Gerechtshof 's-Gravenhage, 26-02-2003, ECLI:NL:GHSGR:2003:BV5329 AF6928, BK-00/02645

PROCES-VERBAAL

van de mondelinge uitspraak op het beroep van X te Z tegen de uitspraak van de Inspecteur, het hoofd van de eenheid Particulieren P van de Belastingdienst, op het bezwaar-schrift van belanghebbende tegen een aan hem opgelegde aan-slag in de inkomstenbelasting en de premie volksverzekerin-gen voor het jaar 1998.

De eerste mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsge-had ter zitting van de tiende enkelvoudige belastingkamer van het Gerechtshof van 9 april 2002, gehouden te Den Haag. Aldaar is verschenen de Inspecteur. Van de zijde van belang-hebbende is niemand verschenen. De gemachtigde van belang-hebbende is door de griffier bij aangetekende brief met ont-vangstbevestiging, verzonden op 13 maart 2002 aan A, op het adres a-straat 1 te Q, onder vermelding van plaats en tijd-stip uitgenodigd om op de zitting te verschijnen. Blijkens een door de griffier van PTT Post ontvangen retourkaart is de vorenbedoelde brief op 14 maart 2002 aan A uitgereikt.

De tweede mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsge-had ter zitting van de derde enkelvoudige belastingkamer van het Gerechtshof van 12 februari 2003, gehouden te Middel-burg. Aldaar is verschenen belanghebbende, alsmede de In-specteur.

Beslissing

Gronden

1. Belanghebbende is als docent klassieke gitaar in dienst-betrekking werkzaam bij B. In 1998 heeft hij uit dienstbe-trekking een bedrag van ƒ 31.230 aan loon genoten. Daarnaast maakt hij als uitvoerend musicus deel uit van het ensemble "C". In het onderhavige jaar heeft het ensemble dertien op-tredens verzorgd. De in verband met deze optredens verworven inkomsten bedragen in het onderhavige jaar ƒ 3.122.

3.1. De in de jaren 1996, 1997 en 1999 met de optredens van "C" verworven inkomsten en de met betrekking tot die inkom-sten gemaakte kosten luiden volgens het door de Inspecteur in haar verweerschrift op pagina 2 opgenomen overzicht als volgt:

5. De werkzaamheden die ten behoeve van B en "C" zijn ver-richt, kunnen slechts als één bron van inkomen worden aange-merkt indien belanghebbende zijn beroep als musicus zelf-standig uitoefent. Van de zelfstandige uitoefening van een beroep als bedoeld in artikel 6, tweede lid, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 (hierna: de Wet) is slechts spra-ke indien belanghebbende de werkzaamheden zelfstandig en voor eigen rekening verricht en daarbij ondernemersrisico loopt. Nu gesteld noch gebleken is dat hiervan in het onder-havige geval sprake is, kunnen de werkzaamheden die voor de B en "C" zijn verricht, tezamen genomen, niet als de uitoe-fening van een zelfstandig beroep worden aangemerkt. Ook naar het spraakgebruik beoordeeld kan onder de omstandighe-den van dit geval niet worden gezegd dat belanghebbende in 1998 zelfstandig een beroep uitoefende.

6. Ten aanzien van de vraag of op de werkzaamheden die be-langhebbende ten behoeve van "C" heeft verricht artikel 22, eerste lid, onderdeel b, van de Wet van toepassing is, dient aannemelijk te zijn dat belanghebbende als uitvoerend musi-cus deelneemt aan het economische verkeer, dat hij hiermee het behalen van geldelijk voordeel beoogt en tevens redelij-kerwijs kan verwachten dat zijn werkzaamheden als uitvoerend musicus - zij het in de toekomst - positieve opbrengsten zullen afwerpen, waarbij onder positieve opbrengsten wordt verstaan een opbrengst, welke de aan die werkzaamheden ver-bonden kosten overtreft (vgl. Hoge Raad 22 maart 1972, nr. 16 751, BNB 1972/96).

7. Dat belanghebbende met "C" heeft deelgenomen aan het eco-nomische verkeer en dat hij hiermee het behalen van gelde-lijk voordeel heeft beoogd, is tussen partijen niet in ge-schil. Gelet op de inkomsten die belanghebbende met de op-tredens heeft verworven en de kosten die hij in verband daarmee heeft gemaakt, acht het Hof aannemelijk dat met de werkzaamheden als uitvoerend musicus redelijkerwijs een voordeel te verwachten was. Indien bij de berekening van de kosten conform het overwogene onder 6 wordt uitgegaan van de werkelijke reiskosten - door belanghebbende onweersproken gesteld op ten hoogste ƒ 0,25 per kilometer - en de overige gemaakte kosten voor het jaar 1998 - conform het standpunt van de Inspecteur - voor de helft aan de werkzaamheden als uitvoerend musicus worden toegerekend, overstijgen de op-brengsten de kosten in het onderhavige jaar weliswaar niet. Voor het jaar 1997 overtreffen de opbrengsten de kosten wel. Indien voorts ten aanzien van de jaren 1996 en 1999 bij ge-brek aan gegevens die in een andere richting wijzen met be-trekking tot de reiskosten eveneens van ƒ 0,25 per kilometer wordt uitgaan - welk bedrag het Hof in de omstandigheden van dit geval redelijk acht -, overtreffen de de aan de werk-zaamheden als uitvoerend musicus verbonden opbrengsten de werkelijke kosten eveneens. Gelet hierop, alsmede op de stelling van belanghebbende - die door de Inspecteur niet is weersproken - dat de kosten sinds het jaar 2001 zijn gedaald omdat het ensemble sindsdien minder repeteert, maar wel twaalf optredens heeft verzorgd, is het Hof van oordeel dat belanghebbende redelijkerwijs kon verwachten dat zijn werk-zaamheden als uitvoerend musicus positieve opbrengsten zullen afwerpen.

8. Op grond van het vorenoverwogene dient artikel 22, eerste lid, onderdeel b, van de Wet te worden toegepast op de werk-zaamheden die belanghebbende ten behoeve van "C" heeft ver-richt. Nu niet is gebleken dat het bedrag van de in aftrek gebrachte beroepskosten in geschil is, kunnen deze kosten op grond van artikel 37, eerste lid, van de Wet conform de in-gediende aangifte op het totale bedrag van de inkomsten uit arbeid in mindering worden gebracht. Het belastbare inkomen moet dientengevolge worden gesteld op ƒ 26.450 (ƒ 27.967 + ƒ 3.122 - (ƒ 7.747-ƒ 3.108)).

9. Het beroep is gegrond.

10. Het Hof acht termen aanwezig de Inspecteur te veroorde-len in de door belanghebbende gemaakte proceskosten als be-doeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht. Het Hof stelt deze kosten, op de voet van het Besluit proceskos-ten bestuursrecht en de daarbij behorende bijlage, vast op € 322 wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand (1 punt à € 322 x 1 (gewicht van de zaak)). Voor een hogere vergoeding acht het Hof geen termen aanwezig. Voorts dient aan belanghebbende het voor deze zaak gestorte griffierecht te worden vergoed.

Deze uitspraak is vastgesteld op 26 februari 2003 door mr. Tijnagel en op dezelfde datum in het openbaar uitgesproken, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier drs. Bravenboer.

(Bravenboer) (Tijnagel)