Gerechtshof Den Haag, 09-04-2013, CA2674, BK-11/00849

GERECHTSHOF DEN HAAG

Uitspraak d.d. 9 april 2013

in het geding tussen:

op het hoger beroep van de Inspecteur tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag van 12 oktober 2011, nummer AWB 11/3761, betreffende de hierna vermelde aanslag en beschikking.

Aanslag, beschikking, bezwaar en geding in eerste aanleg

1.1. De Inspecteur heeft voor het jaar 2009 ambtshalve aan belanghebbende een primitieve aanslag in de vennootschapsbelasting opgelegd naar een geschatte belastbare winst van € 4.849. Na verrekening van compensabele verliezen bedraagt de aanslag nihil. Gelijktijdig is aan eiseres bij beschikking een verzuimboete opgelegd van € 2.460 wegens het niet indienen van de aangifte.

1.2. Bij uitspraak op bezwaar heeft de Inspecteur de verzuimboete gehandhaafd.

1.3. Belanghebbende heeft tegen de uitspraak op bezwaar beroep bij de rechtbank ingesteld. Een griffierecht is geheven van € 302. De rechtbank heeft het beroep gegrond verklaard, de uitspraak op bezwaar en de boetebeschikking vernietigd, de Inspecteur gelast het griffierecht van € 302 aan belanghebbende te vergoeden en de Inspecteur veroordeeld tot vergoeding van € 1.092 aan belanghebbende wegens proceskosten.

Loop van het geding in hoger beroep

2.1. De Inspecteur is van de uitspraak van de rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend.

2.2. De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 26 februari 2013, gehouden te Den Haag. Partijen zijn verschenen. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt.

Vaststaande feiten

3. In hoger beroep is op grond van de stukken van het geding en het ter zitting verhandelde, als tussen partijen niet in geschil dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of onvoldoende weersproken, het volgende komen vast te staan:

3.1. Per 10 mei 2010 is [A] te [Q] als secretaris van belanghebbende opgevolgd door [B], wonende aan de [adres]. Dit adres is met ingang van die datum in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel opgenomen als het correspondentieadres van belanghebbende.

3.2. Belanghebbende heeft per 17 juni 2010 bij de Belastingdienst als verplicht toezendadres voor alle fiscale correspondentie het adres van [B] geregistreerd.

3.4. Belanghebbende heeft niet op de brieven gereageerd. In verband hiermee is met dagtekening 30 november 2010 de onderwerpelijke aanslag met verzuimboete opgelegd.

3.5. In de bezwaarfase heeft belanghebbende alsnog elektronisch aangifte gedaan.

3.6. In het automatiseringssysteem van de Belastingdienst, genaamd FAA, is ten aanzien van belanghebbende vermeld dat voor het belastingmiddel Vpb voor het jaar 2009 sprake is van een aanmaning met dagtekening 13 september 2010.

3.7. In hoger beroep heeft de Inspecteur schriftelijke verklaringen van [D], werkzaam bij de Belastingdienst Centrum voor ICT/Sector Exploitatie te [R], de dato 18 november 2011 in het geding gebracht. Deze verklaringen houden in:

Omschrijving geschil in hoger beroep en standpunten van partijen

4.1. Tussen partijen is in geschil of de verzuimboete terecht aan belanghebbende is opgelegd. Meer specifiek is in geschil of de aanmaning voor het doen van de aangifte de belanghebbende, althans haar secretaris heeft bereikt, welke vraag door belanghebbende ontkennend en door de Inspecteur bevestigend wordt beantwoord.

4.2. Voor de standpunten van partijen en de gronden waarop zij deze doen steunen, verwijst het Hof naar de gedingstukken.

Conclusies van partijen

5.1. Het hoger beroep van de Inspecteur strekt tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank en tot bevestiging van de uitspraak op bezwaar.

5.2. Belanghebbende concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

Oordeel van de rechtbank

6. De rechtbank heeft overwogen waarbij de belanghebbende is geduid als eiseres en de Inspecteur als verweerder:

6. De rechtbank acht verweerder, tegenover de gemotiveerde betwisting door eiseres, niet erin geslaagd aannemelijk te maken dat de aanmaning naar het juiste adres is verzonden, laat staan dat deze op het adres van eiseres is ontvangen of aangeboden of dat die aanmaning haar anderszins heeft bereikt. Verweerder heeft, ondanks eerder verzoek van eiseres daartoe, pas in de beroepsfase een kopie van de aanmaningsbrief overgelegd. Hoewel de brief het juiste adres vermeldt, is met de enkele overlegging van deze brief naar het oordeel van de rechtbank niet aannemelijk gemaakt dat de aanmaning ook daadwerkelijk naar dit adres is verzonden. De boetebeschikking dient daarom te worden vernietigd.

7. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, is het beroep gegrond verklaard.

8. De rechtbank vindt aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiseres in verband met de behandeling van het bezwaar en beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. De kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.092 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift met een waarde per punt van € 218; 1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 437 en een wegingsfactor 1).”

Beoordeling van het hoger beroep

7.1. Indien de belastingplichtige de aangifte voor de vennootschapsbelasting niet binnen de in de aanmaning gestelde termijn heeft ingediend, vormt dit een verzuim ter zake waarvan de Inspecteur de belastingplichtige een bestuurlijke boete kan opleggen.

7.2. Het is aan de Inspecteur aannemelijk te maken dat de aanmaning op het adres [adres] van de secretaris van belanghebbende is ontvangen of aangeboden, dan wel dat de aanmaning de belanghebbende anderszins heeft bereikt.

7.3. Aan hetgeen de Inspecteur dienaangaande aan bewijsmiddelen in het geding heeft gebracht, ontleent het Hof in eerste instantie het vermoeden dat zulks het geval is. Hierbij heeft het Hof gelet op de door de Inspecteur in het geding gebrachte afdruk van de aanmaningsbrief, op de aantekening in het automatiseringssysteem (FAA) dat ten aanzien van belanghebbende sprake is van een aanmaning met dagtekening 13 september 2010 en op de door de Inspecteur gegeven beschrijving van de algemene gang van zaken met betrekking tot de verzending van belastingaanslagen en aanmaningen door de Belastingdienst/Centrale administratie. Aan de verklaringen van [D] kent het Hof overigens geen bewijskracht toe.

7.4. Het ligt op de weg van de belanghebbende voormeld vermoeden te ontzenuwen. Hiertoe is niet vereist dat zij aannemelijk maakt dat de aanmaning niet op haar adres is ontvangen of aangeboden; voldoende is dat, op grond van hetgeen belanghebbende aanvoert, aan ontvangst of aanbieding redelijkerwijs moet worden getwijfeld. Hetgeen belanghebbende heeft aangevoerd, brengt het Hof evenwel niet in twijfel omtrent de juistheid van voormeld vermoeden.

7.5. Op grond van het vorenoverwogene acht het Hof de Inspecteur, tegenover de gemotiveerde betwisting door belanghebbende, erin geslaagd aannemelijk te maken dat de aanmaning op het adres [adres] van de secretaris van belanghebbende is ontvangen of aangeboden, dan wel dat die aanmaning belanghebbende anderszins heeft bereikt.

7.6. Gelet op het hiervoor gegeven oordeel is oplegging van een verzuimboete aan belanghebbende ter zake van het niet doen van aangifte op haar plaats. De Inspecteur heeft het bedrag van de boete met inachtneming van § 21, derde lid, van het Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst vastgesteld op € 2.460.

7.7. Naar het oordeel van het Hof is evenwel sprake van een wanverhouding tussen de ernst van het feit en de opgelegde boete. Daarbij acht het Hof van belang dat in dezen sprake is van een stichting met een zeer beperkt vermogen en een bescheiden winst. Gelet ook op de omstandigheid dat dit een eerste verzuim van de belanghebbende betreft, acht het Hof een boete van € 615 passend en geboden.

7.8. Het hoger beroep van de Inspecteur slaagt gedeeltelijk. Beslist dient te worden als hierna is vermeld.

Proceskosten en griffierecht

8.1. Het Hof acht termen aanwezig de Inspecteur te veroordelen in de door belanghebbende gemaakte proceskosten in hoger beroep. Het Hof stelt deze kosten, op de voet van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht in verbinding met het Besluit proceskosten bestuursrecht en de daarbij behorende bijlage, vast op € 944 wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand {2 punten à € 472 x 1 (gewicht van de zaak)}.

8.2. Nu de uitspraak van de rechtbank niet in stand blijft, wordt van de Inspecteur geen griffierecht geheven.

Beslissing

Deze uitspraak is vastgesteld door mrs. H.A.J. Kroon, J.J.J. Engel en J.P.A. Boersma, in tegenwoordigheid van de griffier E. Kalac. De beslissing is op 9 april 2013 in het openbaar uitgesproken.

De partij die beroep in cassatie instelt is griffierecht verschuldigd en zal daarover bericht ontvangen van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan worden verzocht de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.