonden om te behoeve van koper afstand te doen van betaling van de koopsom onder de last voor koper om schuldig te erkennen aan verkoper een bedrag gelijk aan deze koopsom, welke afstand de koper verklaarde onder de daarbij gemaakte last aan te nemen en ter uitvoering van het vorenstaande, bij deze schuldig te erkennen aan verkoper, een bedrag groot (…) (€. 196.529,00), een en ander zoals nader tussen partijen schriftelijk zal worden vastgesteld.

De verkoper verklaarde deze schuldig erkenning onder de daarbij gemaakte last aan te nemen.

Verkoper verleent koper kwijting voor de verrekende koopsom.

De zakelijke belastingen komen voor rekening van koper vanaf een januari tweeduizend drie.

(…)

Tijdstip feitelijke levering, baten en lasten, risico

(…)

De feitelijke levering (aflevering) vindt heden plaats. Vanaf heden komen de baten de koper ten goede en zijn de lasten voor zijn rekening.”

2.3. Nadat in maart 2004 is geconstateerd dat geen verzoek was ingediend voor de vorming van een fiscale eenheid tussen belanghebbende en A met ingang van 12 december 2003, werd een dergelijk verzoek alsnog ingediend. De fiscale eenheid voor de vennootschapsbelasting tussen belanghebbende en A is met terugwerkende kracht op 2 januari 2004 tot stand gekomen.

2.4. Op 15 september 2004 heeft de notaris een akte opgesteld, waarin onder meer is bepaald:

“(…)

- dat het altijd nadrukkelijk de bedoeling van partijen is geweest voormelde levering te laten plaatsvinden zodra er tussen verkoper en koper een fiscale eenheid conform artikel 15 van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 tot stand is gekomen;

- dat ten tijde van voornoemde levering een verzoek als voormeld terzake de fiscale eenheid nog niet was ingediend casu quo verkregen;

- dat voornoemde levering mitsdien had moeten plaatsvinden onder de opschortende voorwaarde van het verkrijgen van een beschikking fiscale eenheid van de belastingdienst;

- dat de fiscale eenheid tussen partijen tot stand is gekomen zodat aan voormelde opschortende voorwaarde is voldaan;

- dat het de wens van partijen is om voornoemde leveringsakte te rectificeren conform het vorenstaande.”

De akte is op 16 september 2004 ingeschreven ten kantore van de Dienst voor het kadaster en de openbare registers te Q. Deze akte heeft niet geleid tot een wijziging in de inschrijving van de hiervoor in 2.1 vermelde akte van levering.

2.5. Op 30 januari 2009 heeft de notaris een akte opgesteld, waarin onder meer is bepaald:

“(…)

Nu vaststaat dat beide partijen hebben gedwaald in de rechtsgevolgen van de tussen hen gesloten overeenkomst, welke overeenkomst zij niet hadden gesloten bij een juiste voorstelling van zaken, wensen zij bij deze akte over te gaan tot vernietiging van de tussen hen bestaande koopovereenkomst en teruglevering van het registergoed door vervreemder [A; Hof] aan verkrijger [belanghebbende; Hof].

Ontbinding koop- en andere overeenkomsten

1. Gelet op het hierboven in de inleiding vermelde en bepaalde roepen de vervreemder en de verkrijger bij deze de ontbinding in van de tussen hen ten aanzien van het registergoed gesloten koopovereenkomst alsmede van de in voormelde akte van levering, op van twaalf december tweeduizend drie (12/12/2003) verleden voor notaris (…) belichaamde overeenkomst tot eigendomsoverdracht van het registergoed, hetgeen vervreemder en verkrijger bij deze uitdrukkelijk erkennen.

2. Partijen ontbinden bij deze eveneens alle overige tussen hen gesloten overeenkomsten die verband houden met voormelde koopovereenkomst, uitvoering geven aan die koopovereenkomst en/of daarop voortbouwen.

3. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van partijen om overeenkomsten gesloten met derden eveneens bij deze te beëindigen. Deze overeenkomsten worden bij deze uitdrukkelijk gerespecteerd en worden voor zover nodig, nuttig of wenselijk en voor zoveel mogelijk – onverwijld na het ondertekenen van deze akte middels contractsoverneming met medewerking van de desbetreffende wederpartij overgedragen en op de juiste naam gesteld.

4. Ter verdere uitvoering van voormelde ontbinding gaan vervreemder en verkrijger thans bij deze akte over tot teruglevering van het registergoed.

(…)

Restitutie koopprijs en kosten; verrekening diverse bedragen en kwijting

De verkrijger restitueert bij deze aan de vervreemder, zulks middels onderlinge verrekening, de op grond van voormelde akte van levering de dato twaalf december tweeduizend drie verleden voor notaris (…), betaalde koopsom, alsmede de door de vervreemder met betrekking tot het registergoed gemaakte kosten en betaalde belastingen en premies, zulks over de periode van twaalf december tweeduizend drie tot en met heden.

