Gerechtshof 's-Gravenhage, 05-11-2003, AO0432, BK-02/03883

UITSPRAAK

op het beroep van mevrouw X te Z tegen de uitspraak van de Inspecteur, het hoofd van de eenheid Ondernemingen P van de Belastingdienst, betreffende na te noemen aanslag.

1. Aanslag en bezwaar

1.1. Aan belanghebbende is voor het jaar 2000 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 63.155.

1.2. Het tegen de aanslag gerichte bezwaar van belanghebbende is bij de bestreden uitspraak afgewezen.

2. Loop van het geding

2.1. Belanghebbende is van de bovenvermelde uitspraak in beroep gekomen bij het Hof. In verband daarmee is door de griffier een griffierecht geheven van € 29. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

2.3. Het Hof heeft op 21 juli 2003 mondeling uitspraak gedaan. De voor partijen bestemde afschriften van het proces-verbaal van die uitspraak zijn op 4 augustus 2003 ter post bezorgd. Op 29 augustus 2003 is van belanghebbende een verzoek ingekomen om de mondelinge uitspraak te vervangen door een schriftelijke. Het daarvoor verschuldigde griffierecht ad € 43,50 is tijdig voldaan.

3. Vaststaande feiten

3.1. Belanghebbende woonde in het onderhavige jaar ongehuwd samen met haar tot haar huishouding behorende geestelijk en lichamelijk gehandicapte zoon A te Z. Zij ontving in dit jaar van de Sociale Verzekeringsbank een tot haar inkomen behorend persoonsgebonden budget.

3.2. Belanghebbende heeft in 1998 een nieuw te bouwen appartement te Q (hierna: het appartement) aangekocht dat primair is bestemd als therapieruimte voor haar zoon en voorts tijdelijk wordt verhuurd aan andere geestelijk en lichamelijk gehandicapten. Zij heeft het appartement tijdens de bouw laten aanpassen voor rolstoelgebruik. Het appartement is ultimo juli 2000 aan belanghebbende opgeleverd. Het appartement is voorzien van een inventaris ter waarde van ƒ 25.000.

3.3. Belanghebbende heeft met haar zoon in het onderhavige jaar dertig keer tussen Z en Q op onregelmatige tijdstippen en niet in de weekeinden heen en weer gereisd, onder meer om bij de nieuwbouw van het appartement betrokken te zijn.

3.4. De woning te Z is belanghebbendes eigen woning die haar en A tot hoofdverblijf dient. In haar aangifte voor de inkomstenbelasting en de premies volksverzekeringen 2000 heeft zij voor de beide woningen een huurwaardeforfait aangegeven. De verhuuropbrengst van het appartement is, onder aftrek van kosten, aangegeven als inkomsten uit roerende zaken en onderverhuur.

3.5. Belanghebbende heeft voor het onderhavige jaar een belastbaar inkomen aangegeven van ƒ 22.624. Daarbij heeft zij op haar inkomen onder meer in mindering gebracht: ƒ 5.400 als kosten wegens het reizen tussen Z en Q, ƒ 4.628 (negatief) als inkomsten uit roerende zaken en ƒ 50.812, waarvan ƒ 38.599 kosten wegens bouwkundige aanpassingen aan het appartement ten behoeve van rolstoelgebruik, wegens buitengewone lasten.

3.7. Na daartegen door belanghebbende gemaakt bezwaar heeft de Inspecteur de aanslag bij de bestreden uitspraak gehandhaafd.

4. Omschrijving geschil en standpunten van partijen

4.2. Deze vragen worden door de Inspecteur ontkennend en door belanghebbende bevestigend beantwoord.

4.3. Voor de standpunten van partijen en de gronden waarop zij deze doen steunen verwijst het Hof naar de gedingstukken.

5. Conclusies van partijen

5.2. De Inspecteur heeft geconcludeerd tot vernietiging van de uitspraak waarvan beroep en vermindering van de aanslag tot een naar een belastbaar inkomen van ƒ 62.578.

6. Overwegingen omtrent het geschil

6.1. Met hetgeen belanghebbende heeft aangevoerd is niet aannemelijk gemaakt dat de kosten wegens reizen naar Q zijn gemaakt ter verwerving, inning en behoud van inkomsten. Zij vormen daarom geen aftrekbare kosten.

6.2. Nu belanghebbende en haar zoon de reizen naar Q tezamen hebben gemaakt, zijn deze kosten niet gemaakt in verband met het regelmatig bezoeken van wegens ziekte of invaliditeit langer dan een maand verpleegde personen. De kosten kunnen derhalve niet in mindering op het inkomen worden gebracht.

6.3. De Inspecteur heeft de (negatieve) inkomsten uit roerende zaken gesplitst in een gedeelte dat kan worden toegerekend aan de onroerende zaak en een gedeelte dat kan worden toegerekend aan de roerende zaken, de inventaris van het appartement.

6.4. De inkomsten uit het appartement heeft de Inspecteur terecht berekend met toepassing van de regeling tijdelijke verhuur. De verhuuropbrengst bedroeg ƒ 4.912. Daarvan is 20 percent (ƒ 982) aangemerkt als een vergoeding voor de inventaris. Voorts heeft belanghebbende ƒ 1.006 aan verhuurkosten betaald. De Inspecteur heeft de zuivere inkomsten terecht vastgesteld op 3/4 van ƒ 4.912 -/- ƒ 982 -/- ƒ 1.006 is ƒ 2.193.

6.6. Naar 's Hofs oordeel heeft de Inspecteur terecht het huurwaardeforfait van het appartement op ƒ 601 (5/52 x 2,05 percent van ƒ 305.000) vastgesteld.

6.7. De Inspecteur heeft van de ƒ 38.599 verbouwingskosten ƒ 5.000 in aftrek toegelaten. Met hetgeen belanghebbende heeft aangevoerd heeft zij niet aannemelijk gemaakt dat de Inspecteur een hoger bedrag dan door hem in aanmerking is genomen op haar inkomen in mindering had moeten brengen.

6.8. Voor zover de grieven van belanghebbende aldus moeten worden verstaan dat een strikte toepassing van de ter zake geldende wettelijke bepalingen in het onderhavige geval leidt tot een onredelijke uitkomst, kunnen zij niet tot een ander oordeel leiden, omdat het de rechter, op grond van artikel 11 van de Wet algemene bepalingen, niet is toegestaan de innerlijke waarde of billijkheid van de wet de beoordelen.

6.9. Het vorenoverwogene leidt tot de navolgende cijferopstelling van het belastbaar inkomen (in guldens):

Looninkomsten 72.075

6.10. Op grond van het vorenoverwogene is het beroep gegrond en dient te worden beslist zoals hierna vermeld.

7. Proceskosten en griffierecht

8. Beslissing

Deze uitspraak is vastgesteld op 5 november 2003 door mr. Visser, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier mr. Salomons, ter vervanging van de mondelinge uitspraak van 21 juli 2003.

(Salomons)

(Vonk)