Gerechtshof Leeuwarden, 23-05-2003, AF9274, BK 99/30230 WOZ

Gegevens

Instantie: Gerechtshof Leeuwarden

Datum uitspraak: 23 mei 2003

Datum publicatie: 28 mei 2003

ECLI: ECLI:NL:GHLEE:2003:AF9274

Zaaknummer: BK 99/30230 WOZ

Inhoudsindicatie

Uitspraak

BELASTINGKAMER GERECHTSHOF TE LEEUWARDEN UITSPRAAK

BK-99/30230 23 mei 2003

Uitspraak van het Gerechtshof te Leeuwar-den, eerste enkelvoudige belastingkamer, op het beroep van

X te Z (: de belanghebbende)

tegen de uitspraak van

de ambtenaar belast met de heffing en invordering van gemeentelijke belastingen op Ameland (: de ambtenaar)

gedaan op het bezwaarschrift van belanghebbende tegen de aan hem uitgereikte waardebeschikking van nagenoemde onroerende zaak.

1. Het procesverloop

1.1. In het kader van de Wet waardering onroerende zaken (: de Wet) heeft de ambtenaar de waarde van de onroerende zaak a-weg 11-69 te L (: de onroerende zaak) bij beschikking d.d. 30 maart 1998 vastgesteld op ƒ 330.000,--, met vermelding van de waardepeildatum 1 januari 1995 en het geldende tijdvak 1 januari 1997 tot en met 31 december 2000.

1.2. De belanghebbende heeft bij een op 23 april 1998 door de ambtenaar ontvangen bezwaarschrift bezwaar gemaakt tegen de hoogte van de vastgestelde waarde.

1.3. Bij uitspraak van 29 november 1999 heeft de ambtenaar het bezwaarschrift ongegrond verklaard.

1.4. Tegen deze uitspraak heeft belanghebbende bij beroepschrift van 28 december 1999 beroep ingesteld.

1.5. Het verweerschrift van de ambtenaar is op 27 maart 2000 door het hof ontvangen.

1.6. Mondelinge behandelingen hebben plaatsgevonden op de zittingen van 9 mei 2000, 31 januari 2001 en 9 april 2003.

1.7. Van alle genoemde (en hierna nog te noemen) stukken moet de inhoud als hier ingevoegd worden beschouwd.

2. Het geschil en de standpunten van partijen.

2.1. In geschil is het antwoord op de vraag of de waarde dient te worden bepaald met inachtneming van het gelijkheidsbeginsel.

2.2. De belanghebbende beantwoordt deze vraag bevestigend. Hij bepleit een waarde van ƒ 265.000,--.

2.3. De ambtenaar stelt dat de de meerderheidsregel aan een beroep op het gelijkheidsbeginsel in de weg staat. Hij concludeert tot bevestiging van de beroepen uitspraak.

2.4. Voor een meer uitvoerige uiteenzetting van de standpunten van partijen verwijst het hof naar de gedingstukken.

Partijen hebben daaraan ter zittingen geen nadere gronden aangevoerd.

3. De feiten

Voor de beoordeling van het geschil gaat het hof uit van de navolgende feiten:

3.1. In 1995 werd van het appartementencomplex A te L de eerste fase bestaande uit 46 appartementen opgeleverd.

3.2. In hetzelfde jaar werden deze appartementen gewaardeerd in het kader van de op 1 januari 1995 in werking getreden Wet waardering onroerende zaken. De waarde is bepaald naar de waarde op de waardepeildatum 1 januari 1995 voor het tijdvak 1 januari 1997 tot en met 31 december 2000.

3.3. De woz-waarden zijn bij verzonden waardebeschikking voor een te laag bedrag bekend gemaakt. Het verschil bestaat uit niet meegetelde omzetbelasting en de waarde van de erfpacht.

3.4. In 1997 werd van het appartementencomplex A te L de tweede fase bestaande uit 32 appartementen opgeleverd. De woz-waarden van deze appartementen zijn inclusief omzetbelasting en de waarde van de erfpacht vastgesteld.

3.5. Het appartement van belanghebbende maakt deel uit van de tweede fase.

3.6. De belanghebbende heeft onweersproken gesteld dat aan een met zijn appartement vergelijkbaar appartement uit de eerste fase een woz-waarde van ƒ 265.000,-- is toegekend.

3.7. Met de onderhavige zaak zijn gelijktijdig de zaken genummerd BK-99/30227, BK-99/30228 en BK-99/30229 behandeld.

4. De overwegingen

4.1. De belanghebbende beroept zich op op het gelijkheidsbeginsel.

Volgens de ambtenaar kan dit beroep op grond van de meerderheidsregel niet slagen.