De tussen de vervreemder en de verkrijger in tweeduizend drie opgemaakte overeenkomst van geldlening terzake de destijds schuldig gebleven koopsom wordt bij deze eveneens ontbonden.

Reeds betaalde aflos- en rentetermijnen worden door partijen in bovenstaande verrekening betrokken.

Vervreemder en verkrijger verlenen elkaar over en weer kwijting voor de verrekening van de gerestitueerde koopsom, kosten, belastingen, premies en andere verrekende bedragen,

De zakelijke belastingen komen voor rekening van de verkrijger vanaf een januari tweeduizend negen (01/01/2009).

Bepalingen, bedingen en voorwaarden; ontbindende voorwaarde

Deze overeenkomst van teruglevering en eigendomsoverdracht geschiedt mutatis mutandis voor zoveel mogelijk en voor zover te dezen van toepassing onder de bepalingen, bedingen en voorwaarden als verwoord in voormelde akte van levering, op twaalf december tweeduizend drie (12/12/2003) (…), zulks met dien verstande dat in afwijking daarvan casu quo in aanvulling daarop:

- (…);

- het registergoed van vervreemder aan verkrijger in eigendom over gaat in de staat en toestand waarin het zich thans bevindt en aan verkrijger overgedragen wordt onder gestanddoening van eventueel met derden gesloten en lopende (huur)overeenkomsten (…);

- (…);

- de onderhavige ontbindingen en teruglevering geschieden onder de ontbindende voorwaarde dat bij een in kracht van gewijsde gegaan vonnis beslist wordt dat de in de inleiding geconstateerde akte van rectificatie – op vijftien september tweeduizend vier verleden voor notaris (…) – en de daarin opgenomen opschortende voorwaarde, rechtsgeldig is geschiedt en mitsdien de Belastingdienst overeenkomstig dat vonnis de ter zake opgelegde aanslagen vennootschapsbelasting definitief heeft ingetrokken casu quo tot nihil heeft verminderd.”

Economische eigendom

4.1. Belanghebbende betoogt dat uit haar jaarrekeningen 2003 en 2004 – opgesteld op respectievelijk 20 november 2004 en 12 december 2005 – blijkt dat de economische eigendom van het bedrijfspand pas in 2004 is overgegaan. In dat verband wijst belanghebbende erop dat het bedrijfspand op 31 december 2003 nog op de balans was geactiveerd, dat het bedrijfspand niet meer voorkomt op de balans per 31 december 2004, dat ter toelichting op laatstgenoemde balans is opgemerkt dat in 2004 uit hoofde van een interne reorganisatie de eigendom van het bedrijfspand is overgedragen aan A, en dat de verzekeringspremies voor het bedrijfspand in 2003 ten laste van belanghebbende zijn gekomen.

4.2. Naar het oordeel van het Hof heeft belanghebbende, in het licht van de akte van levering van 12 december 2003 en de akte van 15 september 2004, met de verwijzing naar de jaarrekeningen 2003 en 2004 niet aannemelijk gemaakt dat het volledige risico inzake waardeverandering en tenietgaan van het pand gedurende de periode 12 december 2003 tot

2 januari 2004 bij belanghebbende is gebleven. Deze jaarrekeningen zijn immers opgesteld vanuit de veronderstelling – gebaseerd op voornoemde aktes van 12 december 2003 en

15 september 2004 – dat de economische eigendom van het bedrijfspand tot 2 januari 2004 bij belanghebbende was gebleven.

Dwaling

4.5. Belanghebbende betoogt dat zij en A hebben gedwaald omtrent de fiscale (rechts)gevolgen – met name de verschuldigdheid van vennootschapsbelasting - van de overeenkomst tot verkoop van het bedrijfspand. In dat verband wijst belanghebbende op de notariële akte van 30 januari 2009 (zie 2.5). Verder betoogt belanghebbende dat zij en A hebben gedwaald over de termijn waarbinnen een verzoek voor vorming van een fiscale eenheid kan worden ingediend, en dat zij hebben gedwaald over de werking van de levering onder de opschortende voorwaarde.

Heffingsrente

4.13. Het hoger beroep wordt geacht mede betrekking te hebben op de beschikking heffingsrente. Belanghebbende heeft geen zelfstandige gronden tegen de in rekening gebrachte heffingsrente aangevoerd. Nu de aanslag niet wordt verminderd, is er ook geen aanleiding voor een vermindering van de in rekening gebrachte heffingsrente.

Slotsom

4.14. Het hoger beroep van belanghebbende dient ongegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

Het Hof vindt geen aanleiding voor een veroordeling in de proceskosten.

6. Beslissing

Het Hof bevestigt de uitspraak van de Rechtbank.

Deze uitspraak is gedaan te Arnhem door mr. A.J.H. van Suilen, voorzitter,

mr. R.F.C. Spek en mr. E.C.C.M. Kemmeren, in tegenwoordigheid van

mr. A. Vellema als griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 8 mei 2012.

Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij

de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer),

postbus 20303, 2500 EH Den Haag

Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1 - bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd;

2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. de dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad.