Gerechtshof Den Haag, 20-11-2019, ECLI:NL:GHDHA:2019:3616, BK-19/00335

Belanghebbende verricht sinds medio 2008 onder de naam [Y] activiteiten, welke betrekking hebben op het ontwikkelen van nieuwe bloemenrassen en het beheren van licenties en rechten op dit gebied. Belanghebbende is één uur per week in het bedrijf aanwezig. Haar werkzaamheden bestaan uit het opnemen van de telefoon en het onderhouden van contacten met de inkopers van de gekweekte plantjes. Belanghebbendes gemachtigde bezit alle kennis van de activiteiten van [Y] . Hij ontvangt voor de door hem in dit verband verrichte werkzaamheden geen vergoeding.

Over de jaren 2008 tot en met 2015 heeft belanghebbende met de in 2.1 vermelde activiteiten de volgende resultaten behaald:

De in de jaren 2013 tot en met 2015 behaalde omzet is behaald met het kweken van plantjes in opdracht van derden.

De Inspecteur heeft bij belanghebbende op 10 april 2014 een boekenonderzoek ingesteld naar de aanvaardbaarheid van de aangiften IB/PVV voor de jaren 2009 tot en met 2012 en de aangiften omzetbelasting over het tijdvak 1 januari 2009 tot en met 31 december 2013.

Naar aanleiding van de uitkomsten van het boekenonderzoek hebben belanghebbende en de Inspecteur een vaststellingsovereenkomst als bedoeld in artikel 7:900 van het Burgerlijk Wetboek gesloten, ondertekend door de Inspecteur op 14 april 2014 en door belanghebbende op 22 april 2014. Hierin zijn partijen naar de kern genomen overeengekomen dat belanghebbende vanaf 2012 geen onderneming meer drijft en dat, indien blijkt dat tot en met het jaar 2016 inkomsten worden gegenereerd op basis waarvan kan worden geconcludeerd dat sprake is van een bron van inkomen, de door belanghebbende tot en met het jaar 2016 gemaakte kosten met die inkomsten kunnen worden gecompenseerd.

Het Hof heeft in zijn uitspraak van 17 april 2019 geoordeeld dat belanghebbende gebonden is aan hetgeen zij met de Inspecteur is overeengekomen in de vaststellingsovereenkomst (ECLI:NL:GHDHA:2019:1043). Het tegen deze uitspraak ingestelde beroep in cassatie is door belanghebbende ingetrokken.

Belanghebbende heeft op 28 augustus 2016 aangifte IB/PVV 2014 (de aangifte) gedaan. In het aangiftebiljet heeft zij een resultaat uit overige werkzaamheden aangegeven van negatief € 34.603.

De Inspecteur heeft bij het vaststellen van de aanslag het in de aangifte aangegeven negatieve resultaat uit overige werkzaamheden niet geaccepteerd en voorts het eigenwoningforfait met een bedrag van € 28 gecorrigeerd.

De Inspecteur heeft de aanslag bij uitspraak op bezwaar gehandhaafd. Het daartegen door belanghebbende ingestelde beroep is te laat ingediend en - nu geen sprake is van een verschoonbare termijnoverschrijding - niet-ontvankelijk.

De Rechtbank heeft het beroep niettemin inhoudelijk behandeld. Zij heeft daartoe een door belanghebbende bij brief van 8 maart 2019 gedaan verzoek om gelijktijdige behandeling van de beroepen betreffende de jaren 2013 en 2014, opgevat als een verzoek om ambtshalve vermindering van de aanslag (het verzoek) en, naar het Hof begrijpt, deze brief tevens opgevat als een bezwaarschrift tegen de impliciete afwijzing van dat verzoek, welk bezwaar in beginsel op de voet van artikel 6:15 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) ter behandeling aan de Inspecteur had moeten worden doorgezonden. De Rechtbank heeft echter het verzoek om redenen van proceseconomie inhoudelijk behandeld als ware door belanghebbende met toepassing van artikel 7:1a Awb beroep ingesteld tegen de beslissing van de Inspecteur. De Inspecteur heeft ter zitting van de Rechtbank ingestemd met deze gang van zaken. De Rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.