4.2. De strekking van de zogenoemde meerderheidsregel is dat een beroep op het gelijkheidsbeginsel onder omstandigheden ook moet slagen als de behandeling van andere belastingplichtigen, waarop de belanghebbende zich beroept, niet berust op een beleid of op een oogmerk tot begunstiging maar voortvloeit uit de door de heffingsambtenaar gemaakte fouten (HR 5 oktober 1994, nr. 29839, BNB 1995/7). In overeenstemming met deze strekking moet worden aangenomen dat voor toepassing van de meerderheidsregel pas dan plaats is indien de ongelijke behandeling niet is terug te voeren op een beleid (HR 27 juli 1999 nr. 34548 BB 2000/237). Dit betekent dat in het onderhavige geval de meerderheidsregel vooralsnog niet aan de orde is indien de ongelijke behandeling waarop belanghebbende zich beroept, voortvloeit uit een door de ambtenaar gevoerd beleid.

4.3. Voor de beoordeling of er sprake is van een door de ambtenaar gevoerd beleid overweegt het hof als volgt.

De ambtenaar schrijft in zijn verweerschrift:

"In de loop van 1995 heeft op L een algehele hertaxatie plaatsgevonden. De door het taxatiebureau vastgestelde waarden zijn vervolgens onderzocht door de taxateur van de Registratie en Successie (Waarderingskamer). Door een vergelijking te maken met verkoopcijfers kwam uit dit onderzoek naar voren dat een aantal objecten, waaronder de appartementen van de eerste fase van complex A", ten onrechte te laag waren gewaardeerd. Als oorzaak hiervan geldt het niet meenemen van BTW en erfpacht bij de waardebepaling van de appartementen. In overleg met het taxatiebureau is daarna door het college van burgemeester en wethouders aan de Waarderingskamer toegezegd deze waarden aan te passen. Naar later is gebleken zijn echter in februari 1997 in de gemeente Ameland de zogenaamde WOZ-beschikkingen verstuurd, met daarop aangegeven de vastgestelde taxatiewaarden, zonder dat deze aanpassingen hebben plaatsgevonden (dagtekening 20 februari 1997);"

4.4. Uit hetgeen de ambtenaar aldus in zijn verweerschrift schrijft, leidt het hof af dat de ambtenaar wist dat de voor de appartementen vastgestelde woz-waarden nog dienden te worden gecorrigeerd door bijtelling van een bedrag aan omzetbelasting en de waarde van de erfpacht. Nu de ambtenaar verzending van de waardebeschikkingen heeft laten plaatsvinden zonder voorafgaande toepassing van bedoelde correctie en evenmin heeft gemotiveerd waarom die verzending desondanks heeft plaatsgevonden is de door de ambtenaar gevolgde werkwijze aan te merken als kennelijk een uit beleidsmatige overwegingen voortgesproten werkwijze.

Dit leidt er toe dat het door de ambtenaar gevoerde beleid ten aanzien van de appartementen uit de eerste fase ook dient te gelden voor de telkens vergelijkbare appartementen uit de tweede fase.

4.5. Het hof is van oordeel dat, nu aan een vergelijkbaar appartement uit de eerste fase een waarde van ƒ 265.000,-- is toegekend, deze waarde ook dient te gelden voor het appartemnt van belanghebbende.

4.6. Het beroep is gelet op het voorgaande gegrond.

5. Verzoek schadevergoeding

De belanghebbende heeft verzocht de gemeente Ameland te veroordelen tot vergoeding van de door hem geleden schade als bedoeld in artikel 8:73 van de Algemene wet bestuursrecht. Het hof acht het verzoek niet toewaasbaar nu de belanghebbende dit niet nader heeft onderbouwd.

6. De proceskosten.

Op grond van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht acht het hof termen aanwezig de ambtenaar te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Het onderhavige beroep en de drie onder sub 3.7. genoemde beroepen zijn gelijktijdig ingediende gelijksoortig beroepen gericht tegen gelijksoortige uitspraken. Daarom beschouwt het hof deze vier zaken samenhangend als bedoeld in artikel 3 van het Besluit proceskosten bestuursrecht (: het Besluit).

Met inachtneming van het Besluit bepaalt het hof de proceskosten terzake van beroepsmatig verleende rechtsbijstand op € 322,-- x 2 (puntentarief) x 1,5 (gewicht) x 1,5 (samenhangende zaken) is

€ 1.449,-- gedeeld door vier is € 362,25.

Deze kosten dienen te worden gedragen door de gemeente Ameland.

7. De beslissing.

Het gerechtshof:

verklaart het beroep gegrond;

vernietigt de bestreden uitspraak;

vermindert de bij WOZ-beschikking vastgestelde waarde tot een waarde van ƒ 265.000,-- (€ 120.250,--);

veroordeelt de ambtenaar tot betaling aan de belanghebbende van de door hem gemaakte proceskosten ten bedrage van € 362,25;

bepaalt dat de ambtenaar een bedrag van € 27,23 aan belanghebbende vergoedt terzake van het door hem betaalde griffierecht;

wijst de gemeente Ameland aan als de rechtspersoon die deze kosten dient te dragen.

Gedaan door Prof. mr Aardema, vice-president, voorzitter, lid van de eerste enkelvoudige belastingkamer, in tegenwoordigheid van de heer Haarsma als griffier en in het openbaar uitgesproken te Leeuwarden op 23 mei 2003.

De griffier, De voorzitter,

M. Haarsma Prof. mr E. Aardema

Op 28 mei 2003 afschrift

aangetekend verzonden aan beide partijen.