Gerechtshof Den Haag, 28-06-2019, ECLI:NL:GHDHA:2019:3955, BK-19/00104

1. Belanghebbende heeft voor de Nederlandse registratie van een uit Duitsland afkomstige personenauto, een Mercedes-Benz Viano, op aangifte € 5.457 aan belasting van personenauto’s en motorrijwielen (bpm) voldaan. De Inspecteur, van mening, anders dan belanghebbende, dat voor de heffing van bpm niet sprake is van een gesloten bestelauto maar van een kampeerauto en dat daarom te weinig belasting is voldaan, heeft € 3.649 aan bpm nageheven met een verzuimboete van € 364 en € 69 aan belastingrente. Bij gezamenlijke uitspraak op bezwaar heeft de Inspecteur het bezwaar tegen de naheffingsaanslag, de boetebeschikking en de beschikking belastingrente wegens termijnoverschrijding niet-ontvankelijk verklaard en ambtshalve is besloten de naheffingsaanslag te handhaven en de boetebeschikking en de beschikking belastingrente te vernietigen.

2. Tegen de uitspraak van de Inspecteur heeft belanghebbende beroep bij de Rechtbank ingesteld. Een griffierecht van € 170 is geheven. De Rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.

3. Belanghebbende is van de uitspraak van de Rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. Een griffierecht van € 259 is geheven. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

4. De mondelinge behandeling van het hoger beroep heeft plaatsgehad in Den Haag ter zitting van het Hof van 21 juni 2019. Partijen zijn verschenen. Op de zitting zijn ook de hoger beroepen in de zaken BK-19/00004 t/m BK-19/00015, BK-19/00096 en BK-19/00097 ( [A] B.V.), de zaak BK-19/00039 ( [B] V.O.F.), de zaak BK-19/00058 [C] ), de zaken BK-19/00099 en BK-19/00100 ( [D] V.O.F.), de zaak BK-19/00101 en BK-19/00102 ( [E] ), de zaak BK-19/00103 ( [F] ), de zaken BK-19/00105 en BK-19/00106 ( [G] B.V.), de zaak BK-19/00108 ( [H] B.V.), de zaak BK-19/00126 ( [I] B.V.), de zaak BK-19/00127 ( [J] ) en de zaak BK-19/00129 ( [K] ) behandeld. Met instemming van partijen geldt wat in het ene hoger beroep is aangevoerd en ingebracht ook, voor zover van toepassing, voor de andere hoger beroepen en geldt voor alle hoger beroepen ook, voor zover van toepassing, wat op de zitting van 7 juni 2019 is verhandeld met betrekking tot de zaken BK-19/00042 t/m BK-19/00056 ( [A] B.V.).

5. De Rechtbank heeft overwogen:

"(…)

3. De termijn voor het indienen van een bezwaarschrift is zes weken na de dagtekening van het aanslagbiljet. Als een bezwaar te laat is ingediend moet [de Inspecteur] dit niet-ontvankelijk verklaren. Dat is ingevolge artikel 6:11 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) alleen anders als de termijnoverschrijding [belanghebbende] niet kan worden toegerekend.

4. [ Belanghebbende] heeft in het beroepschrift geen gronden aangevoerd tegen de niet-ontvankelijkverklaring maar is slechts ingegaan [op] de argumenten van [de Inspecteur] om niet ambtshalve aan het bezwaar tegemoet te komen. Gemachtigde heeft ter zitting desgevraagd als reden voor de termijnoverschrijding gegeven dat hij te laat, dus na afloop van de bezwaartermijn, door [belanghebbende] op de hoogte is gesteld van de naheffingsaanslag. Dat [belanghebbende] zijn gemachtigde laat heeft geïnformeerd, kan [belanghebbende] worden toegerekend zodat geen sprake is van een situatie als bedoeld in artikel 6:11 van de Awb. [De Inspecteur] heeft het bezwaar daarom terecht niet-ontvankelijk verklaard.

5. Tussen partijen is in geschil of de hoorplicht is geschonden. Tevens is in geschil of [de Inspecteur] het Europees verdedigingsbeginsel heeft geschonden.

6. Van schending van de hoorplicht is geen sprake. Aangezien het bezwaar kennelijk niet-ontvankelijk is, heeft [de Inspecteur] op grond van artikel 7:3, letter a, van de Awb van horen kunnen en mogen afzien. Ter zitting heeft [belanghebbende] gesteld dat [de Inspecteur] op grond van paragraaf 9 van het Besluit Fiscaal Bestuursrecht hem wél had moeten horen. Een dergelijke verplichting volgt echter niet uit die bepaling. Daarin is slechts vermeld dat gehoord moet worden als er redelijkerwijs twijfel mogelijk is over de niet-ontvankelijkheid van het bezwaar. Dat daarvan sprake was, is gesteld noch gebleken.

7. De vraag of het Europees verdedigingsbeginsel is geschonden, ziet op de handelwijze van [de Inspecteur] voorafgaand aan het opleggen van de naheffingsaanslag en maakt dus deel uit van hetgeen in bezwaar aangedragen had kunnen worden. Aan de beoordeling van deze vraag komt de rechtbank dan ook niet toe, omdat het bezwaar terecht niet-ontvankelijk is verklaard.

8. Gelet op wat hiervoor is overwogen, is beroep ongegrond verklaard.

9. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding."

6. In hoger beroep zijn, naar het Hof begrijpt, nagenoeg dezelfde geschilpunten als bij de Rechtbank aan de orde. Voor de standpunten van partijen verwijst het Hof naar de gedingstukken.

7. De Rechtbank heeft naar 's Hofs oordeel op goede gronden, begrijpelijk en juist, geoordeeld dat met betrekking tot alle onderdelen van het geschil het gelijk aan de zijde van de Inspecteur is. Belanghebbende heeft, ook in hoger beroep, niets aangevoerd, gelet ook op de aannemelijk te achten weerspreking door de Inspecteur, dat rechtvaardigt anders te oordelen of waaruit anderszins, bijvoorbeeld wat betreft de heffing van griffierecht, een inhoudelijk of formeel beletsel is te putten voor het bevestigen van de uitspraak van de Rechtbank. Al wat belanghebbende heeft aangevoerd treft geen doel, daar zijn stellingen, zo al relevant en te volgen, niet blijk geven van een juiste rechtsopvatting dan wel feitelijke grondslag missen.

8. De met een beroep op het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie van 4 oktober 2018, Kantarev, ECLI:EU:C:2018:807, gedane stelling dat het griffierecht te hoog is faalt, al omdat de stelling blijk geeft van een verkeerde lezing van dat arrest.

9. Het Hof ziet voor deze procedure geen reden het Hof van Justitie van de Europese Unie prejudiciële vragen voor te leggen.

10. Het hoger beroep is ongegrond.

11. Het Hof ziet geen reden een partij te veroordelen in de proceskosten.