Gerechtshof Den Haag, 05-11-2019, ECLI:NL:GHDHA:2019:3006, BK-18/01088
Gerechtshof Den Haag, 05-11-2019, ECLI:NL:GHDHA:2019:3006, BK-18/01088
Gegevens
- Instantie
- Gerechtshof Den Haag
- Datum uitspraak
- 5 november 2019
- Datum publicatie
- 14 november 2019
- ECLI
- ECLI:NL:GHDHA:2019:3006
- Formele relaties
- Eerste aanleg: ECLI:NL:RBDHA:2018:12652, Bekrachtiging/bevestiging
- Zaaknummer
- BK-18/01088
Inhoudsindicatie
Belanghebbende legt zich sinds 1 januari 2012 toe op de productie van tv-programma’s en films. Hij heeft daarmee vanaf de start tot en met 2018 negatieve resultaten behaald. Belanghebbende heeft het verlies elk jaar in zijn aangifte IB/PVV in aftrek gebracht. De aangiften 2012 en 2013 zijn door de Inspecteur gevolgd. Voor 2014 weigert de Inspecteur de aftrek wegens het ontbreken van een bron van inkomen. Belanghebbende heeft niet aannemelijk gemaakt dat sprake is van de (objectieve) verwachting dat met de door hem verrichte activiteiten in de toekomst redelijkerwijs voordeel kan worden behaald.
Uitspraak
Team Belastingrecht
meervoudige kamer
nummer BK-18/01088
in het geding tussen:
(gemachtigde: [A] )
en
(vertegenwoordigers: [B] en [C] )
op het hoger beroep van belanghebbende tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag (de Rechtbank) van 24 oktober 2018, nummer SGR 18/3577.
Procesverloop
Aan belanghebbende is voor het jaar 2014 een aanslag in de inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen (IB/PVV) opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 94.916 (de aanslag). Bij gelijktijdig gegeven beschikking heeft de Inspecteur € 1.864 aan belastingrente in rekening gebracht (de beschikking).
Belanghebbende heeft tegen de aanslag en de beschikking bezwaar gemaakt. De Inspecteur heeft bij uitspraak op bezwaar de aanslag en de beschikking gehandhaafd.
Belanghebbende heeft tegen de uitspraak op bezwaar beroep bij de Rechtbank ingesteld. Ter zake van dit beroep is een griffierecht geheven van € 46. De Rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.
Belanghebbende is van de uitspraak van de Rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. In verband daarmee is een bedrag van € 126 aan griffierecht geheven. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.
De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 24 september 2019. Partijen zijn verschenen. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt.
Vaststaande feiten
De Rechtbank heeft de volgende feiten vastgesteld:
“1. [Belanghebbende] heeft gedurende 2014 een volledige dienstbetrekking. Daarnaast legt hij zich sinds 1 januari 2012 onder de naam “ [Y] ” toe op de productie van tv-programma’s en films.
2. In de periode 2012 tot en met 2014 zijn uitsluitend negatieve resultaten behaald met de activiteiten van “ [Y] ”.
3. [ Belanghebbende] heeft voor het jaar 2014 aangifte IB/PVV gedaan naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 46.489. Naast loon uit dienstbetrekking ten bedrage van € 108.714 heeft [belanghebbende] een winst uit onderneming aangegeven van -/- € 48.427.
4. Met betrekking tot het jaar 2014 is met dagtekening 10 november 2016 aan [belanghebbende] een vragenbrief verzonden inzake de door [belanghebbende] opgegeven winst uit onderneming. Naar aanleiding van de daarop volgende correspondentie heeft [de Inspecteur] met dagtekening
7 maart 2017 een voornemen tot afwijking verzonden aan [belanghebbende]. Met dagtekening
23 maart 2017 is de definitieve aanslag 2014 vastgesteld; daarbij heeft [de Inspecteur] het verlies uit onderneming niet geaccepteerd.”
