Gerechtshof 's-Gravenhage, 29-04-2005, AU1137, BK-03/03708

PROCES-VERBAAL

van de mondelinge uitspraak op het beroep van X te Z tegen de uitspraak van de Inspecteur, de voorzitter van het managementteam van de Belastingdienst/P, op het bezwaarschrift van belanghebbende tegen de aanslag inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen 2001.

De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Gerechtshof van 15 april 2005, gehouden te Den Haag. Aldaar zijn verschenen namens belanghebbende A, gemachtigde, alsmede namens de Inspecteur B.

Beslissing

Gronden

1. Belanghebbende heeft aangifte gedaan voor de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen over het jaar 2001. In deze aangifte heeft belanghebbende een belastbaar inkomen uit sparen en beleggen aangegeven van ? 25.752. Voorts is in de aangifte vermindering ter voorkoming van dubbele belasting verzocht vanwege een tot het vermogen van belanghebbende behorende in Frankrijk gelegen woning met en waarde van ? 27.227. Dit zou volgens de berekening van de gemachtigde van belanghebbende resulteren in een belastingvermindering van ? 318. Bij de vaststelling van de aanslag door de Inspecteur, is de waarde van de woning per abuis vastgesteld op ? 385. Dit resulteerde in een belastingvermindering van ? 5.

1. Belanghebbende is in bezwaar gekomen tegen de aanslag en heeft daarbij verzocht om vergoeding van de kosten van het bezwaar. De Inspecteur heeft bij uitspraak op bezwaar de aanslag overeenkomstig het bezwaar verminderd. De Inspecteur heeft het bedrag van de kostenvergoeding op de voet van artikel 7:15 Algemene wet bestuursrecht vastgesteld op ? 80,50, waarbij hij aan de zaak een gewicht van 0,5 heeft toegekend.

3. Belanghebbende komt op tegen de vaststelling van de kostenvergoeding en stelt dat deze ten minste dient te worden gesteld op ? 161, uitgaande van een gemiddeld gewicht en dus factor 1.

4. De Inspecteur heeft dit standpunt bestreden. Hij heeft hierbij aangevoerd dat de aanslag weliswaar als gevolg van een (simpele) fout van de belastingdienst te hoog is vastgesteld, maar dat belanghebbende dit eenvoudig had kunnen oplossen door te bellen naar de belastingdienst, waarna de aanslag ambtshalve zou zijn verminderd.

5. Het Hof kan de Inspecteur in zijn standpunt niet volgen. Het gewicht van de zaak dient niet op een lagere factor dan het gemiddelde van 1 worden gesteld om de reden dat belanghebbende ook zonder gebruik van de voor hem openstaande rechtsmiddelen - en dus ook zonder de daarbij behorende rechtsbescherming - vermindering van de aanslag zou hebben kunnen bewerkstelligen, wat er ook zij van de door belanghebbende gemotiveerd bestreden stelling van de Inspecteur dat dit eenvoudig zou hebben gekund. Ook de stelling van de Inspecteur dat het gaat om een simpele fout, welke overigens - zo heeft de Inspecteur ter zitting erkend - het gevolg is van de keuze voor een verregaande geautomatiseerde en administratieve wijze van afdoening van aangiften door de belastingdienst, kan evenmin leiden tot het oordeel dat reden is om af te wijken van het gemiddelde gewicht dat aan een zaak kan worden toegekend.

1. Uit het vorenstaande volgt dat het gelijk aan belanghebbende is en dat de vergoeding voor de kosten van de bezwaarfase op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht en de daarbij behorende bijlage dient te worden vastgesteld op ? 161 (1 punt x ? 161 x 1 (gewicht van de zaak).

7. Voorts dient aan belanghebbende het voor deze zaak gestorte griffierecht te worden vergoed.

Deze uitspraak is vastgesteld door mr. Sanders. De beslissing is op 29 april 2005 in het openbaar uitgesproken, in tegenwoordigheid van de griffier.

(Loen)

(Sanders)

nummer BK-00/03708 blz. 4/4