Gerechtshof Leeuwarden, 19-02-2010, BL5300, BK 53/09 Fosfaatheffing

uitspraak van de eerste meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

tegen de uitspraak in de zaak met nummer AWB 08/296 van de rechtbank Leeuwarden (hierna: de rechtbank) van 9 april 2009, in het geding tussen

belanghebbende

en

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Met dagtekening 12 oktober 2007 heeft de inspecteur aan belanghebbende een naheffingaanslag fosfaatheffing voor het jaar 2005 opgelegd ten bedrage van € 7.578.

1.2. Het tegen de naheffingsaanslag ingediende bezwaar heeft de inspecteur bij uitspraak van 28 december 2007 gegrond verklaard. Hij heeft de naheffingsaanslag verminderd tot op een bedrag van € 5.796.

1.3. Belanghebbende heeft tegen deze uitspraak beroep ingesteld bij de rechtbank. De rechtbank heeft bij de bestreden uitspraak van 9 april 2009, verzonden op dezelfde dag, het beroep ongegrond verklaard. Aldaar is geprocedeerd zoals weergegeven in voormelde uitspraak van de rechtbank.

1.4. Tegen deze uitspraak heeft belanghebbende hoger beroep ingesteld. Het beroepschrift (met bijlage) is op 20 mei 2009 bij het hof ingekomen. Op 23 juni 2009 heeft het hof de gronden van het beroep ontvangen. De inspecteur heeft op 24 juli 2009 een verweerschrift ingediend.

1.5. Ter zitting van 20 januari 2010 heeft het hof het hoger beroep behandeld. Op de zitting zijn verschenen belanghebbende, zijn echtgenote en zijn gemachtigde A. Namens de inspecteur is verschenen de heer B. Ter zitting heeft de inspecteur drie vervoersbewijzen dierlijke meststoffen overgelegd. Belanghebbende heeft daarvan kunnen kennisnemen en zich erover kunnen uitlaten.

1.6. Van alle genoemde (en hierna nog te noemen) stukken moet de inhoud als hier ingevoegd worden beschouwd.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat, als tussen partijen niet in geschil, dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of onvoldoende weersproken, het volgende vast.

2.2. De forfaitaire norm voor mestcode 32A is 19,9 kg fosfaat per ton. Belanghebbende heeft geen heranalyse aangevraagd ten aanzien van de analyseresultaten van deze vracht.

2.4. Belanghebbende heeft op 6 september 2006 een forfaitaire aangifte mineralenheffingen 2005 ingediend. In deze aangifte heeft belanghebbende de verschuldigde fosfaatheffing berekend op € 7.578 en de verschuldigde stikstofheffing op nihil. Omdat de verschuldigde fosfaatheffing niet werd voldaan heeft de inspecteur voor voormeld bedrag van € 7.578 de onderhavige naheffingsaanslag opgelegd.

2.5. In de bezwaarfase dient belanghebbende een zogenaamde verfijnde aangifte in. Na verrekening met het fosfaatsaldo, resteert een verschuldigde fosfaatheffing van € 5.796. De inspecteur heeft bij uitspraak op bezwaar de naheffingsaanslag verminderd tot op dit bedrag.

3. Het geschil

3.1. In geschil is het antwoord op de vraag of de onder 2.1 sub d vermelde vracht dierlijke meststoffen, gelet op het analyseresultaat, meegenomen mag worden in de berekening van de verschuldigde fosfaatheffing.

3.2. Belanghebbende beantwoordt de vraag ontkennend. Zijns inziens kan het analyseresultaat van de onder 2.1 sub d vermelde vracht niet overeenkomstig de werkelijkheid zijn omdat het resultaat te veel afwijkt van de forfaitaire norm en van de analyseresultaten van de onder 2.1 sub a tot en met c genoemde vrachten. Belanghebbende twijfelt aan de juistheid van de bemonstering. Herbemonstering was niet mogelijk omdat de aangevoerde mest na aanvoer direct over belanghebbendes land is uitgereden. Naar het hof begrijpt wenst belanghebbende bij de in geding zijnde vracht voor wat de fosfaatheffing betreft uit te gaan van het gemiddelde aantal kilogrammen fosfaat per ton van de overige drie aan hem geleverde vrachten.

3.3. De inspecteur beantwoordt de vraag bevestigend. Hij wijst erop dat mest een heterogeen product is met variabele gehalten en dat de bemonstering van mest gebeurt volgens een vastgesteld protocol. Omdat belanghebbende ervoor heeft gekozen een verfijnde boekhouding te voeren, moet - nu geen heranalyse is aangevraagd - bij de berekening van de hoeveelheid fosfaat in de aangevoerde mest uitgegaan worden van de analyseresultaten. De inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

3.4. Voor een meer uitvoerige motivering van de standpunten van de partijen verwijst het hof naar de gedingstukken en hetgeen ter zitting van de rechtbank en het hof is aangevoerd.

4. De overwegingen omtrent het geschil

4.1. De rechtbank heeft in haar uitspraak geoordeeld dat voor de vaststelling van de op grond van de verfijnde aangifte verschuldigde fosfaatheffing het analyseresultaat van de onder 2.1 sub d vermelde vracht ten volle dient te worden meegenomen en dat daarom de in geschil zijnde naheffingsaanslag niet tot een te hoog bedrag is opgelegd. Het hof onderschrijft dit oordeel van de rechtbank en neemt de daartoe in de uitspraak van de rechtbank onder 3.12 en 3.13 gebezigde gronden over en maakt deze tot de zijne. De omstandigheid dat herbemonstering niet mogelijk was, noopt niet tot een ander oordeel.

4.2. Belanghebbendes stelling dat het analyseresultaat van de onder 2.1 sub d genoemde vracht niet juist kan zijn omdat het resultaat te veel afwijkt van de analyseresultaten van de onder 2.1 sub a tot en met c genoemde drie vrachten, kan hem niet baten. Deze drie vrachten betreffen steeds een andere mestcode, zodat een vergelijking met de analyseresultaten van die vrachten het hof reeds op die grond niet juist voorkomt. Op dezelfde grond acht het hof het niet juist om het gemiddelde analyseresultaat van de drie vrachten toe te passen op de in geschil zijnde vracht.

4.3. Ook de grote afwijking van de forfaitaire norm rechtvaardigt niet de conclusie dat het analyseresultaat van de onder 2.1 sub d genoemde vracht onjuist is. Afwijkingen kunnen immers ontstaan door weersomstandigheden of worden verklaard uit de heterogeniteit van het product. Daarbij komt dat de onder 2.3 vermelde vrachten, met dezelfde mestcode en afkomstig van dezelfde leverancier als de in geding zijnde vracht, ook steeds een hoog fosfaatgehalte laten zien, gemiddeld zelfs hoger dan het analyseresultaat van de in geding zijnde vracht. Het hof heeft dan ook geen reden om aan te nemen dat de bemonstering en/of analyse ondeugdelijk zijn geweest.

4.4. Het bepaalde in artikel 1, aanhef en onder c, van Bijlage 3 behorende bij de Regeling hoeveelheidsbepaling dierlijke en overige organische meststoffen mist toepassing, reeds omdat in onderhavige zaak geen sprake is van vloeibare mest. Bovendien is niet gebleken dat de samenstelling van het monster ten aanzien van fosfor en stikstof systematisch afwijkt van de gemiddelde samenstelling van de vracht.

4.5. Het hoger beroep van belanghebbende is ongegrond. Het hof zal de uitspraak van de rechtbank bevestigen.

5. Proceskosten

Het hof acht geen termen aanwezig voor een proceskostenveroordeling als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

6. De beslissing