Het Hof neemt de feitenvaststelling van de Rechtbank over en vult deze als volgt aan.
Ook in de jaren 2015 tot en met 2018 zijn uitsluitend negatieve resultaten behaald met de activiteiten van belanghebbende onder de naam “ [Y] ”.
Oordeel van de Rechtbank
De Rechtbank heeft, voor zover thans van belang, het volgende overwogen:
“(…)
8. Van een bron van inkomen is sprake als wordt deelgenomen aan het economische verkeer met het doel om voordelen te behalen en het behalen van voordelen in redelijkheid kan worden verwacht. Tussen partijen is alleen in geschil of het voordeel dat door [belanghebbende] wordt beoogd, ook, objectief beoordeeld, kan worden verwacht.
9. De vraag of in enig jaar sprake is van een objectieve voordeelsverwachting moet in beginsel worden beantwoord op basis van feiten en omstandigheden van dat jaar. Feiten en omstandigheden van andere jaren kunnen echter licht werpen op het antwoord op de vraag of in het betreffende jaar sprake is van een objectieve voordeelsverwachting en mogen daarom mede in aanmerking worden genomen (vergelijk Hoge Raad ECLI:NL:HR: 2011:BP5707 en Hoge Raad ECLI:NL:HR:2012:BW8348).
10. Vast staat dat de ondernemersactiviteiten van [belanghebbende] in het startjaar 2012 en in de jaren 2013 en 2014 steeds tot negatieve resultaten hebben geleid. Voorts is ook in 2015 en 2016 sprake is van een verlies uit onderneming. Op [belanghebbende] rust de last feiten en omstandigheden te stellen en bij betwisting aannemelijk te maken die de conclusie rechtvaardigen dat met betrekking tot de activiteiten in 2014 sprake was van een objectieve voordeelsverwachting.
11. Naar het oordeel van de rechtbank heeft [belanghebbende] onvoldoende aannemelijk gemaakt dat in het onderhavige jaar objectief gezien sprake was van een redelijkerwijs te verwachten voordeel. Ter onderbouwing van zijn standpunt heeft [belanghebbende] gewezen op het in februari 2018 met [D] Holding ltd gesloten contract en gesteld dat dat op basis hiervan wel (aanzienlijke) inkomsten gegenereerd gaan worden. Voor zover de daaruit voortvloeiende betaling al moet worden aangemerkt als opbrengst, kan de rechtbank uit het bijgevoegde exemplaar van het contract niet ondubbelzinnig opmaken of sprake is van de opdracht tot een productie. De reactie van [E] GmbH op een Taster Tape van [belanghebbende], evenals de diverse e-mails die [belanghebbende] bij zijn nadere stuk nog heeft overgelegd, allen – zo de rechtbank begrijpt – ter onderbouwing van het standpunt dat [belanghebbende] terrein aan het winnen is in de filmindustrie, zijn naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende om in 2014 te kunnen spreken van een objectieve voordeelsverwachting. Hetzelfde geldt voor de door [belanghebbende] gestelde veranderingen in het beleid van diverse televisiestations in het Midden-Oosten. Bij het voorgaande neemt de rechtbank in aanmerking dat vanaf de start tot en met 2017 slechts negatieve resultaten zijn gerealiseerd. De activiteiten vormen derhalve geen bron van inkomen en het negatieve resultaat daaruit kan mitsdien niet in aanmerking worden genomen.
12. De rechtbank merkt ter voorlichting aan [belanghebbende] nog op dat indien in de komende jaren positieve resultaten worden behaald [belanghebbende] zich met betrekking tot de vraag of sprake is van een bron van inkomen tot [de Inspecteur] kan wenden, bij bevestigend antwoord waarvan [belanghebbende] mogelijk een beroep kan doen op het bepaalde in artikel 3.10 Wet IB 2001.
13. Gelet op wat hiervoor is overwogen dient het beroep ongegrond te worden verklaard.
(…)”